Hoi allemaal, Wij weten het allemaal niet meer met onze dochter van bijna 3. Ze is zo onhandelbaar, niets is goed of deugd niet. Luisteren dat kent ze niet maar zeuren al te goed. Ze heeft een zusje van bijna 9 maanden waar ze erg gek op is, maar als ze een waarschuwing van ons krijgt of straf dan moet het zusje het ontgelden, die krijgt dan weer een mep of een duw. Zo ook bij ons, het lijkt haar gewoons niet te intreseren, lacht je uit als je straf geeft hoe boos je ook word. Positief gedrag belonen en negatief negeren? Maakt allemaal niets uit. We snappen dat ze in een moeilijke tijd zit, zusje geboren,aandacht moeten delen, zuje is slechthorend en daar moeten we veel mee weg dus voor haar ook niet leuk.. We moeten een omschakeling krijgen naar leuk gedrag, ook bij ons absoluut want momenteel neemt haar negatieve gedrag de overhand...maar hoe???wie heeft de gouden tip?
Je kunt de triple P gaan proberen. Wij hebben thuis met de oudste gedragsproblemen, wij gaan binnenkort naar de kinderpsychologe.
Wat voor probelemen heeft jou oudste? Soms vraag ik me af of het gewoon door alles komt zeg maar of dat er meer achter zit
Wanneer is haar gedrag veranderd? Er is ook een methode die heef fluisterkind en dan worden de opvoeders bevraagd over het gedrag en vaak komen daar al zaken uit die 9 van de 10 keer door de ouders aangepakt kunnen worden. Want het is vaak je eigen gedrag en aanpak dat je moet veranderen.......
Haar gedrag is verander met het einde van mijn zwangerschap. December ongeveer. Het is wel periodes goed gegaan maar komt elke keer terug. Ik weet dat grootste gedeelte bij ons ligt. We blijven in het i negatieve zitten voor mijn gevoel waardoor zij dus die aandacht op zoekt. Maar hoe komen we uit die cirkel.... Ik voel me momenteel z'n slechte ouders! !
Dan is fluisterkind heel goed. Het is geen Derek Ogilvie achtig iets hoor maar ze kunnen heel veel halen uit wat jij vertelt. Er is een site van Google maar eens en succes! Gelukkig is 99,9% door ons als ouders zelf te veranderen....!
Gaat ze naar een psz, hoe gaat het daar? Ik begrijp dat jullie een ander dochtertje hebben die extra aandacht vergt, maar hoeveel tijd besteden jullie aan jullie oudste, dus één op één op een dag.
Ze gaat 2 dagdelen naar pzs. Daar heeft ze lang moeten wennen kijkt de kat uit de boom. Nu nog is ze wat onzeker daar. Ze gaat ook 1 dag naar een gastouder en dat gaat goed. Klopt der zusje is slechthorend waarmee we in een heel traject zitten. We proberen haar veel persoonlijke aandacht te geven ook alleen met papa of met mama. Mede ook.omdat we ook regelmatig alleen met zusje weg moeten. Als zusje iets doet wat niet magzeggen we dat ook zodat zij het gevoel krijgt niet de enige hierin. Ik vind het ook zielig voor der ze zit duidelijk niet lekker in der vel is mijn mening. Xe kan natuurlijk ook heel lief spelen en gezellig zijn en dat complimenten we zeker . Maar ik wil het gewoon weer gezellig hebben thuis en dat ze weer lekker in der vel zit. .
Ja is ook begrijpelijk allemaal. Dit kan ook bij de beruchte peuterpubertijd horen, mn kleine heeft ook een tijd gehad waar hij heel driftig kon zijn en alles was niet goed en om niks huilen en negatief doen naar papa en mama. Hij is nu 3,7jr en het gaat nu een stuk beter, hij is echt 'gegroeid', een groot verschil met een paar maanden terug. Dus wat betreft jullie dochter het kan ook een fase zijn waar ze door heen moet en dat het heel normaal gedrag is, en dat jullie het eigenlijk hartstikke goed doen. En voor jullie is het natuurlijk extra zwaar i.v.m jullie jongste dochtertje. De peuterpubertijd blijft pittig dat geven denk ik wel alle ouders toe.. Hopelijk zit ze gauw weer wat beter in haar vel en is het weer gezellig in huis.
