Onze dochter komt iedere keer uit haar bed wanneer we haar in de avond naar bed hebben gebracht. Dit gaat al minstens een half jaar op en af. Er zitten weken bij dat het prima gaat, maar nu hebben we weer een fase dat het dus iedere avond " feest" is. In de ochtend kan ze er soms ook wat van. We hebben een slaaptrainer en 7 van de 10 keer blijft ze netjes wachten tot het tijd is. Dat vind ik heel acceptabel. Daarbuiten leg ik haar steeds terug en dat oikt ze wel. Maar met inslapen komt ze er dus zo een uur lang steeds uit. Meestal wil ze naar haar broer. We hebben haar al tig keer slapend in zn bed aan getroffen, maar ik vind dit niet ok, want ze lopen dan te keten, terwijl ze beiden hun slaap hard nodig hebben. Zoals het nu gaat ligt ze steeds pas tegen half 9 te slapen en is ze de dag erna niet te pruimen. Wat we hebben geprobeerd: Eerst uitleggen dat ze moet slapen en na een keer of drie gewoon steeds weer stilzwijgend terugleggen. Dit heeft na 2 weken niet gewerkt. Boos worden, dit werkt af en toe wel, maar vind dit natuurlijk niet leuk. Dreigen dat ze anders de dag erna geen verhaaltje voor het slapen gaan krijgt. Dit heeft wel redelijk gewerkt, maar na een dag of drie niet meer. Ook niet als ze dan dus geen verhaaltje krijgt... Onze nieuwste tactiek is haar een mooie prinsessensticker geven wanneer ze in haar bedje blijft. Gisteren is het gelukt, maar vandaag al niet meer :x Ik zit er serieus over te denken om een schuifslotje op de deur te zetten, maar vind dit eigenlijk een brug te ver en uiterste noodmiddel. Ook ben ik bang dat ze dit eng vindt of boos wordt en keihard op de deur gaat beuken en het slot forceert ofzo Iemand nog tips?
Een slotje zou ik persoonlijk nooit doen. Bij de nanny werkt de slaaptraining wel. Dus terug blijven leggen in bed zonder dan ook maar iets te zeggen. Misschien kun je haar voor zijn door haar op bed te leggen en dan op de overloop te wachten tot dat ze uit haar bed komt. En dan zonder iets te zeggen terug leggen. Wees consequent. Op die manier heeft je dochter geen kans om al bij je zoontje te komen. (Zelf als kind zijnde verzon ik altijd allerlei smoesjes en wou ook nooit naar bed om te gaan slapen. Ook altijd keten met mijn zusje. Mijn moeder had dit opgelost door mij ''speciaal'' te laten zijn. Ik moest tegelijk met mijn zusje naar bed maar mijn moeder nam mij dan nog even mee naar beneden. Mijn zusje ging wel braaf slapen. Ik mocht dan nog een opgenomen aflevering van Sesamstraat kijken en dan wilde ik wel gaan slapen want ik voelde me bijzonder haha. Maar ik denk wel dat ik toen ouder was dan 3 jaar, want ik weet het ook nog. ) Succes ermee
Dat consequent terugleggen hebben we dus al 2 weken geprobeerd, ook een paar fases geleden. Meestal vindt ze het een erg leuk spelletje Dat speciaal laten zijn vind ik lastig uit te voeren. Haar oudere broer gaat al gelijk met haar naar bed omdat ze anders dus helemaal niet gaat slapen. Wanneer we haar er dan weer uit zouden laten en broer krijgt er lucht van, dan gaat hij dat nooit pikken. Ik doe ze om en om naar bed, de ene dag broer en andere dag haar en wissel met mn man. Ik maak er altijd al een heel ritueel van met een verhaaltje, de dag doornemen etc, ca 15 minuten. Dus een op een aandacht krijgt ze naar mijn idee wel?
Wat ik wel eens heb gezien is (ook bij de Nanny, al vind ik niet al haar methode top, maar dit vond ik wel logisch klinken...) gewoon in de kamer blijven. Met je rug naar haar toe gaan zitten (niet iets anders doen, bv. telefoon ). Maar gewoon daar zitten en niks zeggen. Maar dus aanwezig zijn. Eerst vlak naast haar bed, dan na paar dagen een meter verder weg enz. Als ze er uit komt, doe je wat je al deed: gewoon terugleggen. Mss eerst nog met de mededeling 'het is bedtijd, maar mama is hier' oid. En daarna gewoon zonder woorden terug. Is dit wat?
ik heb deze methode op vakantie wel eens geprobeerd, omdat ik dacht dat angst toen misschien nog mee kon spelen ( andere omgeving etc). Maar dit werkte toen niet, ging steeds kijken of ik er nog was en lachen als ik haar terug legde. Ik verwacht dat ze te oud zal zijn voor deze methode, ik ben bang dat het een groot spel en uitproberen is bij haar?! Denk dat deze methode met name geschikt is voor jongere kinderen met verlatingsangst?
