Hallo, vanaf 10 weken zwangerschap sta ik er alleen voor! Eerst kreeg ik via een vriendin te horen dat mijn ex in mijn verleden aan het graven was, want hij vertrouwde me niet en nog meer van dat soort onzin. Toen ik hem daarop aansprak werd hij kwaad en toen kwam de aap uit de mouw. Hij had zich vergist....vond de verantwoordelijkheid te groot..of ik dan nog maar even een abortus wilde plegen want dan hadden we beiden even veel pijn Ik heb hem toen even heel duidelijk gemaakt dat er iets niet helemaal goed gaat in dat hoofd van hem en daarna heb ik hem niet meer gehoord of gezien. Gelukkig had ik wel ingezien wat een kindje allemaal met zich meebrengt en was het voor mij heel duidelijk dat die kleine ukkepuk er gewoon gaat komen. Ik woon op mezelf..heb een huisje met drie slaapkamers...en financieel gaat het ook allemaal zoals het hoort! En niet geheel onbelangrijk...de toekomstige peetoom heeft zich al heel erg bewezen door de babykamer te "renoveren" en het kamertje is nu zo goed als af..alleen nog gordijntjes, plintjes en de kleinere dingetjes zoals het waskussen. De rest van mijn familie is er ook voor me...dus wat dat betreft heb ik het goed getroffen. Nog ongeveer 17 weekjes en dan ga ik zien wie er zo heerlijk in mijn buik rondzwemt Nou dit is mijn verhaal...als jullie vragen hebben hoor ik die graag!! groetjes ramona
hai ramona! Je mag trots op jezelf zijn dat je het allemaal zo goed hebt geregeld en er zo sterk in staat! Gaat helemaal goed komen met jou en je kleintje! succes! en geniet ervan groetjes Laura
want kunnen sommige mannen toch lompe sukkels zijn of je 'even' een abortus wil doen alle respect dat je zo voor je zelf opkomt en voor de kleine geniet van deze mooie tijd en jullie komen er wel !
Hoi Ramona, Wat rot voor je! Was je allang samen met je vriend? Gelukkig het je het wel op orde qua huisje en geld, dat geeft toch wat zekerheid. Groetjes, Jo
Wat een snelle reacties al We konden elkaar al een aantal jaar en hadden sinds twee jaar en relatie. We hadden wel nog ons eigen huisje, omdat hij er moeite mee had om zijn hond weg te doen. Ik ben er helaas allergies voor en heb astma, dus om dat beestje toch maar in huis te nemen was niet echt een optie. uiteindelijk zei hij dat hij het begreep en dat zijn broer het beestje wilde "adopteren". Mijn huisje was nog niet helemaal af, dus daar ben ik toen hard aan gaan werken en de plannen om zijn huur op te zeggen en dergelijke waren al zo goed als rond. Hij was zelfs al het huis aan het inrichten met zijn spulletjes.. En toen de eerste echo eraan kwam kreeg meneer het warm, vond hij het nodig om me ervan te overtuigen dat abortus het beste was en was de vogel gevlogen. In het begin had ik er wel wat moeite mee, maar door mijn familie en een hele lieve verloskundige ben ik er snel bovenop gekomen!! groetjes ramona
wat heftig allemaal! Wel heel fijn dat je zo'n familie en toekomstige peetoom hebt die je goed helpen!
ik wens je er heel veel sterkte mee pff wat een loser zeg dat ie het lef al heeft om er aan te denken alleen al Ik vind het echt stoer van je dat je baas bent gebleven over je eigen buik ! En het gaat zeker helemaal goed komen