Hmm als het echt puur gaat om wat lekkers krijgen op het moment dat het haar uitkomt... zou je kunnen afspreken dat ze op een vast moment wat lekkers krijgt en verder niet. dat is heel duidelijk (en goed uit te leggen). maar nee, hier wordt ook niet met speelgoed gegooid... weet ook niet precies wat ik zou doen als ze dat elke keer dat ze boos is zou doen... gelukkig komt het hier zelden voor en dan kan ik het meestal wel af met de waarschuwing dat er hier niet gegooid word met spullen en dat als ze het nog eens doet.. ze datgene voorlopig kan inleveren. doet ze het niet uit frustratie omdat ze zich verbaal lastiger kan uiten? misschien een manier verzinnen die voor haar geschikt is? (jij kent dr het beste... ) overigens hanteren wij hetzelfde idee op zo'n moment.... je mag het er best niet mee eens zijn maar als je gaat huilen en drammen puur om je zin te krijgen... doe je dat maar ergens anders. op de gang.. boven.. ergens waar ik er geen last van heb want ik heb al nee gezegd.
Ik weet bijna zeker dat het schrappen van snoep geen oplossing is. Het snoep is nu de aanleiding, maar als ze doorkrijgt dat ze überhaupt geen snoep meer krijgt, zal ze ongetwijfeld iets anders vinden om constant over te zeuren. Verder, je zegt dat ze slecht praat, althans slechter dan leeftijdsgenoten. Ik heb daar vaker dingen van je over gelezen. Maar hoe slecht is slecht? Kan ze zich wel goed uitdrukken? En hoe is haar taalbegrip? Als haar taalbegrip ook onder de maat is, dan zou het zomaar kunnen zijn dat zij dingen die jij zegt, zoals "Nu normaal doen, anders ga je naar je kamer" eigenlijk helemaal niet (goed genoeg) begrijpt. Verder, "normaal doen" is nogal een onduidelijke omschrijving van wat je verwacht . Ik zou liever duidelijk tegen haar zeggen welk gedrag je van haar verwacht. Mijn dochter kan ook vreselijk doorzeuren over dingen, alhoewel ik moet zeggen dat het tegenwoordig een stuk beter gaat. Als ze toch maar blijft zeuren ondanks zeggen van mij dat ze erover op moet houden, geef ik op een gegeven moment nog wel antwoord, maar zeg er dan ook bij dat ik het er nu niet meer over ga hebben. Als zij dan tóch weer doorgaat, wat meestal het geval is , dan begin ik gewoon over iets anders en probeer haar af te leiden. Ik geef in ieder geval geen straf.
jee wat heftig joh!! Ik denk dat je in stapjes moet leren om te gaan met haar emoties, praat ze gewoon goed trouwens? Voor haar leeftijd bedoel ik? Sowieso helpen symbolen wel eens...sommige kindjes vinden het moeilijk om uit te leggen waarom ze boos zijn. Je kunt va die smiley's op internet zoeken en uitprinten. Dan uitleggen wat ze betekenen. Je vraagt haar bv welk gezichtje zij zou pakken als je haar vertelt dat je naar de speeltuin gaat, of welk gezichtje ze pakt als ze straf krijgt. Als ze dat goed snapt kun je haar uitleggen dat jij het heel fijn vindt dat ze eerst een gezichtje pakt zonder meteen te gaan gillen. Ten eerste leert ze zo wat emoties zijn en ten tweede is ze al een hoop boosheid kwijt als ze eerst moet nadenken over welk gezichtje
Ik vind het eerlijk gezegd ook bizar dat een peuter zo gefocused is op snoep... Ik zou in dit geval ook de bron aanpakken, haar drang naar zoetigheid. Pas haar eetpatroon aan, leer haar dat snoep helemaal niet gezond is in die mate, praat met haar hierover, zoek samen een alternatief.. Daar naast zou ik het echt niet accepteren dat mijn kind zo tekeer gaat als we nee zeggen. Daarom is negeren in mijn ogen echt geen opvoedkundige aanpak. Boos zijn is prima, maar niet met geweld of hysterische gilpartijen. En hoe is haar spraakniveau nu?
