Ik heb het wel is gedaan in het verleden. Maar nu niet meer. Ik vind het toch een slecht voorbeeld, en het moet ook op een andere manier kunnen. Ik wil ook niet dat mijn zoontje slaat, dis moet ik het zelf ook niet doen. Andermans kinderen een tik geven zal ik nooit doen, dat is niet mijn taak
maar ontzag en discipline krijg je ook door geen tikken te geven. Mijn kinderen zijn heel flink, mijn zus zegt soms dat ze de hare eens aan mij gaat geven om haar te laten luisteren. T is niet dat het bij mij een varkenskot is. Maar ik werk met ik-boodschappen, veel uitleggen, inleven in de kinderen en zo snappen waarom ze iets doen en ook met een beloningssysteem ( s avonds een snoepje als ze flink opruimen).
Ik hoop dat ik dat nooit ga doen maar stel in een gevaarlijke situatie, hij rent de straat op en er komt een auto aan dan zal ik er alles aan doen om hem tegen te houden, al duw ik hem de grond op,...liever dat dan dat hij onder de auto loopt maar dit zal wel bij iedereen zo zijn. Ik ben echt tegen tikken geven maar ook zeer zeker tegen schreeuwen, soms vraag ik me echt af of sommigen kinderen nemen zodat ze iemand hebben voor hun frustraties op kwijt te geraken. Ik zeg altijd "slechtgezind zijn doe je maar in je eentje maar niet bij anderen en zeker niet bij kinderen"
Nou gisteren avond had ik wel echt een neiging om mijn oudste een draai om zijn hoofd( bij wijze van spreken te geven) Hij zat lekker met een bak soep OP de laptop. En oei ik was echt woest hij weet dat het niet mag. En hij tranen in zijn ogen gebalde vuisten ik zeg pardon. Ik heb direct de laptop mee genomen. Naar de huiskamer. Hij waarom hij weet echt wel dat er geen drinken op een laptop mag staan ja maar soep is geen drinken tjaaaaaaaaaa oeiii hou je dan maar in als moeder haha. Het is me gelukt en de boodschap was duidelijk hij zegt waarom klopte jij niet op mijn deur ik zeg zo te zien had ik ook redenen om niet op jou deur te kloppen. Hij snapt blijkbaar nog niet dat drinken niet kan op een laptop ik zeg dan heb je geen laptop meer want laptops kunnen niet tegen water. OOOooo mama ik zeg wat zeg je nu ja sorry mama. Hij heeft de laptop terug gekregen maar is z.n voorbeeld dat je echt moet opletten op je eigen gedrag ( ik dan) dat ik niet te boos reageer.. Maar ik was eigenlijk wel heel boos. Maar hij is geen 2!! hij word in november 13 andere leeftijd andere methodes.. Pfff.
ik tik mijn kids niet op hun vingers. als ze het echt mega super te bont maken krijgen ze weleens een "pak voor de broek'. Dus wil zeggen ik tik een keer tegen die luier aan. of ik pak ze een keer stevig beet bij hun arm of ik pak hun kinnetje beet en dan moeten ze me aankijken. ( allebei niet hard uiteraard) maar meestal als ze stout doen zet ik ze even op de gang/trap of naar hun kamer even.
Nou hoop ik dat niemand me aanvalt maar... En misschien verbeeld ik het me...in de supermarkt of weet ik veel hoor je nee liefje niet dien mag niet.. Afblijven dan wordt die mevrouw boos etc etc etc. Mt 0,0% resultaat.. Heb je der weer met "vroeger" was het afblijven en ik kon luisteren ( anders was het een tik ver de vingers of geen snoepje of thuis naar me kamer ) luisterd de huidige generatie slechter door het verkeerd gebruik van herhalen OF. Staat dit los van de manier an opvoeden Ohh even voor de duidelijkheid ik heb geen kritiek ofzo, want ik hoop nooit geen tik uit te hoeven delen.. Ik zal niet zeggen dat ik t nooit zal doen... Want dat weet je niet. Snappen jullie t nog ?
