Ik heb nooit discussies. Misschien omdat ik daar binnenstap en ons samen gelijk op hetzelfde niveau trek in ons gesprek. We hebben dus ook écht een gesprek over mijn kind. Zij stelt mij geen domme vragen maar bespreken samen wat een goede stap zou kunnen zijn. Daar is mijn inbreng duidelijk in aanwezig.
En toch vind ik het dan wel goed dat het CB dit aangeeft. Bij jou is het goed gegaan, maar bij veel anderen zou hier de borstvoeding mis door kunnen gaan.
Ik heb het ook gehad dat ik een arts niet moest, bij alles wat we vroegen moesten we maar naar de k.a gaan want daar liepen we toch al. En het cb en de k.a gingen nooit tegen elkaar in zei ze, ik zei dat dat wel het geval was wbt advies kwa drinken (onze zoon dronk gewoon zijn melk erg slecht). Ik heb een andere dag en tijd gevraagd en dat is sinds een paar maanden eindelijk geregeld. Maar de laatste keer dat ik kwam bij de wvk moest ik het ontgelden.. Maar goed ik lijk heel jong terwijl ik 24 ben en waarschijnlijk denkt zij dat ik niks zelf kan bedenken om dat ik nog 'jong' ben. Gaat ene oor in en andere oor uit... @ts volgens mij wonen wij in dezelfde stad miss ook zelfde cb?
hier hadden ze best wat meer pro-bv mogen zijn hoor overigens hadden hier de kinderarts en het cb wel duidelijk een andere visie... die zich nog het duidelijkst uitte toen ze ineens weer goed begon te groeien.. (alleen dus eerst in de breedte.. ipv in de lengte) in de curve zat ze op gemiddeld gewicht.. maar lengte zat op -1 conclusie van de ka: ze is te kort.. maar dat trekt wel bij. conclusie van het cb: ze is te dik.. eet ze niet te veel? anywayz.. ze is nog steeds wat dikker dan lang.. maar langzaam trekt het inderdaad bij en ja.. we letten ook op wat ze eet en te weinig lichaamsbeweging is zeker niet het geval maarja... kan dr moeilijk oprekken he toch ben ik blij dat wij zelf in staat zijn om te denken over de adviezen van het cb.. en al dan niet deze in praktijk te brengen. vervelende van de stad waar ik hier woon.. die mensen die het WEL echt nodig hebben.. gaan ook niet naar het cb toe... dus wat dat betreft zijn er nog wel wat verbeterpuntjes
wijk 18 cb. Ze schatte mij ook eerst wat jonger. Dat terwijl ik 29 ben. Suf hoor dat ze de leeftijd laten leiden.
@SLC: nou, dat is niet helemaal suf hoor.... Dat is gebaseerd op cijfers van kindermishandeling etc: die liggen onder jonge ouders nou eenmaal hoger dan onder oudere ouders, (ja, kan er ook niks aan doen, zo is het nu eenmaal blijkbaar). Dus dat ze daar hun beleid op afstemmen, vind ik niet gek.
Bij cb gewoon adviezen aannemen en thuis kijken wat je wilt gebruiken. Mijn dochter nu 3 en half was met 1 jaar te zwaar, moest maar wat minder eten hahaha niet gedaan en de volgende ronde was ze te locht, want ze was niets aangekomen. hahahah dus alles met een slak ozut nemen en je neemt alleen de advieze die je wilt
soms ligt een arts je niet soms wel of een wkv. maar ik wil even wat ding kwijt 1 het is advies je hoeft er niet heen, dat wil/doe je zelf 2 als ze je niet voorlichten en er gebeurd iets komt er een topic "dat hadden ze op het cb wel eens mogen melden" 3 de meeste werken in de zorgen omdat ze mensen willen helpen, en als je niet met iemand over weg kan dan vraag je toch om een ander of ga je naar je ha. ps mijn chiropractor zegt heel eerlijk bij baby's kan het gevaarlijk zijn en ook hoop ik altijd dat ik mensen maar 1 of 2 keer hoe te kraken, want hoe vaker je doet slechter het is. groetjes Hellen
De arts van het CB geeft haar advies en die is toch goed bedoeld? Ik moet zeggen dat ik ook ZEKER geen voorstander ben van chiropractor "behandelingen" en inderdaad helemaal niet bij babies, kleine kinderen. Daar hoef je toch niet boos over te worden als iemand je op de gevaren wijst? Dat is haar baan...
Vind het ook maar raar hoor...alsof ik omdat ik jonger ben mn kind eerder slecht zou behandelen. fijn ook die voor oordelen ook al zijn het cijfertjes dat mag je nooit zo maar mee laten wegen. Misschien alleen als ze vermoedens hebben maar het was hier meteen al raak wijk 18 weet ik ff niet hahah pb me anders even weet ook niet welke wijk dit is..
Vind ik inderdaad ook zo'n onzin... ik ben een jonge alleenstaande moeder, alsof ik daardoor mijn kind slechter zou behandelen dan een moeder op leeftijd die getrouwd is? Nee zeker niet... dat weet ik zéker!
dat deed ze ook maar ze dwong haar mening me op. DAT vind ik net iets te ver gaan eigenlijk. Ik MOEST maar niet meer gaan. Vind ik niet goed als iemand dat doet. Als ze zei je weet het risico en tevreden was met mijn antwoord was het ok. MAar omdat ze uitgebreid die docu moest vertellen en haar mening met me moest delen vond ik niet professioneel. rozemarijke> echt waar? Ongelofelijk. Vraag me af waar die cijfers vandaan komen. Vanaf welke leeftijd geld dat dan?
