Wat ik met mijn verhaal meer bedoelde is dat mijn man graag de moeite neemt om voor mij te zorgen als ik ziek ben. Het ging mij er niet om dat het vrije tijd (en ja mijn man gaat weleens wat voor zichzelf doen, net zoals ik. Maar dat terzijde) was want mijn man is ook weleens thuis gebleven van het werk omdat ik niet voor de kleine kon zorgen hoor. Als ik zwaar beroerd op bed lig kan ik toch niet mijn dochter alleen in huis rond laten lopen?? Ik heb in 1,5 maand tijd 3 keer zware keelontsteking gehad (over de 40 graden koorts etc)..Mijn man is toen ook bij mijn dochter gebleven omdat ik gewoon NIET voor haar kon zorgen. Toen ik kort daarna eraan geopereerd moest worden en in het ziekenhuis moest slapen is hij ook niet gaan werken.
Wat veel reactie's! Hij heeft vrijgenomen en is morgen ook nog vrij als het moet. Ik hang constant boven de pot en van achter komt het ook tegelijkertijd uit, sorry voor de details. En ik val om de haverklap flauw, ik heb een lage bloeddruk en die zakt nog meer als ik ziek ben. Dus als ik dan bijvoorbeeld Emma ga verschonen hou ik dat nog geen 30 seconde vol en dan moet ik al liggen. En een fles geven red ik al helemaal niet, vanochtend geprobeerd. Dus dan doorbijten en voor m'n kids zorgen lukt niet. Ik ben van mezelf een doorbijter en zal liever een paracetamol nemen dan dat ik op bank ga liggen. Ik ben gister ook al naar de huisarts geweest omdat ik beroerd was en flauw viel en kortademig en benauwd was en heb gister ook bloed laten prikken op verschillende dingen, ben benieuwd wat daar uit komt.
ik snap eerlijk gezegd niet zo waarom de man geen vrije dag kan opnemen als zijn vrouw/kind ziek is? Ik snap dat ze het op je werk niet zo leuk vinden, maar ach, het zieke gezinslid gaat dan toch voor? Zijn er echt werkgevers die dan moeilijk doen? Het is toch niet zo dat het elke maand wel een keer voorkomt, echt ziek ben je toch maar 1x in de zoveel jaar? (dit is niet aanvallend bedoeld trouwens, vraag het me echt af)
nou ja dat is vrij makkelijk dan heb ik toch echt pech want hij kan echt niet zomaar vrij nemen wat ook heel logisch is natuurlijk. Ik kan mn schoonmoeder vragen of mn moeder maar ja de kinderen izjn er nu eenmaal en ja dat is het leed wat meder heet als je ziek bent vrees ik, ben zelf bijna 3 weken ziek geweest nu begin ik me weer een beetje mezelf te voelen maar dna valt het best zwaar maar ja het is nu eenmaal zo. Ben dan in iedr geval heeel blij als t weer 1730 is of weekend want dan is is mn vriend weer thuis
Mijn man heeft een eigen zaak en als hij niet bij klanten zit, dan zou hij wel naar huis komen, als ik het vraag. Maar dan heb ik wel eens migraine-aanval en kan ik niet meer uit mijn ogen kijken, dan pas bel ik. Maar als het mogelijk is, vind ik het niet meer dan normaal, dat de man thuis blijft. Niet iedereen heeft de luxe van moeder of schoonmoeder om zich heen.
mijn man kan niet zomaar vrij nemen... alles draaid gewoon door op zijn zaak... als ik ziek ben is het behelpen... met kinderen mag moeders nooit ziek zijn want dat is echt een ramp! meestal doe ik dan rustig aan en probeer de kids dan een beetje binnen te vermaken... en liggen we op de bank met de tv aan.... met het eten doe ik dan makkelijk... gelukkig ben ik maar 1 x ziek geweest en dan ook goed ziek, sinds ik kinderen heb....
Ik ben 1 keer ziek geweest in de afgelopen 10 maanden. Dat was in het weekend en we hadden een belangrijke afspraak staan. Ik ben thuis gebleven en me vriend is gegaan. Ik vroeg of hij thuis wilde blijven maar dat wilde hij niet. Hij moest fietsen voor een goed doel. Hij heeft meteen zijn moeder gebeld en die is mijn zoontje komen halen. Als hij had moeten werken was hij wel thuis gebleven denk ik of zijn moeder gebeld. Kopje thee doet mijn vriend ook niet hoor, helaas...
wij zitten beide in het onderwijs, dan kun je echt niet makkelijk vrij nemen.. zeker niet als het om ziekte van de andere partner gaat. Ik lig nu thuis na een operatie en moet als manlief werkt zelf voor ons peutertje zorgen. Als ze kleiner was geweest was dit echt niet gelukt trouwens, maar met 3 kun je ze al wel een beetje sturen En bij een lange werkdag van manlief (kijk dat is het voordeel van onderwijs.. hij is soms ook vroeg thuis) regelt hij dat mijn moeder komt of mijn zus oid..
Waarom is jouw man chagrijnig als JIJ ziek bent? 'Jaloers' dat jij dan in bed kan blijven liggen de hele dag? Als ik echt heel ziek ben neemt mijn man een dag vrij (als het ook echt kan op zijn werk),en zorgt voor de kleine,of er wordt iets anders geregeld dmv. oma of de opvang. Als hij ziek is en ik moet werken zorg ik er ook voor dat hij de hele dag in bed kan uitzieken. Vind ik niet meer dan normaal.
