Ons dochtertje gaat sinds een maand of 5 (incl ruim 1 mnd vakantie) naar de psz. In eerste instantie 3 ochtenden, sinds januari 5 ochtenden per week. Zoals verwacht viel het afscheid haar in het begin wat zwaar: huilen. Niet heel dramatisch en na een paar weken was dat over. Toen kwam een fase van met alle geweld naar school willen, en eenmaal daar meteen aan de slag - mama vergeten... De afgelopen paar dagen heeft ze ineens geen zin om naar school te gaan. En ze huilt bij afscheid. Een keertje thuishouden is geen optie lijkt mij, want dan is het hek van de dam. Ik heb zo het vermoeden dat psz nu zo normaal voor haar is geworden, dat ze opties begint af te wegen: naar school, of thuis gezellig een dvdtje kijken en een beetje met mama de hort op. Of heb ik het mis? Zeg asjeblieft dat dit een fase is
Hoe oud is ze? Houdt ze wel op met huilen als je net de deur achter je dicht hebt gedaan? Want dat is ook vaak het geval, dan ga jij met een rot gevoel weg en blijkt dat je kind al ophield met huilen ton jij net de deur achter je dicht deed.
het is echt heel herkenbaar! Ik heb zeven jaar op een psz gewerkt en echt, ze krijgen bijna allemaal wel een lor van huilen. De meeste bij het begin, maar ook sommige nog na een paar maand of na een half jaartje. In dit geval is het gunstiger, want nu kennen ze de juf inmiddels zo goed dat ze zich vaak heel snel laten troosten. Nu kan het natuurlijk ook zijn dat er iets is voorgevallen, ruzie met een kindje, of onenigheid met de juf? Maar als dat niet het geval is, zou ik er niet over inzitten hoor. Sterkte ermee. Want het is wel balen als je kind steeds huilt als je weggaat.
Thanks... ben toch weer wat gerustgesteld. In het begin verwacht je wat tranen, maar als het al goed ging, en dan komen er ineens toch weer traantjes, dan ga je je zorgen maken. @Knor Het is niet heel dramatisch hoor. Dat was het in het begin ook niet. Ze gaat rustig mee met de juf en strekt geen armpjes naar me uit, of dat soort taferelen. Achteraf (zoals gister) vertelt ze gelukkig ook enthousiast over wat ze gedaan heeft en zo, en ze is eigenlijk helemaal niet bijster onder de indruk als ik haar kom ophalen (oh, hallo... dat is het ongeveer). @Kisbaba *slaakt zucht van verlichting" Ze is helemaal dol op 1 juf. De anderen zijn ook ok hoor, maar deze is echt favoriet. Vorige week toen ik dochtertje ging ophalen, trof ik haar bij het schoolhoofd aan, haar 2e favo-juf. Mn dochtertje had namelijk besloten dat ze naar huis wilde en niet in de klas wilde wachten, hahaha, dus ging ze gezellig bij haar andere favo buurten tot mama zou komen. Daar zat ze dus, met dr rugzakje op dr rug. Die hele rest van de middag had ze het over juf Caro... waarom juf Caro dit, waarom juf caro dat, waar is juf Caro. Wat bleek nou, toen ik het de volgende dag na ging vragen: juf Caro was halverwege de morgen ziek afgehaakt, en had eerst nog even in een ander kamertje proberen bij te komen, en een panadolletje genomen of zo. Dat had een behoorlijke impact. En ja, een ruzietje had ik ook al het vermoeden van, want ze noemde vorige week de naam van een jochie, die haar sokken had afgepakt. Het gaat vast snel weer beter