nu mijn dochter was op de openstaande raam gekropen op de eerste verdieping. Ik was het bed aan het opmaken en zag niet dat ze op de vensterbank kroop, zoon riep "Zus Niet doen, dat mag niet". Ik had haar direct vast en was heel kwaad, maar ik heb niet geslagen. Ik heb gezegd dat het heel gevaarlijk is en dat ze dood is als ze valt en dat we heel veel verdriet zouden hebben en dat we zo van haar houden en dat we niet willen dat ze pijn heeft. Zoon ondertussen achter mijn rug ook bezig dat hij van haar houdt en dat ze niet mag vallen. Geloof mij, de boodschap is overgekomen. We hebben dan maar met ons drietjes potje zitten janken en nu durft ze niet meer in de buurt van een vensterbank komen
Ik kan wel af en toe boos op me kind worden maar zal hem geen tik geven ipv zet ik hem liever op zijn strafplek 2 minuten lang . Maar wat ik net meemaakte: Ik zat buiten met mijn zoon toen er 2 jongens van 5 jaar oud voorbij fietsten. Mijn zoon vond het gewelding om te zien en maar lachen van enthousiasme tot er 1 van de jongens heel boos F*uck you tegen me zoon zegt. En dat bleef hij maar herhalen. Ik vragend waarom zeg je dat tegen me zoon? Antwoord: Ja hij lacht me uit en dat mag hij niet doen! Ik vertelde hem wel eens goed dat hij dat niet mag zeggen tegen me zoon van 2 jaar oud! Wel wist ik dat het zelf nog een kind van 5 jaar oud is en zelf ook niet alles begrijpt. Maar wat was ik geschrokken en boos tegelijk. Zou ik hem een tik willen geven: In me gedachten wel :x. Maar dat laat ik liever aan zijn ouders over, helaas wist ik niet waar hij woonde.
over dat supermarkt gejammer. Dat is omdat er geen consequenties aan hangen. Ik stap gerust de supermarkt uit en leg hun goed uit dat we nu geen boodschappen hebben en dat ze dan maar geen chocomelk hebben die avond. Maar eigenlijk heb ik dat maar 1x gedaan en nu doen ze het niet meer
ik heb wel eens mijn beheersing verloren en toen een tik uitgedeeld, dat voelt niet goed Ik heb ook wel eens bewust een tik uitgedeeld toen dochterlief echt niet wilde luisteren en zo de weg oprende en bijna onder een auto kwam.....wilde even doordringen dat dat echt nooooit mag! ik heb mijn dochters ook wel eens geknepen of zelf gebeten ( wel beheerst) om even te laten merken hoe dat voelt..... mijn dochters hebben bij hun zusje regelmatig erg gekrabt of gebeten.... en bleven dat doen, gewone straf ( op de trap of zo) hielpen niet..... dit wel.... Ik doe dit echt wel als al het andere echt na al heel lang proberen niet werkte.... heb dit bij mijn oudste nooit hoeven te doen, maar bij de middelste en jongste wel.... Nu ga ik vast iedereen over me heen krijgen.... maar ik vond dat ook zo zielig voor het gekrabde of gebeten zusje dat elke keer de pineut was....en zeggen van nou mep maar een keer terug vond ik nou ook niet de oplossing.....
Ik heb mijn dochter ook af en toe een corrigerende tik gegeven. Niet uit frustratie of boosheid, en niet hard, meer om haar te laten schrikken. Ze heeft een fase gehad waar ze constant mij probeerde te bijten als ze driftig werd, als je haar dan zelf een tik geeft op de arm schrikt ze hier van, dan snapt ze meer dat dingen "pijn doen" Ik heb ook wel een keer teruggebeten, niet hard, maar gewoon precies hoe zij het deed. Ook niet uit frustratie, gewoon om te weten voor haar hoe het voelt. Sindsdien doet ze het ook niet meer. Ik ben absoluut geen voorstander van een tik geven, en al helemaal niet omdat jij als ouder je controle verlies, hetzelfde geld voor schreeuwen - dat zal ik ook nooit doen tegen mijn dochter. Een tik geven om ze bewust pijn te doen dat zal ik ook nooit doen, maar zo realiseren ze hun eigen gedrag wel veel beter dan nee zeggen terwijl ze het doen.
heb andermans kinderen nooit een tik gegeven of iets dergelijks, wel eens bij de arm gepakt om door te dringen..... mijn dochter heeft een vriendinnetje.... dat is echt een ware uitdaging..... pfff.... die heeft haar oren voor niks.... en doet precies wat ze wil....