Geen idee tot hoe oud het werkt. Maar de aflevering die ik zag was met een kindje van 3 of 4 ofzo. In essentie denk ik dat er niks anders op zit dan consequent te zijn. Wat me wel nog te binnen schiet: heb je haar gevraagd waarom ze niet blijft liggen? Mss is het iets super simpels. Bij de dochter van een vriend van me stond het knuffeltje op het plankje niet in de goede volgorde.
als het echt uit testen is etc.: Toen dat terugleggen hier ook een feestje werd, heb ik op een gegeven moment gewoon de deur vastgehouden. Een menselijk slot dus . Vergt ook wel geduld en uithoudingsvermogen.... zéker als ze inderdaad boos worden. In ons geval was het echt toen (helaas) op een minder leuke manier laten merken dat wij de baas zijn en weten wat goed voor haar is (slapen!) . Uiteindelijk had ze door dat het geen zin had om uit bed te komen en bleef ze erin - hoewel ze ook weleens op de grond voor de deur in slaap gevallen was (voor ik iedereen over me heen krijg: We wisten zeker dat het geen angst was) . Overigens hebben beiden dochters wel veel plezier van hun lichtjes in bed. De oudste heeft zo'n discobol (maar dat is aan stroom, misschien link?) . De jongste heeft een disney prinsessenprojector, zij is echt dol op lichtjes. Dus s avonds in bed speelt ze daar nog even mee..
Is de klink een kwart omhoog draaien miss een optie? als het goed is kunnen ze daar niet bij en blijft ze in ieder geval wel op haar kamer. Komt miss een beetje overeen met een slot..
Later naar bed brengen? Als ze moe zijn, gaan ze niet nog een uur lopen keten. Is het geen optie ze samen te laten slapen? Hier slapen de kindjes samen in het grote bed en dan tillen we ze eventueel naar hun eigen bed als wij gaan slapen.
Bedankt voor het meedenken allemaal! Klink omhoog hebben we al een jaartje en heeft een tijd geholpen, maar sinds een half jaar ofzo kan ze er gewoon bij... Vandaar dat ik dus een slotje overwogen heb... Een menselijk slot: dit heb ik op vakantie geprobeerd. Maar dit resulteerde eigenlijk in een soort gevecht van wie is er het sterkste en ik vond dit toch wel tegen mijn gevoel indruisen. Misschien heb ik dit ook niet lang genieg volgehouden hoor?! En Athina: vind niks mis met jiuw verhaal hoor, hier dus dikwijls onze dochter op de grond gevonden, slapend of dus bij broer in bed. Soms denk ik ook wel dat ze sneller slaapt als het lolletje eraf is. Dus gewoon niet meer heen gaan ook al hoor ik haar uit haar kamer komen. Ze gaat dan namelijk eestalmbij haar broer slapen. Maar ik ben een beetje bang dat we daarmee de boodschap afgeven dat het dus maar ok is dat ze dat doet?! Terwijl ik dat niet vind, ivm keten en wakker houden van elkaar. Uiteindelijk salapen ze wel, maar tsja... Samen laten slapen hebben we trouwens ook geprobeerd. Met de afspraak dat als het binnen een kwartier niet stil was dat ze dan uiteindelijk toch naar hun eigen bed moesten. Dit werkte vrij goed, maar beetje 50/50. En als ze dan naar hun eigen bed moesten begin het gedoe weer, dus eigenlijk waren we dan nog langer bezig... Bedlampje heeft ze al. Deur op een kier wil ze tegenwoordig ook, doen we dus braaf. Heeft geen effect. Vragen waar om ze eruit komt zijn meestal van die smoesjes: nog een keer plassen, sokken aan, knuffeltje pakken, slokje drinken etc, dus dat probeer ik kort te houden. Later naar bed brengen weet ik niet. Ik vind het heel lastig want als het te vroeg is wil ze zeker niet, maar te laat daar wordt ze ook heel hyper van dus ben daar wel een beetje mee aan het stoeien. Ik probeer haar wel meteen met haar broer te doen, anders blijft ze dus veel te lang wakker tot hijnook gaat en dat trekt hij wel, maar zij niet. Dus hij ietsje eerder en zij misschien ietsje later? Ben nog een beetje zoekende naar haar ideale bedtijd.
Wat toch in me op blijft komen is: met haar praten. Ergens verzint ze die smoesjes omdat ze extra aandacht wil. Nu betekent dat natuurlijk niet dat wie zeurt ook aandacht krijgt, maar kan je haar vragen wat er zou moeten veranderen zodat ze meteen lekker gaat liggen? Haar een eigen stem er in geven? En haar gevoel benadrukken: je zou nog wel de hele nacht willen spelen he, maar het is nu echt slaaptijd. Zoiets? En ruim van te voren bedtijd aankondigen? Rustig de dag afbouwen (lichten al dimmen, samen het speelgoed naar bed brengen - kijk iedereen gaat nu slapen, kleren voor morgen klaarleggen, ...) Weet niet of dat al kan hoor, en of je dat natuurlijk al doet. Mijn meiden zijn pas 1,5jr... dus ik ken de volgende leeftijdsfases nog niet zo goed van wat ze dan wel of niet kunnen...
was hier ook een tijd dus nu hebben we een beker drinken op haar kamer gezet moet ze voordat ze naar bed gaat naar de wc, ze krijgt een verhaaltje en daarna gaan we. we blijven ook duidelijk zeggen het is nu slaaptijd en je mag nog even lezen of spelen maar we willen je niet horen.. dit werkt nu prima, doen we al vanaf dat ze 3 jaar is..