Hai meiden, Ik kreeg hele lieve reacties op een ander forum, maar ik wil toch even bevestiging hebben ofzo, of herkenning... Onze dochter ging van 6 mnd tot 1 1/5 naar een gastouder. We hebben toen besloten haar naar een goed KDV te doen. Op de wendagen ging het zo geweldig. Lekker spelen met andere kinderen, niet huilen bij eht weggaan niks. Nu? Ze huilt heel erg bij het weggaan, huilt tussendoor erg veel, durft niet zo goed met andere kinderen te spelen, hecht zich énorm aan één - overigens hele lieve- leidster (ze hangt de hele tijd aan haar en ze mag niet weg...), wil niet uit een beker drinken etc. Ze zeggen daar dat ze wel veel huilt, maar dat ze er vertrouwen in hebben dat het goedkomt. Zal het nog te overweldigend voor haar zijn? Ze is net 20 maanden en zit al op de peutergroep. Ik voel mezelf ook wel wat bezwaard richting de leidsters, is dit gek? Herkenbaar? Ik heb zo'n medelijden met mijn vrouwtje... Ik weet dat het wel goed komt, maar toch is het even rot...
Hoi hoi, Ik denk dat het de overgang is naar iets nieuws....op deze leefdtijd heeft dat natuurlijk een hele inpact. Mijn zoontje ging met 14 maanden voor het eerst naar het kdv en heeft echt wel 3 maanden moeten wennen. Maar door de zorg van de leidsters is hij er erg goed doorheen gekomen. Mijn dochtertje is was ineens met 15 maanden dat ze heel eenkennig werd maar diie zit er al vanaf 12 weken oud dus dat was met 2 weekjes over. Het is dus heel herkenbaar! En ik denk dat de leidsters liever een kindje hebben die wat extra aandacht nodig heeft omdat ze het moeilijk hebben als een kindje wat extra aandacht nodig heeft omdat ze bijv. heel de boel verbouwen Ze zijn echt wel wat gewend! Misschien kan je het een keer bespreekbaar maken bij de leidsters...dan kunnen ze je zelf vertellen dat zij het waarschijnlijk helemaal geen probleem vinden. Veel succes verder.....allervervelendste is als je ze huilend achter moet laten....dan breekt je hart gewoon.....maar voor je het weet willen ze niet meer mee naar huis!
Heel herkenbaar. Heb een zoontje van twee jaar. Was bijna twee toen hij naar het kdv ging. Zat ook eerst bij een gastouder. Hij heeft de eerste drie maanden veel gehuild bij het wegbrengen, tussendoor en als het woord papa of mama viel. Ook bij het ophalen was het huilen. Nu gaat het steeds beter. Hij huilt nog een beetje bij het wegbrengen en bij het ophalen maar heel kort. Hij kan nu gezellig kletsen en spelen aldus de leidsters. Heb zelf ook gekeken achter een raam in een hoekje zonder dat hij me zag en idd hij speelde en er verscheen zelf een glimlach op zijn gezicht. Dit beeld houd ik me maar voor ogen als ik hem 's ochtends weg moet brengen al breekt mijn hart als hij zo verdrietig is bij het wegbrengen.