ik heb dus nee gestemd, ik vind het niet nodig met vooral veel praten, uitleggen en consequent zijn en blijven kom je er echt wel, ik vraag mij altijd een aantal dingen af 1) wanneer mag je dan een tik uitdelen. 2) wanneer is een kind oud en wijs genoeg om die tik ook daadwerkelijk te begrijpen 3) hoe hard moet/mag zo een tik dan zijn 4) wat corrigeer je eigenlijk met een tik 5) hoeveel tikken mag je op 1 dag uitdelen. m.i betekend een tik uitdelen machteloosheid, kind luisterd niet krijgt een tik dus als jij of oma, of een vriendje of vriendinnetje een keer niet luisterd krijgt het ook een corrigerende tik mag dat of mag dat niet. nee ik vind het dus nergens voor nodig een kind hoe groot of klein ook moedwillig pijn te doen, en men kan nog honderd X zeggen ik heb ze ook gehad en niets aan overgehouden en toch vind ik het niet kunnen, niet nodig, dit zegt meer over de ouders als over het niet luisterende kind, gemakzucht noem ik dat en heeft m.i totaal maar dan ook totaal niets te maken met opvoeding.
Nee, nee en nee. Ik heb het nog nooit gedaan en hoop het ook nooit te doen, al zitten we hier nog niet eens in de nee-fase . Ik ben zelf nooit geslagen, maar mijn moeder heeft me gerust weleens bij mijn arm gepakt. Mijn vader heeft me een keer aan mijn kraag opgetild, dat vond ik vele malen enger dan al die keren dat mijn moeder boos op me was. Ik was nog geen 4 toen dat gebeurde. Gezien de indruk die die actie gemaakt heeft zal ik heel erg oppassen zoiets bij mijn kind te doen.
Eens met mamaatjev5 Daarbij, met stroop vang je meer vliegen dan met azijn.(beetje cryptisch, maar verwoordt heel goed de situatie)
Ja ik heb mijn dochter al eens een tik gegeven... Omdat ze me heel vaak bijt als ze de zin niet krijgt, als ik dan een tik geeft zegt ze; ohooo mama! we moesten er niet beide om lachen. Het is niet mijn bedoeling om dit vaker te herhalen, want je bereikt er toch niks mee het was op die dag meer alles bij elkaar ( tieren, huilen, niet luisteren, driftbui, dingen gooien, slaan, bijten )
Bij mij weten ze inmiddels in de supermarkt (ook op straat) dat ze in de buggy moeten als ze niet luisteren. Niet luisteren = niet zelf lopen. Zoontje luisterde vd week voor geen meter en ging alle kanten op, behalve de mijne.... Hup al brullend onder mijn arm boodschappen doen. Volgende dag zei hij bij de supermarkt: ikke luisteren, mama
Het gaat er ook echt totaal niet om om het kind moedwillig pijn te doen! Denk dat je dan een corrigerende tik en een echte klap met elkaar verward. Slaan dat het pijn doet zou ik ook echt nooit doen, dat neigt naar mishandeling. Een tik zodat het kind schrikt daarentegen vind ik wel kunnen.
je zou hier een leuk vergelijkend onderzoek kunnen houden! Ik zou de reacties onder willen verdelen in: -aantal kinderen -leeftijd kinderen -leefomstandigheden (alleenstaand, gehuwd, gescheiden etc) -verwachtingen vooraf mbt tik dan wel geen tik Ik had namelijk NOOIT verwacht dat ik ooit een tik uit zou delen noch dat ik ooit zou schreeuwen tegen mijn kinderen en nu moet ik toch met schaamrood op de kaken toegeven dat het wel eens voorgekomen is. Ik, die altijd zo pertinent anti corrigerende tik, was (lees: is). Bij mij was het echt een overlopen van frustratie, moeheid en laatste uitweg en gelukkig ook meer een tik met schrik als gevolg dan pijn...maar desalniettemin vind ik het heel erg dat het gebeurde. Ik denk nu alleen maar dat het heel moeilijk te voorspellen is hoe het zal gaan voordat je een keer tot het uiterste getergd wordt (lees: de terrible two nadert lol). Anyway, ik ben dus nog steeds anti-corrigerende tik, ten eerste omdat het debiel is om je kind zo negatief te benaderen (laten we wel wezen: je hebt ze ook als kleine babietjes beloofd altijd te beschermen tegen de grote boze buitenwereld), ten tweede omdat het ze verkeerde dingen leert en ten derde: omdat ze er niets positiefs van leren.