Dag dames, Na lang erover na te denken wil ik toch tips vragen.. Onze dochter is nu bijna 17 maanden, en wil al vanaf dag 1 absoluut niet in eigen bed slapen. In t begin stond haar bedje bij ons op de kamer, zelfs dan wilde ze niet in eigen bed slapen. Ze sliep alleen op de arm, of in de wagen (mini slaapjes), of tussen ons in in een babynestje. Nu slaapt ze dus al bijna 17 maandentussen ons in in ons bed, zo nu en dan probeer ik het toch weer in eigen bed, maar ze zet t op een brullen, is gelijk totaal van de kaart, en niet rustig te krijgen tenzij ik dr bij me neem, zo gauw ze dan rustig is en ik dr weer in haar bed wil leggen begint ze direct weer hysterisch te krijsen.. Dit kan mijn moederhart echt niet aan, dus hebben we haar nou standaard bij ons in bed. Dit heeft wel echt een negatief effect op onze relatie, want ze is nogal bewegelijk in dr slaap (draait rondjes, schopt en slaat in dr slaap, gaat uit t niets rechtop zitten, of aan de kruip over bed). Hierdoor slapen wij dus ook niet goed ik zeker niet, want ik ben een lichte slaper, en word dus van t minste of geringste al wakker. Gelukkig ook maar want zo heb ik onze kleine al een aantal keer op tijd weer neer kunnen leggen, anders kroop ze zo van bed af en zou ze dus van bed vallen. Of ze op dat moment echt wakker is, weet ik niet, want ik doe geen lichtje aan, ik pak haar int donker en leg dr weer terug tussen ons in, ze slaapt dan ook gewoon verder. T liefst zou ik dr gewoon in eigen bed hebben, zodat wij ook elkaar aandacht kunnen geven (intiem zijn bijv.) Er is zelfs iemand van het CB langs geweest, en zelfs die weet zich geen raad ermee.. ja laten huilen werd gezegt, maar ik kan dat niet als ze zo overstuur is.. Weet iemand hier misschien nog iets wat kan helpen?
Van een Ikea ledikant een cosleeper maken? (Even Google) dan kan ze wel bij jullie zijn en slapen maar heeft ze wel een eigen plekje en draait ze niet tussen jullie in. Anders een van twee een tijdje bij haar op de kamer slapen? Tot ze de plek vertrouwd?
Dat van t bed een cosleeper maken zou ik kunnen proberen, bij haar op de kamer slapen wil ik ook wel proberen, maar zal dat dan niet net zo gaan als toen t bedje bij ons op de kamer stond? Toen was t ook drama, daar ben ik een beetje bang voor
Misschien is de cosleeper dan een mooie eerste stap. Wennen aan het bedje en dan steeds een stapje verder?
Hoe lossen jullie het nu op in de uren dat jullie nog niet gaan slapen? Ik neem aan dat zij wel eerder naar bed gaat dan jullie?
Nee ze gaat tegelijk met ons naarbed, en in de middag ga ik wandelen in de hoop dat ze eventjes slaapt. Dus vanaf 22:00 lig ik met haar in ons bed
Een gewoon een persoonsbed op jullie kamer zetten? In een hoek zodat ze aan twee kanten een muur heeft, een lange kant tegen jullie bed aan en een afscheiding aan het voeteneinde. Tot ze slaapt bij haar in bed en dan voorzichtig naar je eigen bed schuiven. Zorgen dat ze diep slaapt voordat je haar in haar bedje legt? Op de arm b.v. en blijven zingen als je haar in haar bedje legt. Als je een cosleeper van een ledikantje hebt gemaakt, kan je je arm en hoofd een tijdje bij haar in het bedje houden. De kans is groot dat ze in de nacht alsnog naar jullie bed verhuist, maar je moet ergens beginnen...
We hebben dus al geprobeerd dat als ze diep slaapt om dr in dr eigen bedje te leggen, maar t is alaof ze t weet, zodra ik dr laat zakken, word ze al wakker, en dan maakt t dus niet uit of ze heel diep slaapt ofniet.. Dat van t 1 persoonsbed is ook wel een goed idee
Ik ben absoluut geen voorstander van “laten huilen”. Maar een kind van 17 maanden begrijpt heel veel en er is duidelijk sprake van negatieve slaapassociaties en ik denk echt dat als je dit wilt doorbreken je toch door de zure appel heen moet bijten en dat daar wat tranen aan te pas gaan komen. Je kunt niet verwachten dat ze in een keer in haar eigen bed gaat slapen want ze slaapt al 17 maanden altijd bij/met jullie. Het zal dus best een proces worden. Ik zou zelf beginnen met proberen om in haar eigen kamer op een matras naast haar bed te gaan liggen. Ze zal vast boos zijn en huilen maar je bent dan bij haar, kunt tegen haar praten en haar troosten. Dat valt in mijn ogen niet onder “laten huilen”. Als dit lukt zou ik na gaan denken over volgende stappen. Maar gewoon stap voor stap. Wij hebben ook geen beste slapers en hebben al regelmatig weer moeten leren om zelf/in eigen bed te slapen.
