Ik denk dat je het jezelf een stuk makkelijker kan maken. Straks komt er een broertje of zusje en dan zal ze ook echt meer zelf moeten spelen. Zoals eerder gezegd, zal de tussenweg een oplossing zijn. Je vriend zal iets actiever met haar aan de slag mogen (op oudere leeftijd pikken ze het echt niet meer als jjj op je telefoon zit), maar entertainen tijdens je ontbijt is echt niet nodig. Iedere dag stofzuigen en dweilen naar mijn idee ook niet... hier gebeurd dat niet en het gaat nog goed! en als er straks een baby bij is gaat dat echt niet meer lukken.
Je bent zeker geen slechte moeder, maar je maakt het jezelf en je dochter ook erg moeilijk met het oog op de tweede. Want meer dan de helft van je aandacht is straks in het begin voor de baby. Daarnaast ben ik het er wel mee eens dat je kind in de stoel voor de tv ontbijten terwijl jij onder de douche staat nou niet bepaald verantwoord is, sorry! Wat al eerder geopperd werd, douche dan als zij op bed ligt.
Wat goed dat je zo bewust bezig bent met opvoeden en durft te kijken naar hoe je / jullie dat doen. Er is al veel geschreven en ik wilde dit nog even toevoegen: volgens mij heeft opvoeden te maken met ‘voorleven’... kinderen leren dus in mijn ogen over het leven door naar jullie als ouders te kijken.. jullie zijn een voorbeeld. Als je t zo bekijkt dan kun je bedenken wat je je kinderen mee wilt geven, en daar dan zelf naar leven. Bijv. als je wilt dat je kind leert om goed voor zichzelf te zorgen (als in grenzen aan kan geven / aan zichzelf denken)..dan moet je dat zelf ook doen. Dat kan voor iedereen iets anders zijn, maar ik hou t niet vol om mijn kids de hele dag te vermaken en ik wil ze ook meegeven dat mama geen fulltime entertainer is. Dus ik zeg soms: nu even niet, mama drinkt nu thee en over 15 minuten kom ik meespelen. En wat ik absoluut doe is huishoudelijke klusjes waar de kids bij zijn... (natuurlijk niet de hele dag) dan zien ze dat dat er ook bij hoort en als ik zelf bezig ben, dan kunnen ze zich beter vermaken. En ik kan mijn moment pakken als ze slapen / even tv kijken (in plaats van op die momenten t huishouden te doen.. dan heb ik geen enkel rust moment op een dag).
Je vriend heeft gelijk. Dat kan een groot probleem worden voor je dochter. Daar bedoel ik mee dat ze straks echt helemaal niet meer alleen kan spelen, omdat jij haar hebt aangeleerd om iedere seconde vermaakt te worden. Dat wordt een probleem als de tweede er is, maar ook als ze groter wordt en ze bv naar school gaat. En wat betreft het douchen: dat zou ik ook anders oplossen. Hier ga ik douchen als vader toezicht houdt of heel vroeg al de jongste nog op bed ligt en ‘s avonds is ook nog een optie. Ze zal zich inderdaad maar net verslikken. Ik denk dat je het een beetje los moet gaan laten, zodat je straks ook beter je aandacht kan verdelen over de baby en je peuter. Je hebt nu iig nog een paar weken de tijd om je dochter aan te leren dat ze ook alleen moet/kan spelen en je haar geen constante aandacht geeft. Dat zou ik echt gaan doen, want als de baby er is dan kan het niet anders en dan zou de overgang weleens heel groot voor haar kunnen zijn.
Thanks voor al jullie, ook lieve reacties ! Ik heb net al iets uitgeprobeerd. Toen ik haar ging ontbijt ging maken. Meestal hangt ze dan aan me en wil ze overal al iets van mee snoepen. Ik moet dan snel snel anders wordt het huilen. Nu moest ze van mij even in de woonkamer spelen. Netjes uitgelegd maar huuuilen !! Toen ik klaar was riep ik haar, kreeg ik een dikke kus en knuffel zonder het te vragen en mocht ze ontbijten. Was lastig. Maar als dit even alleen spelen straks zonder huilen gaat sta ik wel relaxter aan het aanrecht.
Ik geef mijn zoon altijd in bed wat melk en speelgoed, ga dan zelf douchen en omkleden en daarna gaan we samen beneden ontbijten. Soms is mijn man in de avond thuis, op zo’n moment douche ik heel erg lang en heb ik een momentje voor mezelf, maar ik zou dus niet je dochter alleen laten eten. Drink desnoods aan tafel een kop thee of koffie terwijl ze eet.
En nog even dit; je bent helemaal geen slechte moeder zeg! Iedereen doet het op zijn eigen manier en soms kom je er gewoon achter dat een andere manier ook niet slecht is en soms zelfs beter werkt. Aldoende leert men, toch?
Wat goed dat je meteen gaat uitproberen. Als kinderen iets anders willen dan jij als ouder en als t dan anders gaat dan normaal, dan kan t inderdaad flink huilen worden. Volgens mij is dat huilen uit frustratie en dan laat ik ze vaak maar even. Dat is iets waar ze mee om moeten leren gaan... je kunt wel erkennen dat t lastig is als iets anders gaat dan je wilt of dat t moeilijk is om te wachten, soms helpt dat om de emotie te laten zakken. Maar probeer je er voor af te sluiten (voor t huilen en t drama) en niet door te laten opjagen oid... Als een kind huilt vanwege pijn, verdriet, angst oid dan ga ik er anders mee om; dat vraagt om een andere aanpak dan huilen uit frustratie. Het is niet erg als ze even flink huilen omdat iets niet kan of mag.
