Effe vraag of dit herkenbaar is en of het wel goed komt. Ik heb drie jongens van 5, 4 en 3 jaar. De oudste twee willen echt een zusje en de jongste een broertje. Nu komt het de oudste wil echt PERSE een zusje en als ik zeg misschien wel een broertje, dan word hij echt heel boos. Ik ben nu ook een beetje aan het voorbereiden dat het denk ik een jongen is (dat gevoel heb namelijk ook dat het een jongen is) Laatst echt vette discussie hier in huis twee broers tegen de jongste. "nee we krijgen een zusje T" T helemaal over de emmer en waarop ik zei "jongens ik denk dat het een jongetje is hoor" nou je raad het al... De oudste neeee ik wil geen broertje!!!! Laatst met het ophalen bij zijn klasgenootje. De moeder deed de deur open en zei gefeliciteerd met je zwangerschap en jo wat leuk dat jullie een meisje krijgen. B de oudste had verteld tegen haar "ja ik heb twee broertjes en mama is zwanger van een zusje" Ik oow nou we weten niet eens wat het word hahahaha. Ik zei tegen hem in de auto, jo B kan ook zijn dat het een broertje word.. ja maar dat wil niet. Heel schattig allemaal en ik gun het ze ook, maarja we hebben er niks over te zeggen. Is dit de juiste aanpak dat ik hem vertel dat het ook broertje kan zijn of moeten we er juist niet op ingaan??? (als jullie afvragen waarom heb nu al verteld tegen de kinderen... Ik kan mijn mond niet houden Gewoon te blij hihih
Ik zou ze ook lekker laten gaan,ze zijn nog jong... Misschien moeten ze ze op hun manier wennen aan het feit dat je zwanger bent,en doen ze dat op deze manier. Weet nog dat onze oudste bijna 5 was toen zijn zusje kwam en hij wilde graag een zusje,maar wij hadden ook wel tegen hem gezegt dat het ook een broertje kon zijn en toen we belde dat zijn zusje was geboren ging ie door het dolle heen,onbetaalbaar moment Succes!
Mijn zoon wou bij onze derde zo graag een broertje !! Hij heeft echt moeten huilen dat hij een zusje kreeg, nu is hij overigens dol op haar Bij de vierde wouden de oudste twee allebei graag een broertje, om deze reden hebben wij niet willen zeggen dat we zwanger zijn, we wouden wachten tot 16 weken en zeggen jullie krijgen een broertje of jullie krijgen een zusje, geen discussie mogelijk.... Maar ik lag continu in het ziekenhuis dus met 13 weken verteld waarom ik in het ziekenhuis lag. omdat onze oudste bang was dat ik dood ging, maar anders hadden we gewacht. Ik zou het voor nu laten rusten en er niet over beginnen
Zodra de kleine er is dan boeit het helemaal niet meer of de baby een jongetje of een meisje is. Lekker laten gaan. Dit heb je in elk gezin. Het is goed dat je aangeeft dat je nog niet weet wat het wordt. Ik denk dat ze nog niet zo goed begrijpen dat ze niet kunnen kiezen. Maar elk kind is dolgelukkig als mama straks met een kersverse baby in haar armen op bed ligt en ze mogen de baby een kusje komen brengen.
Pfoe dat je het nu al verteld hebt. Mijn dochter wou echt heeeel graag een zusje. Helaas voor haar het is een broertje. Eerst zouden we het geheim houden, maar toen we wisten dit is een jongen dit wordt moeilijk voor haar hebben we het verteld. En trots dat ze is op haar broertje in mama's buik. Had het niet verwacht maar direct na het vertellen schakelde ze om en was ze blij
Mijn oudste wou dat de middelste een meisje was ( ik had al te horen gekregen dat het een jongen was, ik vroeg aan haar wat nou als het een jongen is? Andwoord ( ze hadden het net op school over Mozes gehad ) nou mama dan doen we het in een mandje en doen hem op zee ( ze was toen 7) . We hebben haar de volgende echo meegenomen en laten ontdekken wat het was ( verloskundige hielp beetje mee ) ze was zoooo trots dat zij had gezien dat het een jongen was voor haar idee dat ze gelijk verliefd was , bij de 3 E hetzelfde gedaan en haar droom kwam uit een klein zusje ! Nu wilt ze weer graag zusje (2 broertjes bij haar vader en 1 broertje bij ons en een zusje) dus de wens voor 2 E zusje is er zeker! Nu gaat ze weer mee bij geslachts bepaling en zij mag kijken wat het word en het ons zeggen 😍
M'n dochter wou super graag een zusje en zeker geen broertje. Toen gesprek gehad dat god bepaald en je nooit weet wat je mag krijgen. Nu word het een broertje. Ze was even teleurgesteld en daarna was het over. Dus denk dat ze wel bijdraaien! M'n dochter ging zelfs huilen als ik zei dat t een broertje kon worden en nu roept ze t rond op t schoolplein: jeej een broertje!