Ze kan de emoties boos, blij, verdrietig en verlegen en ze kan zeggen dat ze bijvoorbeeld boos is. Ze kan me dan niet vertellen waarom dus ze blijft dan herhalen dat ze boos is. Ze begrijpt wel veel. Als ik zeg dat ze naar haar kamer toe moet dan begrijpt ze dat. Ze liep voorheen bij Kentalis maar dat is nu gestopt dus het spreken gaat wel veel beter dan voorheen. Ik zeg dat als ze normaal moet doen dat dat dan geen zeuren is dat zeurige praten ook niet normaal is. Dat begrijpt ze ook want ze kan daarna opeens wel normaal praten. Als we dingen doen die ze leuk vind dan zeurt ze wel veel minder maar ik kan moeilijk elke dag met haar in de ballenbak zitten (alhoewel ze daar altijd meteen om chips en patat vraagt..)
Dat is wel een goed idee. Word wel moeilijk want haar ontbijt is meteen al chocoladepasta op brood (altijd al geweest en daar hebben we nooit een punt van gemaakt) maar ik ga het zeker proberen! Ik weet niet wat haar spraak niveau is ik heb geen vergelijking
Gaat ze naar een kdv of psz? Het spelen met andere kinderen kan jst haar misschien veel leren. Hoe vaart je snoept, sociale omgang etc.
Sinds wanneer leer je hoe vaak je snoept op psz? Hier ook zoln alleseter.. Snoep en avondeten. Overigens.. Als ik suiker eet bij mijn ontbijt heb ik heel de dag trek.. Betrap ik mezelf op het doorzoeken van keukenkastjes of op winegums bij de koffie. Dus misschien zit er in die boterham met chocopasta wel de basis voor heel de dag suiker-zin? Zou ze niet eens willen ontbijten met iets heel andere schaaltje pap ofzo? of homemade granola bijvoorbeeld.
Met een dagritme op een kdv vast wel. Psz is te kort om daar een normaal eetpatroon te leren. Ik zou echt drastisch minderen met het ongezonde eten. Hoe minder vaak je dat geeft, hoe minder ze erom vragen denk ik. De focus lijkt er wel heel erg op te liggen en die moet ergens vandaan komen. Waardoor vindt ze de psz niet leuk? Lijkt me lastig zeg. Wat zeggen de leidsters ervan?
Wat een lastige situatie zeg. Hier ook zo'n heerlijke driftkikker van 2,5. Als ze haar zin niet krijgt kan ze gewoon gaan slaan. Ik heb wel een aantal tips voor je. - een slaapkamer is eigenlijk een hele persoonlijke en fijne ruimte voor een kind. Wij kiezen ervoor om de hal te gebruiken als strafplekje. Dit zodat ze geen slechte associatie krijgt met haar slaapkamer. Haar kamertje betekent misschien nu slapen en straf. Daarnaast wil ze nog steeds (zonder dat ze het toe zal geven) het liefst bij mama in de buurt zijn. Boven in haar kamer hoort ze je waarschijnlijk niet. Misschien is het een roep om hulp dat ze gooit met haar spullen. - kinderen hebben behoefte aan zoetigheid. Dit zit niet alleen in ongezonde snoepjes, maar ook in fruit. Je zou een alternatief aan kunnen bieden zoals rozijnen, crackers of fruit. - of je maakt samen met je dochter een mooi bakje. Haar snoepbakje! Hier stop je iets voor de dag in. Je dochter mag dan iets gezonds en iets ongezonds kiezen. Jij bepaalt wanneer ze iets uit haar bakje mag pakken. Bijvoorbeeld 1 x in de ochtend en 1 x in de middag. Ga je weg, neem je dit bakje mee zodat ze in de stad ook niet hoeft te zeuren. - begint ze te huilen in de stad, ga er gewoon rustig bij staan. Hoe meer jij je opwind hoe leuker het is. Ik weet hoe moeilijk het is. Maar toegeven of boos worden maakt het allemaal veel spectaculairder. Doen alsof het je niet uitmaakt, maakt haar misschien weer rustig. - maak er geen gewoonte van om in de stad wat te kopen. Koop gewoon tijden niets. Komt het een keer wel zo uit dat je bv ergens een bakje koffie drinkt, vertel dan dat dit een uitzondering is. - blijf bij je standpunt. Nee is nee! Hoop dat je er iets mee kunt!
