Harstikke positief!! Ik snap de schrik helemaal en dat mag toch ook.... Gelukkkg even de tijd om te wennenw!
Ik ben al dagen van slag, weet gewoon niet wat ik moet voelen.. Heb een schuldgevoel tegenover het wondertje.. Ga ik het aankunnen.. kindje kan echt niet bij een van m'n dochters op de kamer. Eerste tijd met een wiegje bij ons maar dat was het ook.. Verhuizen word heel lastig gezien de nieuwe wetten met veel eigen geld inleggen.. 3 kinderen onder de 3, hoe moet ik dat doen.. m'n jongste loopt heel wat achter. Sorry ik weet het gewoon even niet meer.
Jeetje meis wat naar dat je je zo naar voelt. Ik kan me t goed voorstellen,dat je stress hebt. Is een verbouwing geen mogelijkheid? Tussenscherm in de kamers oid of jullie slaapkamer in 2en delen en daar 2 kinderen slapen en jullie naar 1 van hun kamers oid?? Er komt wel een oplossing, echt. Laat t even bezinken en laat je gevoel er zijn. Mag toch? Xx
O lieve schat, wat een vervelende situatie zo. Kun je er een beetje met je man/vriend over praten? En alhoewel wij 100x kunnen zeggen dat alles wel goed zal komen, staan wij niet in jouw schoenen. Bedenk je dat over 8 maanden je andere kinderen ook alweer 8 maanden ouder zijn. En tegen de tijd dat de baby niet meer in jouw kamer kan slapen kan de situatie voor je andere kids alweer heel anders zijn. Wie weet gaat het samen slapen dan prima. Ik hoop dat je dit goed met iemand kan bespreken. Misschien met een professional?
Begin met alles te veranderen van "ik" naar "wij". Jij hoeft dit niet alleen te doen. Misschien een idee om het even op papier te zetten? Dat is anders dan op het forum. Even jouw gedachten. Opvouwen, wegleggen en even wandelen of iets anders doen. Even rust. Het is écht niet erg om er even wat dagen overheen te laten gaan. Sterkte en veel liefde gewenst. Maar toch ook gefeliciteerd. ❤