Toen mijn moeder in verwachting was van mij wilde mijn broer percee een broertje. Toen mijn moeder bevallen was van mij moest mijn broer in eerste instantie niets van mij zeggen maar uiteindelijk werd ik overal mee heen gesleept en was hij trotse grote broer. Denk dat je het gewoon even moet laten varen. Komt uiteindelijk wel goed.
Ik kom uit een mannengezin. Mijn jongste broertje is een echt nakomertje en mijn ouders wilden niet weten wat ze zouden krijgen Tot op het eind is alles dus spannend gebleven, maar ik heb niet onder stoelen of banken gestoken dat ik dolgraag een zusje had gewild.... totdat ik 's nachts om 3.30 uur wakker werd van babygehuil.. en mijn moeder meteen zei 'je hebt een broertje'... en ik alleen maar wild van verliefdheid naar die o zo kleine baby kon kijken en zei: geeft niet... Toen was ik overigens 13. Echt, het komt goed. Trouwens, ze hebben weinig keus hahaha
Laten gaan en vooral niet veel aandacht aan besteden. Mijn oudste van 8 wilde deze keer ook weer een broertje zodat we met 2 meiden en 2 jongens zijn. Nouja het is dus weer een meisje en de eerste tijd had ze het daar heel moeilijk mee, ondertussen is ze eraan gewend en wil ze niks liever dan dr nieuwe zusje kunnen vasthouden.
Als de baby er is, dan maakt het je zoontje vast niet uit of het een broertje of zusje is. Het duurt voor hem nog eindeloos voor het zover is. Ik zou het er met hem niet meer over hebben. Het wordt alleen maar een beladen onderwerp zo. Voor een kind van zijn leeftijd gaat ht pas echt leven als de baby er is, en dan is hij vast heel blij. En anders went hij ervan zelf aan. Hoe meer jij het signaal geeft dat het ook een broertje kan zijn, hoe meer je zoontje er tegenin zal gaan.
Ik was 4 jaar toen mijn moeder zwanger was en ik wou per se een zusje. Maar ja ik kreeg een broertje en toen hij er was was het allemaal prima.
Mijn dochter wilde ook erg graag een zusje. Maar ze kreeg een broertje. Wij hebben gelijk na de echo vertelt dat ze een broertje zou krijgen. Eerst bleef ze volhouden dat ze een zusje zou krijgen, hahaha. Maar uiteindelijk vond ze het best. En toen ze haar broertje zag was ze helemaal verliefd (inmiddels is hij vervelend en irritant, hahaha ). Ze weet nu nog niet dat ik zwanger ben, maar als het weer een jongen wordt zal ze wel boos zijn denk ik. Tenslotte heeft ze al een broertje. Maar goed, het is nog even afwachten wat het gaat worden.
Onze dochter wilde dolgraag een zusje en kreeg die ook. Nu wil ze er graag een broertje bij maar ze snapt gelukkig wel dat we niet kunnen kiezen! Ik zou het er gewoon niet teveel meer over hebben en als je het weet vertellen ze zullen er snel genoeg aan wennen en als de baby er is is alles vergeten!
Mijn dochters, en vooral de oudste, wilden een zusje bij mijn vorige zwangerschap. Toen het na de geboorte een broertje bleek te zijn, was ze echt zwaar teleurgesteld en niet echt blij. En ik heb dat meerdere keren afgelopen jaar gehoord. Ook hebben ze het er vaak over dat ze nog een zusje willen. Ze weten nog niet dat ik nu zwanger ben. Ik ben benieuwd hoe het deze keer zal gaan. Ik heb er verder tijdens de vorige zwangerschap niet heel veel aandacht aan besteed, maar het gevoel bleef heel sterk bij haar. Ik denk dat je er weinig aan kunt doen. Niet hard tegen in gaan maar ook het onderwerp niet vermijden. Gewoon af en toe bespreken en dan benoemen dat het beide geslachten kan zijn.