Hoi dames, Ik heb al eerder een topic geopend m.b.t. verlatingsangst dat ze heeft wanneer mama maar naar weggaat van school. Wanneer ze bij oma blijft slapen dan moet ze huilen....voor ons totaal niet herkenbaar. Heeft ze nooit gehad! Nu het volgende we merken dat ze de laatste tijd steeds meer een driftbui krijgt, na 1x waarschuwen gaat ze op de gang en breekt dan bijna de deur van de gang in tweeen. Hoe gaan jullie met drifbuien om, negeren kan ik het haast niet omdat ze er alles aan doet om negatief aandacht te vragen. De stoelen omgooien of spullen om de grond gooien. Mmmm het klinkt allemaal erg negatief, maar we zitten ook in een negatieve spiraal hierdoor. Alles zal te maken hebben met de grote verandering dat ze naar school gaat denken we. Maar op deze manier maakt ze het ons erg moeilijk om er begrip voor te hebben!?