Hoi Wat vervelend dat je dochter zo doet. Wat bij ons gewerkt heeft heel veel samen met mijn man erover hebben .. Hoe we het toen aan pakte en of het werkte en of we het op een andere manier aan kunnen pakken ( dat is ook een reden waarom ik vaak dereck- THE nanny etc kijk ) Bijv eerst gingen ze voor straf in de hoek staan. Nou dat haalde niets uit Toen heb ik samen met manlief " bedacht " dat ze op de trap moeten zitten en dan op de treden dat ze oud zijn en ze blijven net zo lang in minuten zitten als dat ze oud Zijn en dan ook de wekker zetten. Etc zo kan ik nog wel een paar voorbeelden noemen Heel veel succes Ps. Ik weet of het mogelijk is maar bij onze jongste moesten we ook veel naar het zh toe We hebben de kids 1x mee genomen Om zo zagen ze wat we daar moesten doen.. En toen was het daarna goed.
Bedankt voor jullke reacties, we gaan er weer voor, gisteren zat ik er na het zoveelste incident er door heen. De tip om de oudste mee te nemen naar zh bezoeken van de jongste hebben we ook gedaan, echt om te laten zien wat er gebeurd. De minuten van leeftijd is een goede, die ga ik ook zeker toepassen.
Die omslag ligt bij jou als ouder en volwassene. Op dit moment is er een patroon ontstaan van reageren die voor jullie allebei vermoeiend en negatief is. Het is aan jullie om anders te reageren op haar negatieve gedrag. Als je dat doet gaat er zeker wat veranderen. Persoonlijk zou ik niet gaan werken met straffen. Dat is niet wat jouw dochtertje nu nodig heeft. Ook zij heeft het nu moeilijk met het delen van de aandacht. En een zusje met gezondheidsproblemen en dat geeft jou toch ook zorgen? Een aantal tips: wees kalm en rustig, luister naar je dochter, probeer de gevoelens achter haar gedrag te achterhalen en te benoemen. Als ze iets moet doen stel dan geen vraag aan haar, zeg: ik wil dat....(vul maar in). Geen straf, beter afleiding, humor en uitleg gebruiken. Waarom wil je dat zij iets doet? Ga ook na wat jij echt belangrijk vind in de opvoeding en wat je kan laten gaan. Dit voorkomt dat je de hele dag politieagent bent. Benader haar zonder (voor)oordeel. Dat vond ik nogal pijnlijk om te lezen in jouw stukje: luisteren kan ze niet, zeuren al te goed. Als je haar met die gedachte benaderd, dan kan het al niet goed gaan. Want dan zoek je naar gedrag wat die gedachte weer bevestigd. Ik weet zelf hoe moeilijk het is hoor. Na de geboorte van de tweede heb ik ook een opvoedcrisis gehad maar, met bovenstaande aanpak is het helemaal goed gekomen!
Mijn oudste is nu 3 en 10 maanden en moet zeggen dat ik bet sinds een maand weer makkelijker vind gaan. Veeeeel minder driftbuien, geen gedoe met naar bed gaan etc. Het is gewoon een stuk gfzelliger dan pak m beet een half jaar geleden. Het lijkt ook alsof hij mentaal gegroeid is. Hij is ineens zo verstandig. Begrijpt heel veel nu ook echt. Dus niet taalbegrip maar heeft door wat de gevolgen van acties kunnen zijn. Alsof hij in een sprong heeft gezeten. Dus kan hee goed een fase zijn.
hier gaan we ook vol de peuterpubertijd in , neefje van 3 mnd ouder zit er tot over zijn oren in. Shannon word in dec. 3 en neefje is in sept. 3 geworden. Het hoort er ook bij . Word vast wel versterkt door het wennen aan aandacht delen . eigenlijk dus gewoon even door bikkelen en consequent blijven in de opvoeding die jullie tot nog toe gehanteerd hebben. Probeer inderdaad af en toe iets met de oudste alleen te ondernemen.
Ik weet dat de omslag bij ons moet komen, maar soms is het zo moeilijk om uit het negatieve te komen, vandaar dat ik ook advies vraag. Ik ga zeker met je tips aan de slag samen met mn man. Bedankt voor je advies
Je hebt opvoedburo's in de buurt, waar ook de triple p word geadviseerd. Nog een tip, ga eens een dag echt alleen wat met haar doen, met z'n 3tjes. En probeer het NIET woord achterwege te laten. Dus ipv NIET op de bank springen, zeggen 'een bank is om op te zitten, ik wil dat je op je billen gaat'.
Eens met Line. Maar vooral ook "choose your battles". Wil je dochter per se iets wat je eigenlijk niet zo vindt, bedenk je dan hoe belangrijk is het nou? Boterham met een lepel eten, kleding met kleuren die bij elkaar vloeken. Prima! Zelf lastige schoenen/kleding aan doen, ze komen er vanzelf achter dat het niet lukt... Goed geprobeerd! Zal ik je nu even helpen? Wegs duitelijk in wat wel en niet mag zorg dat je op 1 lijn zit met je man.... En bij dingen die echt niet kunnen toch straffen. Bij ons heeft de jongste hetzelfde (gehad). Zus bijten/pijn doen = hup meteen de hoek in. Buiten niet luisteren/weglopen = niet lopen. Niets maakte indruk op hem, hij vond het allemaal nogal grappig en stond ons gewoon uit te lachen uiteindelijk kwamen we erachter dat in de kamer met zijn gezicht naar de muur toch wel indruk maakte.... Het duurde dus even (en het kost veel energie), maar uiteindelijk had hij door dat wij niet zouden opgeven Heel veel Sterkte!