Mijn zoon heeft ook een tijd gehad dat hij wel kon benoemen dat hij boos was meer niet kon vertellen waarom. Dan deden wij het raad spelletje, ik ging dan raden waarom hij boos was dan hoefde hij alleen nog maar te antwoorden met ja of nee. Op AutiPlan - kun je dagschema's maken (ik heb er 1 gemaakt waarop stap voor stap staat hoe je moet douchen), je kunt er dan 1 maken waarop ze kan afvinken wat er al gebeurt is en dat ze echt ziet wanneer het snoeptijd is. Wat bij ons goed werkt is 1 ding per keer aanpakken, dus eerst het gezeur om snoep en de bij behorende driftbuien aanpakken en de boterham met chocoladepasta nog even met rust laten. Hier heb ik vaak geantwoord dat het nog geen lekkertjestijd was maar dat ze rustig een stuk fruit mochten pakken als ze zin hadden. Ook krijg ik het idee dat ze het woord snoep eigenlijk ergens anders voor gebruikt (misschien bedoelt ze honger) maar omdat ze zich nog niet zo goed kan uiten hier de driftbuien vandaan komen en niet zozeer omdat ze niet het eigenlijke snoep niet krijgt.
We zijn vanaf vandaag begonnen met het eetpatroon aanpassen, geen snoep, chocoladepasta en sapjes meer. Ik heb vandaag rijstewafels gekocht en worst die ze normaal uit de hand wil eten ipv op brood. Ze heeft wel gezeurd en gehuild en ligt er nu doodop van in bed. Ze zeggen dat ze meestal na 5 minuten weer rustig is en dat het een actrice is... We gaan ook vaal snel weg want hoe langer we blijven hoe erger het word. Als ik nu het woord school laat vallen dan flipt ze al
Dankjewel voor alle tips en de moeite! Fruit eet ze al heel veel en vind ze hartstikke lekker! Haar slaapkamer is 3 stappen van de woonkamer, we wonen in een appartement, op de gang hebben we ook een tijd gedaan maar maakte tot nu toe niet veel verschil. Ik zal het wel weer gaan proberen als het nodig is! de andere tips zal ik ook uitproberen!
Dat zou ook kunnen inderdaad... Ik ga er op letten. Dat schema zal ik ook proberen, kijken hoe ze daar op reageert
Ja, ik denk dat het inderdaad al gaat schelen als ze minder snoep en sapjes krijgt. Verder, ik ben me er ook niet altijd van bewust, roep vaak wat niet mag, maar het werkt vaak beter als ik aangeef wat ik precies van mijn kinderen verwacht. Soms spreek ik dat van tevoren ook even met ze door als ik al weet dat ze straks in een situatie zitten waar het snel mis gaat. Verder niet vergeten te zeggen dat je het fijn vond als ze zich goed gedragen hebben. Succes!
Qua chocopasta. .. je kunt er ook voor kiezen dat het bijvoorbeeld in het weekend wel mag. Mijn dochter weet al heel lang dat ze het soms wel mag, alleen in het weekend. Soms vraagt ze het op een ander moment en dan accepteert ze mijn antwoord nee meteen.
Wat voor jouw dochter misschien wel werkt is een "afternoonthee" van familie uit nieuw zeeland geleerd als kind al. Ik zou als regel stellen dat er in de ochtend alleen fruit gegeten wordt. In de middag maak je een afternoonthee. Een bordje met fruit, cracker oid maar ook wat lekkers erop. Je geeft dat aan het begin van de middag en legt uit dat ze het hiermee moet doen de rest van de middag en zij mag bepalen wanneer ze iets op eet. Dus als ze het koek of snoep meteen opeet...weg=pech. Ze kan ook proberen wat te bewaren zodat ze later nog wat heeft.
Pittig hoor! Maak een duidelijke structuur van de dag, met daarin de eetmomenten. Gooien met speelgoed absoluut niet negeren. Voor straf niet naar haar kamer sturen, maar op een stoel/kussen bij je in de buurt. Zo isoleer je haar niet, dit geeft zo'n gevoel van onmacht bij een kind. Door haar bij je te houden kan je haar direct corrigeren bij onacceptabel gedrag. Daarna duidelijk verwoorden welk gedrag je wel wil zien. Dus: Als ik zeg dat we geen snoep gaan eten, dan wil ik dat je daarna rustig gaat spelen. Net dat ik dit schrijf, denk ik aan mijn jongste dochter. Als zij zich verveelde, vooral op dit leeftijd, ging ze om eten vragen. Kan dit ook het geval zijn bij jouw dochter? Misschien is het handig om haar te begeleiden naar het spelen, als ze om snoep gaat vragen. Zo verwoordde ik het ook vaak naar mijn dochter als ze ging vragen om eten. 'Volgens mij weet je niet wat je moet spelen. Zullen we samen even kijken?' Werkte als een trein! Hopelijk kan je wat met deze invalshoek.