Het is inderdaad zo dat statistisch gezien jonge ouders / moeders en alleenstaande ouders vaker overgaan tot het slaan etc dan "oudere" ouders / gezinnen Daar is ook wel een verklaring voor - jongere moeders hebben nog eerder / vaker het gevoel van onmacht door veelal minder levenservaring (vooral de tienermoeders). Ook zijn de erg jonge moeders vaak nog niet geheel in staat om zich constant te kunnen verplaatsen in het kind en handelen vaker uit eigen belang en onmacht. Dit is natuurlijk lang niet bij iedereen zo hoor. Erg afhankelijk per persoon uiteraard. - alleenstaande ouders moeten veel alleen doen. Vooral als deze ouder weinig sociale steun heeft van anderen kan het hun nogal eens te veel worden. Zij kunnen in een sociaal isolement raken en de opvoeding die nogal wat vergt niet delen of erover praten of niet altijd op de momenten waarop nodig is. Die momenten kunnen deze ouders zich ook nogal eens onmachtig voelen. Feit is gewoon dat ouders uit onmacht dingen kunnen doen die negatief zijn voor het kind. En het is helaas nu eenmaal zo dat jongere ouders en alleenstaande ouders zich vaker dan gemiddeld onmachtig voelen. Het grootste deel zal met deze onmacht ook goed om weten te gaan door even afleiding te zoeken, het proces proberen om te buigen, steun te zoeken of door even iemand te bellen enz. Echter niet iedereen doet dit (op tijd) helaas. Ik zelf werk op een sociaal medisch kdv als pedagoog en zie veel van deze ouders. zowel jong en/of alleenstaand. Ik zie het ook helaas vaak (bijna) fout gaan en tja dan toch met name bij deze groepen. Het is dus op zich wel goed dat het CB bij deze groepen even extra aandacht besteed aan de situatie, maar de manier waarop vind ik vaak niet oke Ze gaan er vaak al vanuit dat het moeilijk is, moeizaam gaat of ergens fout loopt door de omstandigheid. Soms plaatsen ze bij voorbaat al een aantekening. Persoonlijk zou ik het prettiger vinden als ze meer open het gesprek hierop ingaan. Vragen hoe we het zelf ervaren ipv woorden in de mond te leggen. "OH u bent alleen, nou dat is erg zwaar he, en dat met zo'n pittig jongetje, ja het valt u vast niet mee daarom is hij ook zeker zo druk" Ze kunnen ook vragen: Hoe ervaart u het om uw zoon alleen op te voeden? Heeft u steun nodig etc? ach tja..... soms denk ik wel eens dat de mensen bij cb zelf (enkelen dan he) wel weer eens een cursus kunnen gebruiken.
Ja idd, stel dat het wel mis gaat en het cb heeft niks gezegd, dan klaag je het cb aan omdat ze je niet op de eventuele gevaren hebben gewezen.
@mamametzoon: dat klinkt bekend ja.. Het woorden in de mond leggen. En wat ik NOG veel vervelender von was dat ze wel veel vragen stelde maar niet naar het antwoord luisterde. Wij kwamen vaker omdat Anne continu huilde en wij niet wisten waarom. Maar dan vroeg ze "slaapt ze wel genoeg?" antwoord: nee want ze huilt steeds en dan slaapt ze dus niet" was haar antwoord daarna.. Misschien moet je een proberen haar wat vaker te laten slapen". Joh! en Als ik dan zei dat de enige manier die werkte was als ze bij mij lag.. Want mama niet op reikwijdte was ook brullen.. Dan moest ik dr maar vaker in bed leggen iov in de box. Terwijl ik dus daarvoor NET zei dat ze altijd bij mij lag frustraties hoogtij dus. Maar nadat ik boos was geweest bij de mevrouw die de afspraken plande was het probleem opgelost. Elke dag werkte er een andere wijkverpleegkundige dus ik werd gewoon niet meer op woensdag ingepland. Soms is een oplossing heel makkelijk.
Na de opmerking dat het wel aan mij zou liggen dat Anne zo huilde was de maat vol huisarts gebeld, doorverwijzing kinderarts gekregen. Daarna onwijs op m'n kop gehad dat ik dat zelf had gedaan ipv via hun.. (daar hadden ze al 2 maanden de tijd voor gehad maar ze kwamen eerst met 30 lapmiddeltjes om uit te proberen) blij dat we er nog amper heen hoeven Oh en ik ben duidelijk geen jonge alleenstaande moeder maar was 29 toen Anne werd geboren en gewooon braaf getrouwd. Dus dat maakte het verschil ook niet echt
Ja, ik zei toch al dat sommige mensen daar best nog wat bijscholing kunnen gebruiken. Vervelende is dat de meeste mensen die werken op een CB verpleegkundige zijn of arts. Dus op medisch gebied vaak wel ervaren maar het pedagogische stuk doen ze erbij. Hier hebben ze geen professionele opleiding in gehad en dat is helaas vaak te merken. Vooral als je zelf deze achtergrond dus wel hebt. Ik betrap ze regelmatig op foutieve informatie etc. en zeg daar dan dus ook wat van. niet dat ik alles weet hoor.... absoluut niet. Maar ik zou als ik het niet weet dit aangeven, zeggen het uit te zoeken en geen foutieve informatie geven om dan iig maar iets gezegd te hebben. Denk dat ze mij bij het CB beetje lastig vinden hoor hahahaha.