Mijn oudste dochter zag van de week op tv het eerste homohuwelijk op het journaal in Frankrijk. Ze zij tegen mij, dat kan toch niet 2 mannen die trouwen... Heb haar toen uitgelegd dat dat wel kan en dat 2 vrouwen ook kunnen trouwen en dat het niks uitmaakt met wie je trouwt, maar dat het belangrijkst is dat je gelukkig bent met de persoon in je leven. En toen was het goed, ik wilook echt naar mijn kinderen toe uitdragen dat het niks uitmaakt op wie ze verliefd worden, als de persoon van binnen maar een goed persoon is en dat kan een man of vrouw zijn!
Oh oke.. ja ik kan me bijvoorbeeld bij mezelf voorstellen dat wanneer ze zich aan zouden sluiten bij een sekte en totaal vervreemd zou worden van hun familie en omgeving ik niet gelukkig voor hem of haar zou kunnen zijn. edit, woordje vergeten
Tja meestal komen kinderen er toch eerder mee. Laatst zei Eva: ik weet wat lesbi is. Dus ik vroeg: oh wat is dat dan? Eva: dat 2 meisjes verliefd op elkaar zijn. Maar dat kan toch niet! Dus ik: ja hoor, dat kan echt wel! Ze vond het wel een beetje raar, maar geloofde het uiteindelijk wel Ik had ook niet verwacht er nu al iets over te moeten vertellen , maar goed, kinderen zien en horen genoeg om zich heen. Ik hoop niet persé op een hetero kind, al zou ik denk ik wel moeten wennen als ze het niet zou(den) zijn. Maar ik wil gewoon dat ze gelukkig zijn.
Mijn dochters logeren regelmatig bij de twee leukste opa's van de wereld. Mijn vader en zijn man . Oudste heeft het wel even 'raar' gevonden dat de opa's getrouwd zijn (want alleen jongens en meisjes trouwen toch?) Maar dat ze samen wonen vond ze dan weer niet raar haha. Ondertussen snapt ze dat mannen of vrouwen onderling ook kunnen trouwen. Ik ben trots op mijn vader, zelfs getuige geweest op zijn huwelijk. En ik ben heel blij met mijn (stief)vader. En zou het niet anders willen. Het doet me zelfs wat verdriet als ik dan opmerkingen lees dat homo's zondaars zijn. Alsof het ooit de opzet van God is geweest om zo over elkaar te oordelen. God is toch liefde? Dit valt eerder in de categorie 'haat'. Nee hoor, ieder mens is gelijk. Het zijn je daden die er toe doen! Afijn, ik zou er dus geen enkele moeite mee hebben als mijn meiden lesbisch blijken te zijn! Xxx
ik zou er echt geen moeite mee hebben als Yanna later met een meisje thuis komt. En dat ik graag kleinkinderen wil, moet niet yanna's probleem zijn, is later haar eigen keuze toch Ik zou het erger vinden als ze het leger in wil, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik vind lesbisch zijn echt geen issue. Wel hoop ik dat ze er door haar omgeving niet door wordt veroordeeld of lastig gevallen, als het zo zou zijn.
ook als ze hetero zijn kunnen ze beslissen om geen kinderen te krijgen. Mijn zus heeft tot nu toe ook geen eigen kinderen ( 1 bonuskind) en ik denk ook niet dat die ooit gaan komen.
Ik kom uit een 'homo-omgeving', mijn twee beste vrienden zijn homo, zijn mijn vriendinnen , wij genieten ook van het songfestival... Wij gaan elk jaar naar Roze Maandag, heerlijk gewoon. Maar, ook ik hoop voor mijn dochter dat ze hetero is, het is niet altijd,makkelijk om 'anders' te zijn. Ik ben opgevoed met de waarden dat liefde liefde is, mannen/vrouwen en alles door elkaar, zelf weten! Dat het niet 'hoort', tja, ik heb ooit een boek gelezen waarin stond dat; een piemel past niet in een piemel en een vagina niet in een vagina, mensen zijn er in de basis om zich voort te planten, dus evolutionair gezien hoort het niet.... Maarja... Er hoort zoveel niet
Nou inderdaad, ik kreeg dat vroeger ook altijd te horen, maar toen ik voor een geloof koos veranderde ze toch wel ineens van mening. Toen was het toch niet goed meer... Ik lees hier veel reacties van dat ze gelukkig zijn als hun kind gelukkig is (welke vorm van liefdesrelatie degene ook zal kiezen) maar vraag me dan af of dat nog steeds geldt als dochter er bv. voor kiest om in een polygyn huwelijk te stappen, bijvoorbeeld.