Dank je wel voor de tip, ik ga hier zeker wat mee doen Ik verwacht ook niet dat t in 1 dag en nacht goed zal gaan, ik wil daar ook zeker wel tijd in investeren bedankt!
Wat wij hier bij onze kinderen hebben gedaan, en nu aan het doen zijn met onze 16-jarige, op het moment dat we het echt wel tijd vonden dat ze gewoon lekker in hun eigen bedje gingen slapen is een luchtbed/matras op hun slaapkamer leggen en ze dan wakker in hun eigen bedje liggen. Wij (of eigenlijk mijn man, want ik ben ook een softie) gaan dan op dat luchtbed ernaast liggen. En dan toch echt even door de zure appel heen bijten en laten huilen. Ze is niet alleen, papa is bij haar, en om de zoveel minuutjes haalt hij haar er even uit en troost en kalmeert haar, maar daarna gaat ze resoluut weer terug. Als je dat iedere avond vol houdt zal het je verbazen hoe snel ze al steeds minder lang zal protesteren. En het is wel moeilijk hoor, ik kan het niet, zo’n kindje wat snikkend in slaap valt, maar het is puur gewenning en daar moeten ze toch een keertje vanaf. Dus hier doet papa het en bij alledrie onze kinderen was het na een paar dagen eigenlijk al zover dat ze zonder huilen lekker gingen liggen. Als dat eenmaal goed gaat en ze structureel lekker in slaap valt gaan we langzaam over op de kamer uit gaan als ze nog wakker is. Dat gaat eigenlijk doorgaans redelijk makkelijk. Het lijkt even zielig, maar het is voor iedereen wel fijn (ook het kind zelf) als ze ontspannen zelf in slaap kan vallen en daar niet perse hulp bij nodig heeft.
Nee inderdaad, ik heb nog wel een luchtbed ergens in de garage, ik ga t maar gewoon proberen. Hier zal ik de gene zijn die dat dan op moet pakken en doen, mn vriend is namelijk nog softer dan ik en geeft doorgaans sneller toe dan ik, plus hij heeft ploegendiensten en ik ben thuis Ik ga morgen dat luchtbed wel even opsnorren, hopelijk helpt het deels Dank voor de tip!!
Oef lastig hoor, ik zou ook proberen om een bedje in jullie kamer te zetten als stap 1. Een vriendin van mij is kinder slaapcoach, ik kan haar wel om tips vragen.
@Kimmetjuh90 wat hier ook helpt trouwens in dit soort periodes is het opzetten van rustige muziek. Via spotify bv white noise of zen music oid. Dat helpt bij ons om ze te kalmeren. En voor wat betreft het uit bed halen. Dat is ook een beetje zoeken. Bij mijn ene kind hielp dat wel maar bij de ander werd het daar juist erger van. En waar de ene het fijn vond als ik bijvoorbeeld over haar rug aaide of hand vasthield wil de ander juist niet aangeraakt worden. Het is gewoon lastig als je niet gezegd bent met goede slapers.
Je dochter vind de huidige manier van slapen natuurlijk helemaal prima dus alles wat je gaat wijzigen, zal op weerstand van haar kant stuiten. Je kunt dan wachten tot ze het ermee eens gaat zijn, of je zult er toch doorheen moeten gaan. Dat kan via de harde weg, in 1 keer, maar beter lijkt me inderdaad stapje voor stapje. Maar realiseer je dat elk stapje weer strijd kan gaan opleveren, want zij heeft nou eenmaal geen probleem Heel veel succes! Het is lastig maar er zijn goede tips gegeven en je kunt het hoor!
Als je dat zou willen doen, heel graag! Ze heeft heel veel behoefte aan aanraking, als t wel lukt even in haar eigen bed, dan moet ik dr blijven aaien tot ze slaapt. Maar dan slaapt ze hooguit een half uurtje en dan is alsnog t hek van de dam Dank je wel, ik ga zeker wat met de tips dien, stap voor stap
Hier sliep zoon ook graag bij ons, had ook veel pijn door eczeem en oorontsteking. Uiteindelijk met ikea co sleeper naast ons gekregen, vervolgens wilde hij rond 3,5jaar in eigen bed proberen en sindsdien slaapt hij op eigen kamer. Hij vindt het nog steeds fijn als we even bij hem blijven als hij in slaap valt. De co sleeper zorgde bij ons voor een hele geleidelijke afbouw van tussen ons in, naar naast ons naar eigen bed. Een ledikant heeft hij altijd vreselijk gevonden, ook op kdv wilde hij er niet in slapen.