Je bent juist een hele goede moeder! En een beetje té streng voor jezelf. Maar ik herken het wel hoor. Heel moeilijk om los te laten. Ik zou gewoon lekker met haar blijven spelen. Maar op een gegeven moment haar ook zelf laten spelen. Straks zal ze ook wel moeten als de baby er is.
Nee hoor, een slechte moeder ben je zeker niet! Dat stukje ''Wil het zo goed mogelijk doen voor haar'' Maakt je toch een goede moeder hoor. je hebt het beste voor haar over, net als ieder andere moeder!
Waarom betrek je je man niet in het hele verhaal? Hij kan toch ook het ontbijt gedeelte op zich nemen met haar en dat jij dan even gaat douchen. Als je hem er niet in betrekt, zal hij dat sowieso uit zichzelf niet doen, want jij doet het toch? Net als met avondeten, jij koken en hij gaat even met haar naar buiten, de tuin in ofzo of even spelen. Hij kan haar net zo goed badderen dat jij de keuken opruimt of even iets voor jezelf gaat doen (zoals een boek lezen of even naar buiten gaat)
Ik deed ook niet zoveel met mijn dochter toen ze nog de enige was. Al verschilt het ook per kind, die van mij konden zich van baby af aan al aardig vermaken, volgens mij is het een deel aanleg en een deel gewenning. Een beetje verveling is ook prima, dan gaan ze zelf dingen bedenken. Gewoon een beetje balans vinden tussen jouw manier en die van je man. Stap voor stap haar wat zelfstandiger te worden zichzelf leren te vermaken, goed dat je al begonnen bent, straks als de baby er is ben je blij als haar dat een beetje lukt. Eens met @Shay25 , sommige dingen zijn handig als je man die op zich neemt. Helemaal straks als de baby er is en zo heeft ze ook even een aandachtmomentje met haar vader.
Hier moeten ze soms ook alleen spelen. Ik ben geen entertainment team. Ik wissel het meestal af.. even wat samen doen (spelletjes, knutselen etc) en dan weer even alleen zodat ik wat klusjes kan doen of kan chillen op de bank met mijn telefoon. ik geef je man gelijk.
Ik geef je vriend ook gelijk. Ze kan prima even zelf spelen en hoeft niet de hele dag door mama vermaakt te worden, straks met een 2e gaat dat ook niet lukken. Mijn jongste is 9 maanden en speelt 's morgen altijd een uur alleen in de box, dan kan ik de oudste even helpen met zijn rekensommen. En daarna speelt hij lekker op de grond, dus met één oog houd ik hem in de gaten en help ik mijn oudste met de rest van zijn school werk.
Het is ook een heel makkelijk kind, dat scheelt zeker. Tussen door klets ik wel tegen hem, maar hij vermaakt zich zelf echt goed.
Je bent echt geen slechte moeder maar eten zonder toezicht vind ik levensgevaarlijk! Stop daar aub mee. Per direct Als ze zich verslikt merk je dat niet. Tref je dat zo aan als je onder de douche vandaan komt. En verder snap ik je best, mijn oudste behandelde ik nagenoeg hetzelfde en die had het best moeilijk toen hij twee zusjes kreeg. Die zusjes hebben daar minder moeite mee overigens, dus kinderen kunnen prima alleen spelen voor een poosje. Als zij fruit eet, kan jij toch ontbijten. Drink jij je koffie, terwijl zij brood eet. Ga je douchen terwijl ze even rustig speelt of tv kijkt.
Dit. En...als baby er straks is, zal de aandacht verdeeld moeten worden. Dan zal ze zichzelf vaker moeten vermaken. Natuurlijk, ze is nog klein, maar het is voor een dreumes belangrijk om ooo met zichzelf de rust te vinden. Even in haar eigen wereldje. En natuurlijk ben je geen slechte moeder! Je moet het ook zien als investeren in je eigen rust. Als je dreumes zich zelf even kan vermaken, kan jij even rustig met een kopje thee zitten (even dan hè, echte rust hebben we allemaal pas in 2038 als alle kinderen het huis uit zijn ) . Dus goed voor jou en je kind
Goed dat je dit hebt uitgeprobeerd. Je staat open voor de reacties en durft er iets mee te doen. Dat doen goede ouders. Die vergelijken en proberen uit wat bij hun en hun kind(eren) past. Opvoeden is vallen en opstaan. Ieder kind heeft een andere 'handleiding' en helaas krijg je die handleiding niet meegeleverd bij de geboorte. Het zal best lastig zijn geweest om je dochter even zelf te laten spelen terwijl ze huilde. Het is voor haar ook even wennen natuurlijk. Dat snapt ze niet meteen. Blijf het volhouden, minstens een week elke dag even. Houd het kort en leg uit wat je verwacht en hoe lang het duurt. (Jij gaat zelf spelen. Ik maak het fruit klaar. Als het fruit klaar is, gaan we samen spelen.) Ik denk trouwens dat de waarheid in het midden ligt. Jij mag iets minder doen. Je vriend misschien wat meer.