hihi, ik kan op grond van jouw posts geen hoogte krijgen over de leeftijd van je kinderen dirksmama. Soms praat je over bv en draagdoeken en cosleepen alsof je een dreumesje hebt, soms lijk je t over tieners te hebben
Ik sluit me aan bij Tulip op de eerste pagina al voel ook ik me vaak alleen staan. Het lijkt er tegenwoordig wel op als het de normaalste zaak is om eens per tweeweken, of soms zelf per week, de kinderen ergens de laten logeren omdat de ouders samen weg willen. Ik zeg niet dat dat niet mag (dat moet ieder voor zich weten), maar ik vind wel dat het tegenwoordig allemaal veel 'makkelijker' lijkt. En dat terwijl ouders ook al veel werken en dus ook overdag niet veel tijd met hun kinderen doorbrengen. Overigens wil ik niet gezegd hebben dat in de situatie van TS geldt. Daar heb ik geen weet van. Wij gaan ook regelmatig uit eten, maar de kleine vent gaat dan gewoon mee (van baby af aan gedaan) en hij vindt het heerlijk (en wij dus ook!). Tussen 19 en 20 uur 's avonds gaat ie naar zijn bedje, dus genoeg quality time voor pappa en mamma daarna. Wij gaan met de pv van mijn werk in september voor het eerst een weekendje weg (van zaterdag op zondag). Ik vind het nu al bloedspannend . Dat wordt de eerste keer dat Sam echt een nachtje blijft logeren. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat. In het geval van TS vind ik dat je zusje er best iets van mag vinden, maar ik vind jullie uitgaanspatroon nou niet dat je zegt alle perken te buiten gaan. Natuurlijk mag zij zeggen hoe zij het zou doen (al zou ik dat zelf niet ongevraagd doen), maar ze mag jullie er nooit en te nimmer op aankijken. Weigeren om op te passen vind ik flauw, maar goed... het is haar goed recht zullen we maar zeggen.
Ik vind ook dat een kind moet weten dat er een oppas is. Liever heb ik ook dat de oppas (bij ons altijd oma/opa/zusje) er al is, voor ze naar bed gaat. Verder vind ik het zelf af en toe ook echt prettig om even zonder dochter wat te doen. Maar dat hoeft niet perse met mijn vriend te zijn (ook wel hoor ). Ik ga ook 1-2x/week sporten, 2-3x/maand winkelen, heel soms alleen een nachtje logeren. Op vakantie zonder mijn dochter? Nee, why?! Dat vind ik helemaal niet leuk. We zijn wel al 2x met mijn ouders geweest, ideaal. Wel samen met haar, maar toch ook onze rust krijgen. En het is nog gezellig ook. Onze dochter slaapt af en toe bij opa&oma of ze komen bij ons, mijn zusje ook sporadisch. We wonen ver weg, dus altijd een heel geregel (komt wel verandering in). Maar een oppasmeisje ofzo hoeft van mij ook niet. Ik vind dat ten eerste niet prettig en ten tweede voelt het niet goed zodat wij dan naar de bios kunnen ofzo. Als we straks weer in de buurt wonen bij familie, dan hoop ik dat soort dingen wel weer vaker te gaan doen, maar dan met oma-oppas. Nu zijn het meestal de verjaardagen, bruiloften, andere feestjes of sporadisch eens een gepland dagje of nachtje weg. Mijn ouders gingen vroeger trouwens ook maar heel weinig weg zonder ons. Sowieso nooit uit eten of 'uit' ofzo. Helemaal niet toen we nog klein waren. Enige wat ik me zo kan herinneren zijn ouderavonden.
Heb niets tegen draagdoeken hoor en ken de definitie van slepen ook maar goed, ik denk dat jij als lerares ook heel goed de gebruiksdefinitie van stallen kent. give it a rest
Hij is al dertien hoor! En heeft veel verantwoordelijkheidsgevoel. Inderdaad, als ze wat ouder zijn en zelf vragen of ze mogen logeren...dan ontzeg je ze dat uitje natuurlijk niet! En dan zijn er zat dingen die je zonder het logerende kind doen kunt. Maar dat gaat dan van het kind uit. Niet van ons. En dan vinden we het heel leuk voor ze als ze genieten van een logeerpartij.
Ach nee, zusje was nog volledig buiten beeld. Zijn verjaarswens dit jaar was eten bij een Michelin-restaurant...laat dan nou net gisteren een Groupon-aanbieding zijn!
Ohh ik had de discussie nog niet zo gelezen. Het is gewoon hoe je je kind opvoed en je er zelf instaat. De één heeft meer behoefte aan dan de ander. En de één is er makkelijker in dan de ander. Mijn vorige reactie was erg kort door de bocht, maar ik lees dat er ook veel moeders zijn die juist hun kind overal mee naartoe nemen. Prima.. je hoeft het niet altijd met iedereen eens te zijn. Maar ik vind wel dat je een ander er niet op kan afrekenen als zij een keer weggaan zonder kind(eren)
Samen een avondje weg heb ik niks op tegen. Wij doen het te weinig, komt omdat we te druk zijn en wanneer je dan een keer vrij bent ook gewoon niks wil of alle tijd met de kids wilt doorbrengen . Af en toe gaan de kids bij opa en oma logeren, vinden ze geweldig! Altijd een feest! Vaak is dit als we iets hebben .
Ohhh was niet tegen jou hoor! Over het algemeen.. ik kwam alleen weer veel te laat met mijn reactie haha..
Wij gingen niet vaak samen weg, maar gaan het nu wel vaker doen. Het ligt ook heel erg aan de leeftijd van je kindjes en of je er 1 of 2 hebt. Eva en Lisa vinden het geweldig om samen bij opa en oma te logeren en opa en oma vinden het ook erg leuk en zouden dat best graag 1 keer per maand willen. Dus dat gaan we ook vaker doen. Kinderen blij, opa en oma blij, man blij, ik wat onwennig maar ook blij . Het is dus niet altijd een kwestie van samen weg willen zonder kinderen, want daar gaat het mij niet om (al vind ik het 1 keer per jaar een avondje wel lekker). Vroeger vond ik het ook niets hoor, dan was het een avondje, lagen ze al op bed en kwamen opa en oma hier. Maar Eva is al 4,5 en Lisa trekt zich erg op aan Eva. Bij Eva kwam het echt niet in mijn gedachte om haar te laten logeren bij opa en oma! Maar Lisa heeft een grote zus en dan is het heel anders.
Hoi, ik heb alleen de opening gelezen en niet de reacties daarna Nee ik vind het heel normaal dat je af en toe eens wat samen wilt gaan doen, en ik heb ondervonden dat dit ook erg goed is voor je relatie om dit bijvoorbeeld 1 keer per maand te gaan doen. Daar hebben de kinderen ook weer baat bij. Ik heb zelf 3 kinderen, en wij proberen dit ook 1 keer per maand te doen, maar meestal lukt het minder vaak.
Dat geloof ik ook wel hoor. Maar ik denk dat op dit punt iedereen gewoon anders in elkaar zit. Mijn man en ik kunnen zich dus weinig voorstellen bij iets wat anderen juist weer onmisbaar vinden. En omgekeerd zal het ook zo zijn. Mooi toch? Leven en laten leven. Ik vind dat je zoiets niet moet bekritiseren, maar dat je best wel mag zeggen dat je het zelf niet nodig vindt of niet zou doen.