Ik hoop natuurlijk van niet en zal wrs ook wel niet dat ik teleurgesteld ben. Maar heb er zo een schrik voor! Hoe kan je in godsnaam teleurgesteld zijn omdat je een kind krijgt?! Haha, gewoon men hormonen die aan het nadenken zijn wrs
We laten het voor nu zo. Met 30 weken kunnen we altijd nog kijken maar niet vergeten Naam wil ik voor beide geslachten, kaartje ook. Setje kleren voor beide.... en de meeste spullen hebben we nog liggen, in neutrale kleuren
Ik moest het weten! Eerste zwangerschap was ik er heilig van overtuigd dat het een meisje zou zijn. Zo overtuigd dat ik via internet al bijna leuke babykleding voor meisjes besteld had (hormonen?). Bleek inderdaad een jongetje te zijn. Omschakelen maar toch super leuk. Deze zwangerschap had ik werkelijk geen flauw idee. Ik heb vriend meegesleept naar een pretecho en inderdaad, een jongetje. Van mij mag dan ook iedereen het geslacht weten. Overigens heb ik de zwangerschap 'pas' bij 22 weken 'openbaar gemaakt' haha. Te nieuwsgierig, net als vriend
bij de eerste wilde ik het graag weten. mijn man niet. ik heb hem toen toch over gehaald om het wel te willen weten. wij hebben toen verder tegen niemand gezegd dat we een meisje zouden krijgen. bij de 2e wilde mijn man het nog steeds niet weten. ik heb hem toen maar zijn zin gegeven omdat ik bij de eerste het had doorgedrukt om het wel te weten. bij de extra echo's die ik bij de 2e kreeg was het wel moeilijk soms om niet te vragen naar het geslacht. ik vond de bevalling van de 2e er ook niet meer bijzonder door omdat ik geen idee had of er een jongen of een meisje uit zou komen. maar voor de namen had het wel handiger geweest omdat we wel meer moeite hadden om voor allebei op een naam te komen waar we het allebei over eens waren
Bij mijn zoon was ik alleenstaand en was er dus ook geen discussie, haha. Bij m'n dochter wilden we het allebei weten. Als er ooit een derde komt, zou ik het heel bijzonder vinden om het een keer niet te weten. Ik heb eigenlijk geen idee hoe mijn man daar tegenover staat (voornamelijk ook omdat er voorlopig, en misschien wel nooit, geen sprake zal zijn van een derde), maar ik denk dat hij daar ook wel in mee zou gaan
Bij onze eerste twee wilden we het graag weten, wilde graag gericht shoppen voor de tweeling en gewoon weten wat de twee kleintjes in m'n buik waren! Bij de derde wilde ik het helemaal graag weten, want ik was er van overtuigd dat het weer een meisje was (wat ik ook graag wilde) en had die bevestiging nodig! Nu is alles anders haha we zijn ontzettend nieuwsgierig, maar willen ons deze laatste keer laten verrassen over een paar weekjes!
Ik dacht me te herinneren dat ik hier op de site ooit eens gelezen had dat een lid hetzelfde probleem had. Zij wist het maar haar man wou het niet weten dus hadden ze een unisex voorlopige naam bedacht voor de baby en gebruikten ze die altijd zodat zij zich niet zou verspreken of zo (meen ik me te herinneren). Lijkt me moeilijk maar je kan het mss aan je man voorstellen. Na een tijdje, wetende dat jij het weet, zal hij het ook wel willen weten.