Nou als mijn kinderen maar gelukkig zijn. Ja weet je ik zou het voor hun lastig vinden omdat ze niet door iedereen geaccepteerd zullen worden en dat is het enige waar ik me druk over zou maken. Zie wat er nu in Frankrijk aan de hand is. Ik vind het belachelijk! Als twee mensen van elkaar houden dan zou het niet uit moeten maken van welk geslacht ze zijn. Maar goed om even op het verhaal van Kirst terug te komen ook mijn zoontje van vijf (net zo oud als haar kindje) zegt ook dat mannen alleen met vrouwen kunnen trouwen. Waar komt dat toch vandaan? Ik ben zelf echt open daarin en heb ook meteen verteld dat ook jongens met elkaar kunnen trouwen of vrouwen. Nee zegt ie dan kunnen ze toch geen kindjes krijgenTja toen heb ik maar even uitgelegd dat ze dan de zaadjes bij een andere meneer vandaan halen en die bij de eitjes stoppen van een vrouw en dat er dan toch een kindje kan komenDe slimmerik!
Dat zou hier ook geen enkel probleem zijn. @Umm een sekte nee daar zou ik ook niet vrolijk van woorden dat zeg ik heel eerlijk. Maar vind dat ook niet echt vergelijkbaar met het verliefd worden op iemand. En als je kind eenmaal kiest voor zo'n sekte kun je er vaak ook weinig meer tegen in brengen dat is een keus die iemand maakt. Homo of lesbisch zijn is geen keus dat ben je of dat ben je niet.
Daar ben ik ook wel benieuwd naar, of de moeders hetzelfde reageren als hun dochter besluit te trouwen met een man met meerdere vrouwen. Daar zijn mensen meestal toch iets minder tolerant mee. Ik zou er persoonlijk wel moeite mee hebben ondanks dat het in het geloof is toegestaan, maarja dat heb ik met een relatie met iemand van hetzelfde geslacht ook. Ik denk dat je uiteindelijk denkt te weten wat jou zoon of dochter gelukkig maakt, al heb je het niet altijd bij het rechte eind. Je hebt een ideaal beeld voor je. Dus geloven mensen dan wel dat hun zoon of dochter gelukkig zal zijn als hij/zij bepaalde keuzes maakt.
Ik heb dus geen ideaal beeld van mijn zoon. Ik ga er niet vanuit dat ik oma word ( ook al hetero hoef je nl geen kids te krijgen ) Wie weet word hij een eeuwige vrijgezel of een playboy of een homo die op de gaypride gaat staan. Wie weet trouwt hij krijgt hij wel kinderen. Maar geen van alle ga ik van uit ik zie het tegen die tijd wel. Oh en als mijn dochter thuis komt met een man die zegt nog 4 vrouwen te houden tja mijn keus zal het niet zijn. Maar als zij dat kan en wil moet ze dat zelf weten en zal ik achter haar keus staan.
Hier zou ik veel meer moeite mee hebben idd. Omdat ik geloof in monogamie ( hmm schrijf ik dat goed) en je voor de honderd volle procent voor mekaar moet gaan. Een man met 4 vrouwen hoort daar voor mij niet bij. Dus nee daar zou ik eerst niet blij mee zijn, maar geeft mijn dochter aan dit te willen en er voor de 100 % achter te staan zo ik daar mee moeten leren leven.
Ik denk dat we allemaal het beste voor ons kind(eren) willen en onder het mom als ze maar gelukkig zijn. Echter in de praktijk werkt dit heel anders als je ervoor komt te staan. Dt heeft niks met afkeer te maken maar met de harde maatschappij en de vooroordelen waar je kind dan mee te maken krijgt en je als ouder zorgen om maakt.
Wanneer mijn kinderen gelukkig zijn en met hun volle verstand een beslissing nemen, welke dan ook, ben ik ook gelukkig en respecteer dit. punt.
Ja daar heb je ook een goed punt, helaas moeten we ons teveel zorgen maken wat anderen vinden, hoe de maatschappij ergens op reageert etc..
Ik zou het ergens jammer vinden als mijn zoon homo zou worden, omdat hij dan zijn hele leven zal moeten vechten tegen mensen die dat niet accepteren. + mocht hij kinderen willen zal dat erg lastig gaan.. Mijn man daarentegen zal het vermoedelijk niet kunnen accepteren als zoonlief met zulk nieuws thuis komt. Hij zal zijn zoon nog wel blijven maar het zal de relatie zeer zeker veranderen. Dat zal dan nog een zware weg worden. So lets hope dat hij hetero geboren wordt heeft hij het een stuk makkelijker in de maatschappij
Ik hoop vooral dat mijn kinderen heel erg gelukkig worden. En of dat dan met een man of vrouw is, alleen of samen, getrouwd of niet... Who cares?