Hoi.. Zo fijn dat er ook voor oudere kinderen een plekje is. Zo als de titel al zegt dacht ik om een plekje te maken voor moeder die een kindje hebben verloren en opnieuw zwanger zijn. Om te praten en over hoe anderen hier op reageren dat je opnieuw zwanger bent. Waar je tegen aan loopt. Want ja we zijn blij maar dragen een verdriet die niemand begrijpt. Liefs.
Onze zoon is 6 maanden geworden. Hij had een stofwisselings ziekte die ook erfelijk blijkt te zijn. De naam van zijn ziekte was tot dan toe onbekend in onze familie. Hij heeft gevochten en heeft verloren. Door dat het een erfelijke ziekte is wisten we niet of we ooit nog durfde om zwanger te worden. En na ander half jaar hebben we besloten om het te proberen. Maar wat is dat moeilijk nu we zwanger zijn. WE hebben ook besloten om geen stappen te ondernemen tijdens de zwangerschap. Omdat we bang zijn voor een miskraam (eerder een gehad) en we het niet kunnen om het weg te halen mocht ze deze ziekte hebben. Als ze geboren is laten we haar gelijk onderzoeken........... Bij onze zoon was alles goed bij de echo's pas toen het te laat was merkte ze het pas Die ombegrip die we hebben van mensen zo ongelofelijk. Alles is toch goed. Wat moet ik daar mee.
Wat verschrikkelijk dat jullie je zoon verloren zijn aan een erfelijke ziekte en wat dapper dat je weer zwanger geworden bent. Een voorzichtig gefeliciteerd met de zwangerschap van je dochter. Ik hoop dat jullie deze keer een kind krijgen zonder die oneerlijke stofwisselingsziekte. De opmerkingen die je nu krijgt, dat je daar niets mee kunt, dat herken ik dan weer wel. Heel leuk dat die 20-weken echo goed is, maar wat koop je ervoor als je bang bent dat je je kind later alsnog moet inleveren . Het is gewoon heel eenzaam zwanger zijn zo.
Hoi Dino, ik lees je berichtje wat erg wat jullie is overkomen. Ik hoop dat je toch een beetje van je zwangerschap kan genieten en dat dit kindje de ziekte niet heeft. Succes en sterkte toegewenst!
Wat onzettend oneerlijk dat jullie je zoontje moeten missen, en wat knap dat jullie toch voor een zwangerschap hebben gekozen. Ik kan me heel goed voorstellen dat het heel moeilijk is om echt te genieten van de zwangerschap, het is niet niks wat jullie hebben meegemaakt. Ik hoop/duim voor jullie dat jullie meisje helemaal gezond is! Die mensen met dat soort opmerkingen kunnen zich niet plaatsen in een ander, tuurlijk ben je blij dat de echo er goed uitziet, maar helaas weten jullie als geen ander dat het ook anders kan aflopen Ik wil jullie in ieder geval heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie straks een gezond meisje in jullie armen mogen sluiten.
Hoi, Wat erg dat jullie je zoontje moeten missen... Heel veel sterkte daarmee... Ik heb zelf een zus met een erfelijke stofwisselingsziekte. De kans is er dus ook dat ons kindje deze ziekte heeft/krijgt, mits wij beide drager zijn. We hebben dat niet laten testen, mede ook omdat we tijdens de zwangerschap toch geen stappen zouden ondernemen. Ik begrijp dat het ook voor jullie heel spannend is! Hoe groot is de erfelijkheidskans? En mag ik vragen om welke stofwisselingsziekte het gaat? Je bent misschien ook al lid van de VKS? Heel veel sterkte en ik hoop dat je toch kan genieten van je zwangerschap!