Eigenlijk zouden we je een keer met je dochter bezig moeten zien, om echt tips te geven. Je geeft zelf al aan dat je in een negatieve spiraal zit, probeer eens op een andere manier aan je dochter te denken: - Kun je eens een paar voorbeelden geven van dingen die ze goed kan en leuk vindt? -Op welke momenten is het wel gezellig. En wat is er dan 'anders' dan op de momenten dat het misgaat? Je hebt al een paar tips gehad en een aantal daarvan pas je al toen. Maar doe dit de komende tijd eens nog bewuster. Dus kies één of twee dingen uit. En bedenk dan aan het einde van de dag even, of het inderdaad gelukt is dit een paar keer te doen. - In plaats van steeds zeggen wat niet mag, juist vertellen wat je wel verwacht. Dus niet "Je mag niet weglopen." want dan verzint ze wel wat anders (bijv. op de grond blijven liggen ofzo.) Probeer zo duidelijk mogelijk te zeggen wat je wel wilt: "Ik wil dat je met mij meeloopt." - Complimenten geven. Ik weet dat als je eenmaal in een negatieve spiraal zit, dat je dan soms echt moet zoeken naar momenten dat je een compliment kùnt geven. Dus zodra je ook maar iets ziet dat goed gaat, gelijk even zeggen! (Bij sommige kinderen zie je trouwens dat ze na een compliment gelijk weer negatief gedrag gaan vertonen, alsof ze er niet mee om kunnen gaan ofzo. Probeer een compliment dan niet met woorden te geven maar steek een duim op, aai over de bol, glimlachen en even kijken of dat beter werkt.) - Soms een spontane 'beloning' geven is ook prima. Als ik met mijn zoon in de stad ben en het is gewoon leuk, dan zeg ik geregeld: "Wat lopen we toch lekker te kletsen en wat help je mij weer goed. Ik word er helemaal vrolijk van. Zullen we lekker even bij Hema wat gaan drinken?" Ik ga dan een volgende keer niet zeggen 'We gaan niks drinken, want je luister niet." Want dan wordt het echt straf. Maar gewoon spontaan, ze merken snel genoeg dat als zij zelf gezellig zijn, dat mama dan ook gezelliger is. Eventueel kun je ook kiezen voor een echt beloningssysteem. Dan spreek je van te voren iets af. Bijvoorbeeld: als je in de winkel netjes met mij meeloopt, krijg je een sticker op je kaart. Als de kaart vol is, gaan we met zijn allen een keer ... doen. Zorg dat je in het begin hele kleine, haalbare dingen kiest zodat ze een paar keer kan ervaren dat het lukt om een sticker te halen. Anders is het al gelijk zo demotiverend. En zorg dat ze niet te lang hoeft te sparen voor een einddoel. (Hoeft niet gelijk een dagje Efteling te zijn hè. Lekker thuis pannenkoeken eten kan natuurlijk ook!) - Bespreek aan het einde van de dag samen met je dochter even wat jullie leuk vonden vandaag. Dus bij het naar bed brengen laat je haar vertellen en vertel je zelf ook iets. Het liefst iets dat met haar te maken heeft en dat jullie samen hebben gedaan. Maar als je echt niks kunt verzinnen met haar, vertel dan iets anders leuks. Laat je ook echt niet verleiden om daar toch iets negatiefs bij te zeggen. Eindig de dag leuk! - Corrigeren mag best, maar inderdaad: choose your battles. En als het echt niet anders kan, mag straf geven in mijn ogen ook. Kies dan voor nu inderdaad alleen de dingen die je echt belangrijk vindt. Je zit al in een negatieve spiraal en die wil je doorbreken, dus ga niet op alle slakken zout leggen. Maar er zijn natuurlijk wel nog steeds bepaalde regels waar ook jouw dochter zich aan zal moeten houden. Als je een paar weken alles door de vingers gaat zien om de sfeer weer goed te krijgen, dan vrees ik dat je straks helemaal een probleem hebt om haar weer terug in het gareel te krijgen. En verder: lekker knuffelen, veel kletsen, samen dingen doen. Zorg voor één op één tijd met haar. Maar ook voor tijd met het hele gezin. Dat ze straks niet het idee krijg dat ze alleen leuke dingen met jullie doet als zusje er niet bij is.