Afgelopen nacht was onze eerste nacht met de baby alleen, ik vond het best pittig omdat ons zoontje zo'n last heeft van winderigheid. Hij huilde maar en ik kreeg hem niet getroost, heb met de beentjes gefietst en zijn buikje gemasseerd, hij wilde haast niet drinken erdoor. Nu gebruik ik infacol sinds vanmiddag, en hoop en bid dat de nachten daardoor beter gaan.. Hoe ervaren jullie zo de eerste nachten alleen? Want overdag gaat het best wel goed, maar 's nachts voel ik me vreselijk als hij zo ontroostbaar is. Dan huil ik zelf tranen met tuiten mee.
Lekker bij je in bed nemen en huid tegen huid contact! Dan slaap je zelf ook nog een beetje, komen jullie samen tot rust.
ja hier ook bij ons de kleine op de borst genomen,..en proberen in slaap te wiegen.. de 2e nacht vonden we het zo erg dat we rond 2uur snacht de verloskundige hebben gebeld(wat ze echt niet erg vond) ik zei dat ze zo erg krampjes had,..de verloskundige zei dat ik er nog een flesje achteraan moest geven, en anders in badje om te ontspannen van het buikje..het heeft hier super geholpen en met de nachten leek het elke x beter te gaan..infacol maakte het hier alleen maar erger.. Maar het is ook moeilijk en eng zon kleintje..maar het komt allemaal vanzelf goed! ik lees wel hoe de 2e nacht is gegaan.. x succes
Ja de eerste nachten vond ik ook erg moeilijk en eng. Beide baby's waren bij ons de eerste nacht erg misselijk van de bevalling en bleven maar spugen. Wij hebben ook wel eens om 3 uur 's nachts de vk gebeld om te vragen of dat normaal was en dat bleek wel zo te zijn. En ondanks dat je moe bent en dat het laat is, zit je nog zo vol adrenaline van de bevalling, dat je bijna niet kunt slapen en maar blijft kijken en luisteren naar je baby. Ik was beide keren echt blij dat het ochtend werd en dat de kraamverzorgster weer kwam.
Ons mannetje was ook erg misselijk van de bevalling en had erge hoofdpijn door de vacuumpomp en ook krampjes idd! Wij hebben de eerste paar nachten bij ons in bed genomen en sliep dan wel goed! Lekker dicht tegen je aan houden, heeft ook behoefte aan zijn mama!
Ons mannetje was met de vaccuum geboren, waardoor hij niet dronk. Hij was zo misselijk en hoofdpijn. Wij hebben een week lang opgelopen snachts. Toen ging het beter met hem en is hij heel snel door gaan slapen! Neem m anders maar lekker bij je.. Al zeggen ze dat het echt niet mag vooral bij van die kleintje niet. Liefst pas vanaf 4 maanden geloof ik.
Bedankt voor jullie reacties, afgelopen nacht ging een stuk beter gelukkig. Hij is tot nu toe meer een overdag slaper. Hij kwam vannacht om de 2 uur voor de voeding, heb hem nog lekker dicht bij me gehad (niet in bed maar op een lekkere stoel). De infacol helpt al wel gelukkig. Denk dat het nu wel beter zal gaan.
Onze dochter was in het begin s'nachts ook vaak wakker. Ik heb haar een paar keer boven op mijn buik gelegd (in onze bed), zij sliep toen heerlijk, heb zelf gedommeld want ik durfde niet te gaan slapen.
Hier ook nachten op geweest. Ze huilde maar en had krampen. bleek eerst dat ze te weinig binnen kreeg (ik gaf toen nog bv) Ze sliep wel even op mijn buik of die van mijn man. Het werd vanzelf beter. (nadat we even met de fv bezig waren) Hopelijk gaat de infacol zijn werk doen. Werkt al iets lees ik.
Hier zijn we ook veel wakker geweest, op een gegeven moment hebben we haar tussen in gelegd op het voedingskussen. Dat ging beter, ze sliep dan in ieder geval 2 uurtjes achter elkaar. De eerste tijd vond ik de nachten toch erg zwaar. Het brak mij echt op! Succes
hier ging de eerste nacht nog wel, heb wel weinig geslapen, maar twas geen drama. de 5de nacht was hier echt een drama. alyssa had super last van krampjes en was ontroostbaar en ik uiteindelijk ook. mn man heeft haar uiteindelijk mee naar beneden genomen en is met dr op de bank gaan liggen zodat ik een beetje kon slapen. ik vond de eerste nachten wel heel spannend. liefs doris
heey, heel herkenbaar allemaal. wij vonden de nachten in de eerste weken echt een hel. ze sliep weinig en had veel last van krampjes. we zagen het soms allebei echt niet zitten, maar het word beter echt waar. het kost alleen tijd en doorzettingsvermogen. In het begin ben je gewon n beetje onzeker, maar het went allemaal. succes
Onze zoon had in het begin ook veel last van darmkrampjes en dat is vooral `s nachts. Wat bij ons erg hielp was om de fohn boven zijn buikje te houden en dan met de hand draaibewegingen met de klok mee te maken over zijn buikje. Krampjes gingen hiermee weg en hij sliep er heerlijk van! Misschien kunnen jullie hier wat mee. Groetjes, Sanne
Onze nachten waren eigelijk altijd rustig. De eerste 3 nachten hoefde ze maar 2x een voeding (1 en 4 uur), en daarna nog maar 1x (3 uur) en met de 2 weken sliep ze officieel door (00.00 tot 6.00). Ze heeft ook nooit last gehad van de bevalling of van krampjes e.d, en vanaf de geboorte sliep ze heerlijk in haar eigen bedje. Ik heb het echt getroffen met onze meid. Ben benieuwd hoe het met de volgende zal gaan.
hier ook drama met ons mannetje, veel krampjes en komt 's nachts om de 2,5 a 3 uur. krijgt fles na heel veel getob met de borstvoeding. nu twee dagen volledig fles, moet hij hier gewoon aan wennen of zal infacol of iets dergelijks helpen?
heb in het begin ook gehad, ben je al moe, huilt je kleintje en dan ga je vanzelf meehuilen maar op een gegeven moment wen je eraan en al ga je (ik dan) overdag wel als een zombie door het leven, 's nachts wordt steeds makkelijker. Tot er een moment komt dat je 's ochtends om 7 uur wakker schrikt en je kindje de hele nacht heeft doorgeslapen! en de krampjes gaan ook over en worden steeds minder!
De eerste nacht bleven wij in het zkh en sliep Milan op de neontologie afdeling. Dus kon ik heerlijk slapen. Wel brachten ze hem om de 3 uur voor een voeding. Verder ging het eigenlijk wel goed. Milan werdt in het begin wel nog wakker om te drinken, maar verder sliep hij gewoon door. Dat was echt heerlijk. Zodra hij begin te huilen verschoonde mijn vriend zijn luiertje. Daar ging hij aan de borst en viel meteen in slaap. Kan je dus geen advies geven. Succes meid. En nog gefeliciteerd natuurlijk!