Ik had zelf ook een topic gestart, maar hier is het beter op z'n plek. Mijn zoontje Dylan is in 2005 overleden met 13 maanden oud. Ernstige epileptie door waarschijnlijk een onderliggende stofwisselingsziekte. (vader was buiten beeld dus was geen mogelijkheid genetisch verder te testen). (voot uitgebreid verhaal; zie mijn gestarte topic) Nu een nieuwe partner en onverwachts zwanger. Vrijdag afspraak bij de dokter, zwangerschap gaat onder medische begeleiding. Ook ik ben behoorlijk bang, onzeker etc. Maar wil ook gaan genieten. Liefs, Anneke
Wij hebben ook goede controle gehad. En geen puctie laten doen tijdens de ZW. Nu is ze geboren en hebben we uitslag gehad van het bloed die ze hebben af genomen na de bevalling. Ze is helmaal gezond Gelukkig
jeetje wat een opluchting! super blij voor jullie! en dat de echo met 20 weken goed is zegt toch niets inderaad, geen 1 van de dingen waar ze op testen kunnen zo 100% zeker oppikken. zo irritant als mensen dan zulke domme opmerkingen maken!
Ben een toevallige meelezer. Maar wil je even laten weten dat ik het super fijn vind voor jullie dat de uitslag goed was. Hoop dat je, ondanks het vedriet dat je ook nog zullen hebben, kan genieten.
Genieten deden we al heel erg. Juist omdat we wisten dat het zomaar afgelopen kan zijn. En een echo zegt helemaal niets. Ze heeft wel heel erg goed naar de organen gekeken. En het hartje was heel belangrijk. Na de geboorte hebben ze ook echo's foto's gemaakt voor de zekerheid en die waren ook goed toen hadden we wel stille hoop. En ze doet het heel goed en wat een verschil met haar broer. Trappen maaien met haar handjes en ze laat echt van der horen. En het hoofdje blijft recht en op haar buikje kan ze hem al even omhoog houden. Onze knul was in het begin ook sterk alleen dat hoofdje ging wel altijd gelijk omlaag we dachten dat hoort zo maar na een half jaar was dat nog zo als ze hem testen bij de CB dus aan de armpjes pakken dan was hij echt heel slap. En op de buik liggen kon hij hellemaal niet gillen dat hij deed. Ja en na een half jaar valt alles op zijn plek. Buik liggen deed hem gewoon heel veel pijn door dat zijn hart bijna groter was als ons hart. En dan de CB die aan dringt om dat te blijven doen want dan word hij sterk ben zo boos op hun luisteren deden ze niet. Hij groeide ook heel hard maar aan komen deed hij niet. En dat zag de CB als ondervoeding en moest hem maar meer eten geven nou na 2 keer waker maken om 11 savonds heb ik dat niet meer gedaan. Want hij schrok en viel weer in slaap. Hij had gewoon geen energie snif. En nu hebben we een mooie meid die het zo goed doet en zo sterk is het is gewoon zo hard. We luisteren nu ook echt naar ons gevoel en gaan ook niet meer naar die CB, We hebben er nu een gevonden die niet aan die orginistatie vast zit. En die luisteren wel naar je staat ook op hun site. Maandag komt ze langs ben heel benieuwt. We gaan nu alles op ons gevoel doen ze mag bij hun bijvoorbeeld ook later de prikjes en ze advieseren ook geef wat ze wil kwa voeding dus dat beloofd veel goeds. Maar mis hem wel heeeel erg nu.
zo logisch dat je je zoontje nu het hardste mist !!! heb het niet uit eigen ervaring, maar mijn beste vriendin is haar kindje verloren en bij de zwangerschap van de volgende was het ook de angst en het verdriet dat zo groot was en maar geen plek kon krijgen. alweer bijna 3 jaar geleden dat ze haar verloren en nog vind ze het moeilijk. hun zoontje is nu 1,5 en ze geniet er elke dag van. maar beseft zich ook elke dag dat ze ook een dochter heeft waar ze van had willen genieten. wil je onwijs veel sterkte wensen met jullie engeltje en bengeltje. super te horen dat de eerste tekenen van jullie dochter in ieder geval positief zijn wat betreft gezondheid.