Dochter (2) weglopertje

Mijn dochter is bijna twee en doet precies hetzelfde. Volgens mij doen de meeste kindjes dit wel, ik ken iig geen kinderen van die leeftijd die netjes aan het handje meelopen met winkelen.

Oplossing is voor mij dus gewoon om haar in de buggy te zetten, scheelt een hoop strijd, stukken gezelliger. Kan je geen buggy meenemen op de fiets? Daar zijn toch speciale dragers voor?

 

Ik heb zo'n meisje van 2 jaar dat wel heel netjes mee loopt aan de hand Ze luistert 9 van 10 x gelukkig heel goed naar mij. Maar goed daar is katek niet meegeholpen natuurlijk.

Ik denk dat ik een lege buggy zou meenemen en van te voren afspraken gaan maken met je dochtertje. Als jij wegloopt, ga jij in de buggy, dan kan mama rustig winkelen. Ze snappen best veel met de 2 jaar. En misschien zal je dochtertje het er niet mee eens zijn dat ze in de buggy moet maar ja ze zal toch wel naar jou moeten luisteren voordat er eventuele ongelukken gaan gebeuren.

 

hier ook een weglopertje van bijna 3.
Hier idd altijd in de winkelwagen en ik ga geen enkele andere winkel in zonder buggy, het is verschikkelijk. Soms heb ik geen buggy bij me omdat ik dan de fiets pak en dan zet hem ook vaak gewoon op de toonbank met afrekenen want anders gaat het niet.
Wij gaan as september vliegen, maar ik knijp hem dan wel. de buggy gaat mee, tevens ook een tuigje ondanks mn man het niet wil hebben maarja we moeten toch wat. heb ook een koortje voor aan de pols maar zorg juist voor een enorme strijd dus heb ik er een klein haakje aan gedaan, de ene gaat aan zijn broek en de andere aan een lus van mijn broek en dat gaat opzich wel maar toch wil ik zo de winkel niet in. Voor schiphol is het nog wel een obtie (daar kent niemand ons haha) maar verder niet.

Lastig hé.

 

Ze wil niet aan de hand lopen? Sorry maar op die leeftijd hebben ze daar niets over te willen. Mijn jongste rent ook alle kanten op en aan de hand lopen was vaak gedoe en getrek en gejank maar op dat punt geef ik echt niet nooit toe. Straks ligt ze onder een auto ofzo nee bedankt. Nu is ze dus zover dat ze uit zichzelf al een handje geeft en gewoon netjes meeloopt. Kwestie van consequent zijn.

 

Heel irritant inderdaad. Mijn dochter (4, maar verstandelijk jonger) doet dat ook. Soms gaat het goed, maar meestal gaat ze op hol in de winkel, téveel indrukken en verleidingen. Misschien een polsbandje aanschaffen. Zo kan ze voor haar gevoel vrij lopen, ze hoeft namelijk geen handje te geven, maar moet ze toch wel bij je blijven. Of een buggydrager op de fiets, dan kan je de buggy ook meenemen als je met de fiets gaat.

Ik las een reactie van iemand die zei dat alle peuters dat doen, maar dat moet ik toch tegenspreken. Mijn zoontje blijft eigenlijk altijd wel netjes bij me, altijd gedaan ook.

 

Helpt het misschien als je haar betrekt bij het doen van je boodschappen? Eventueel met zo'n klein boodschappenkarretje, speciaal voor die kleintjes. En vertellen wat je nodig hebt. Appeltjes, in een zakje doen, samen wegen... En zo verder.
Mijn zoontje is ook een wervelwind, maar als ik hem betrek bij het boodschappen doen, gaat het best goed hoor.
En als ik veel nodig heb, gaat hij bij mij ook gewoon in de kar hoor. Maar dan bereid ik hem daar op de weg naar de winkel toe al op voor. Anders gaat ie heel moeilijk lopen doen. Maar als ik uitleg geef, accepteert hij het allemaal wel. Zo ook het handje vasthouden. Als we op de stoep lopen, mag hij 'los'. Maar als we oversteken moet hij me een handje geven. Als ik daarbij uitleg dat dat moet omdat er auto's rijden en dat gevaarlijk is, doet hij niet moeilijk.
Misschien kun jij ook meer uitleggen en praten met haar? Of doe je dat naar jouw idee al?

 

Mijn dochter is nog iets jonger, maar ik herken het wel. Ik neem sowieso altijd de buggy mee. Het eerste wat mijn dochter vraagt als ik de auto parkeer: ' I. lopen?'. Dan 'spreken we af' (voor zover dat gaat) dat ze zelf mag lopen als ze goed luistert naar mama. En zo niet, dan gaat ze in de buggy. En daarin ben ik ook heel consequent.

En in de winkel gaat ze sowieso in de buggy. Zodra we de winkel uit zijn, mag ze weer lopen.

Vaak pakt ze zelf mijn hand vast, maar ik verplicht het haar niet. Zolang ze bij me in de buurt blijft, geef ik haar de ruimte. Bij het oversteken moet ze mijn hand vasthouden, of ik til haar op.

Het verbaast me vaak hoeveel ze al begrijpt .

Oh ja, en in de supermarkt gaat ze altijd in de winkelwagen . Vaak moppert ze dat ze eruit wil, maar dan heeft ze pech....

 

Dat kan je nu wel zeggen maar sommige kindjes zijn echt hard leers.
Die van mij zou ik dan over de vloer moeten dweilen om zn handje vast te kunnen houden.

Zijn er auto's in de buurt dan lukt het nog wel met de nodige uitleg.
IK zeg meestal....B hier rijden auto's.... en als de auto Boem doet..wat heb jij dan??? AU zegt ie dan en dan is het goed. Maar al lopen we de drogist in dan haald ie als ik niet uitkijkt zo alle schappen leeg. en ligt dan dus te dweilen over de vloer....
Er bij betrekken met boodschappen werkt hier maar heel even..

 

Dus haal je de buggy op bij je ouders en anders 1 van marktplaats.
Of gooit de grote kinderwagen achterin de auto.

 

Herkenbaar. Ik neem haar gewoon niet mer naar de winkel, dat lukt gewoon niet. En bij wandelen op een drukke straat moet ze mijn hand vasthouden. Doet ze dat niet of zet ze het op een krijsen, dan gaat ze in de buggy.

 

Oh dat deed mijn jongste ook. Maar zodra ik voelde dat ze op de grond wilde gaan liggen liet ik haar handje los zodat ze boem op haar kont op de grond viel (niet zo hard natuurlijk maar even voor het gevoel). Toen was het snel over.

 

ook al geprobeerd, helpt niet. Hij blijft het doen.

 

Het is inderdaad een leerproces, maar dat betekent ook dat je een adequate 'straf' voorhanden moet hebben als ze niet luistert. Buggy lijkt me dan de beste optie.

 

Het idee lijkt me net dat je óf een brave peuter naast de buggy hebt, óf een lastige peuter in de buggy.

 

haha, dat is nou juist het nut van de buggy, nietwaar?