Dan zou mijn man heel wat thuis moeten zijn omdat ik altijd ziek ben, heb regelmatig dagen bij van 40 graden + zoveel spierpijn dat ik mijn handen niet recht kan doen, das gewoon een kwestie van "ballen verzamelen" en doorgaan, ik ga niet op bed liggen met 40 graden koorts ofzo daar loop ik gewoon mee door. dus het is maar net waar je eigen grenzen liggen natuurlijk mij zie je niet zo snel op bed liggen eigenlijk. Maar goed dat komt denk ik ook omdat ik elke dag ziek ben jaren erbij heb dat ik 20/25 AB kuren slik (per jaar) en dan periodes heb waarbij ik 4/6 PCM slik op een dag om erdoor te komen, mijn man werkt van 4 uur sochtends tot 19/22 uur savonds. Als het echt erg is (dan heb ik het niet over wat jij opnoemt dat is in mijn boekje "normaal" ) dan is ie er wel maar zou hem niet hiervoor roepen, maar daar verschilt iedereen qua grens in en ook wat voor werk je man doet, als ie makkelijk te missen is zal dat zeker schelen natuurlijk.. het verschil zit hem dat jij op bed ga liggen als je beroerd ben en ik niet, omdat dat gewoon niet kan en als je niet eraan toegeef kan je prima doorgaan.
Maar is het ook niet een kwestie dat je lichaam dan gewoon aangeeft dat het te veel is? Lijkt me niet goed als je dat altijd negeert! Tuurlijk moet je niet gaan miepen als je een beetje snotterig bent, maar als je goed ziek bent ben ik van mening dat het het verstandigst is om niet over de grenzen die je lichaam aangeeft te gaan.
dus je wil zeggen dat je helemaal geen familie hebt (broers, zussen, nichten) of vrienden? lijkt me een eenzaam bestaan dan zeg.. er is altijd wel iemand, ik zou zelfs de kids bij de buurvrouw of iemand van de PSZ kunnen "geven" als ik me echt te beroerd zou voelen er is altijd wel iemand die kan helpen als je echt niet kan..
Mijn vriend neemt geen vrij hoor als ik ziek ben, dat wil ik zelf geen eens. Wel is hij een keer eerder uit zijn werk gekomen, ik was toen net 6 weken zwanger, en werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis, en we hadden nog niemand anders over de zwangerschap verteld dus kon ook niemand anders vragen. Dus toen is hij wel met spoed naar het ziekenhuis gekomen.. En 5 weken terug is hij voor mij 1 dagje thuis gebleven, maar dat kwam omdat ik de dag ervoor een dubbel J katheter heb gekregen, en daar had ik zo behoorlijk last van dat ik niet eens normaal uit mijn bed kon komen, toen heb ik hem echt huilend gevraagd om half 5 's morgens of hij thuis kon blijven om voor onze zoon te zorgen, want op dat moment konden we ook even geen oppas regelen zo vroeg, dus toen heeft hij het verhaal aan zijn baas uitgelegd, en die vond het prima dat hij die dag thuis bleef. De dagen erna stond zijn moeder stand-by maar is niet meer nodig geweest gelukkig.. En 2 weken terug ongeveer waren we tegelijk ziek.. Beiden overgeven en buikgriep, en dus toen beide maar de zorg een beetje verdeeld.
dan ga je vroeg naar je bed of even liggen als de kids liggen (je kan trouwens ook prima rustig aan doen en liggen als de kids thuis zijn) die kunnen best even alleen spelen. Ik zeg niet dat je op hetzelfde tempo moet doorgaan maar je kan toch wel even van 8 tot 17 uur het "redden" ?
Nou, dan zou ik toch eens wat vaker iemand uit jouw grote sociale netwerk aan z'n jasje trekken om te helpen of niet? Wat wil je horen nou? Wat ben je flink?
Mijn man vaart dus die kan helemaal niet thuis komen. Gewoon doorbijten dus, ook met een flinke griep of buikgriep. Dan doe ik alleen het hoognodige en vraag mn buuv of ze wat boodschappen doet. Maar flessen maken en luiers en brood smeren zal ik toch gewoon moeten doen dan.
Anyway: als ik echt doodziek zou zijn met blijvende hoge koorts enzo, dan zou mijn man wel thuiswerken. Vaak als ik me wat minder voel dan blijft hij 's ochtends wat langer en komt wat eerder naar huis, maar hij kan niet zomaar even vrij nemen, dat staat zijn functie niet toe. Oh @Isademi: al mijn vrienden werken fulltime, mijn familie woont aan de andere kant van het land, ik heb in de wijde omtrek geen buren (alleen een stel hoogbejaarden op 200 mtr) en mijn kind gaat niet naar een kdv of psz, dus nee; er is niet altijd iemand. Als de nood aan de man is, komt mijn man gewoon thuis.
Waarom het gaat prima zo, ik ben gewend om ziek te zijn dat ben ik heel mijn leven al, je kan prima wat rustiger aan doen thuis hoor zonder meteen iemand voor je te laten zorgen, daar gaat het om. Je hoeft echt niet meteen op je bed te gaan liggen omdat je ziek bent dat doe je misschien als je een kind bent maar als je eenmaal volwassen bent en bepaalde verantwoordelijkheden hebt gaat dat niet altijd dus dan zoek je naar een tussenoplossing, daar hoef je niet "flink" voor te wezen hoor