Iemand tips voor dit probleem: onze oudste dochter van 5 jaar heeft een erg vervelende karaktertrek waar ik erg verdrietig van word. Ik ben bang dat ze wordt zoals mijn moeder en nooit tevreden gaat zijn met wat ze heeft. ze is altijd zo jaloers of wil altijd meer en meer krijgen terwijl ze volgens mij al meer dan het gemiddeld kind krijgt: bv uitstapje nr K3 show, regelmatig nieuwe outfit, regelmatig iets lekkers, uitstapje naar de dierentuin, ... en als we dan een van deze dingen doen is er altijd wel iets waar ze toch weer over klaagt dat ze had gewild of niet goed was of .... Het is vooral naar haar jongere zus toe maar toch ook gewoon in t algemeen nooit goed genoeg voor haar. Vandaag bv is de jongere zus ziek en kan niet naar kdv en dan wil zij ineens ook niet naar school en vindt ze het niet eerlijk dat de jongere zus thuis mag blijven en zij niet terwijl de jongste dus wel echt ellendig ziek is en je zou denken dat je daar toch niet jaloers op zou kunnen zijn... maar ze kan daar dus echt lang over blijven doordrammen iemand tips hoe we haar kunnen laten apprecieren en waarderen dat wat ze heeft een geweldige rijkdom is? ik weet dat ze nog maar 5 is maar wil echt vermijden dat ze ongelukkig gaat worden als volwassene omw deze karaktertrek
Dat heeft mijn oudste ook een beetje; geneigd zijn om meer te willen als hij bv een klein kadootje krijgt. Ik ben daar direct heel duidelijk in; lieve schat, je krijgt dit klein kadootje en als je dat niet leuk vindt, dan krijg je helemaal niets. Daarna leg ik uit dat er kindjes zijn die bijna nooit een kadootje krijgen omdat hun papa of mama daar geen geld voor hebben en dat deze kindje juist superblij met het kleine kadootje zouden zijn. Dan kijkt hij verbaasd en zegt hij 'oh ja?' Zo probeer ik hem een beetje te leren om blij te zijn met de kleine dingen van het leven en te beseffen dat hij het erg goed heeft. Wat betreft het niet naar school willen als zijn kleine zusje bv thuis moet blijven omdat zij ziek is, dan geef ik aan dat het prima is dat hij thuis blijft maar dan ook de hele dag in bed moet blijven omdat hij dan ook ziek is. Dan is hij snel genezen .
Ik merkte dit een paar maanden geleden ook een beetje bij mijn dochter. Heb toen ook even in de spiegel gekeken en mijn eigen aandeel erkent. Ik kwam erachter dat we juist teveel gaven en deden. Ze verwachtte steeds weer iets nieuws. Ben toen drastisch gaan minderen met nieuwe spullen, kopen en uitjes en haar gedrag veranderde mee. Misschien herken je er iets in? Ik investeer nu weer meer tijd in simpele dinegen zoals samen tekenen, koken, boekjes lezen etc. Ik heb ook al maanden geen kleding gekocht, ze had meer de genoeg.
Of het verwennerij is geen idee Is ook leeftijd... Op school zien en horen ze een hoop Volhouden nee is nee. En uitleggen Krijg de jongste net zoveel als de oudste? Hier zit net 16mnd tussen oudste en jongste en trekken geneen voor om het te zeggen Niks extras zonder reden... We werken met planbord en beloningsbord dat vinden ze geweldig Beloningsticker mogen ze iets kiezen om te doen binnenhuis oid
ja dat minderen hebben we ook al gedaan hoor maar blijft dus want vanochtend was ze jaloers op de kleine zus die thuis mocht blijven... terwijl ze toch best wel graag naar school gaat... maar het minderen in vanalles geven hielp idd al een beetje @sleepless: moest ik de kans hebben om haar te zeggen dat ze dan ook een hele dag in bed moest blijven liggen zou k t mss ook wel doen maar vrees dat ze dat mss zelfs nog leuk zou vinden en ze moet eigenlijk toch echt ook wel nr school van mij dus... weet niet zeker of t zou werken. En dat van andere kindjes die geen kadootjes krijgen heb ik ook al geprobeerd maar het inlevingsvermogen is nog niet voldoende ontwikkeld precies ik hoop gewoon dat ze leer apprecieren wat ze heeft. Mijn moeder heeft daar dus ook problemen mee en dat tekent haar leven zelfs wat vind ik
Ik denk dat veel kinderen ook best een dagje thuis willen blijven als een broer of zus thuis is. Ik zou me daar niet zo druk om maken. Ik zou het verder proberen wat los te zien van je moeder. Het komt op mij over alsof je dochter nu een beetje de dupe is van jouw irritatie over je moeder. Ben je zelf snel tevreden?
Wat mijn voorganger schreef moest ik ook aan denken, misschien doe je onbewust toch te vaak wat leks, lekkers extra' s kopen. Misschien eens kijken wat leuk is om te doen met de spullen die je hebt. (Misschien wel een deel weg doen) samen met je dochters leuke activiteiten opschrijven op kaartjes en die dan doen, Samen hele grote tent maken, naar het bos, koekjes of brood bakken, knutselen, speeltuin om de hoek of juist wat verder weg (bedoel ik een echte buiten speeltuin mee) kinderboerderij, hertenpark etc Iedereen mag dan een keer wat kiezen en wie gaat zeuren doet dan niet mee.
Juist verwende kinderen zijn vaak jaloers. Je hebt dit zelf in de hand. Ik zie het in mijn omgeving vaak. Dan weer een nieuwe fiets waar nooit op gereden wordt, dan weer een nieuw bed, dan weer een nieuwe winterjas, dan weer een nieuw huisdier etc etc Het wordt van kwaad tot erger en ik vind het vaak geen leuke kinderen want ze zijn verwend en ondankbaar en het is nooit goed. Misschien toch nu het moment om zelf eens onder de loep te nemen waar het verkeerd gaat en hoe je dit kan gaan veranderen, het is immers nog niet te laat maar ik zou er wel iets mee doen. Mijn dochter had een vriendinnetje die ook zo verwend is maar ze wordt nu in groep 7 door zowat iedereen uitgekotst want iedereen vindt haar ontzettend irritant. Is natuurlijk gewoon zielig maar het is ook gewoon geen leuk kind maar ze is zo gemaakt door haar ouders.
Ik snap wat je zegt. Omdat ik weet dat onze oudste nog geen minuut in bed kan blijven liggen als hij niet moe is, weet ik dat het werkt en kan ik het inzetten. Zonder enige discussie stapt hij er dan overheen. Maar er zijn ook momenten dat hij gewoon niet wil gaan en dan ben ik gewoon heel duidelijk; het is een schooldag, je bent niet ziek, dus je gaat. Ik snap ook wat je zegt over het nog niet voldoende ontwikkeld inlevingsvermogen. Toch benoem ik het steeds weer zodat hij steeds weer blijft horen dat wat wij hebben niet de maatstaf is, dat er andere kinderen zijn die meer of minder hebben en ik merk nu toch al dat hij daar iets van gaat oppikken. En ik wil je ook nog even laten weten dat je niet bang hoeft te zijn dat je kind hetzelfde gaat worden als je moeder. Het is geen aangeboren karaktereigenschap dus je hebt het helemaal zelf in de hand dmv je opvoeding. Hopelijk is dat een geruststelling
Verwend gedrag heb je zelf in de hand. Wat ik zeker niet zou doen is het zien als een karaktertrek die je dochter 'geërfd' zou hebben van haar grootmoeder. Ze is nog maar 5 dus je kan dit gedrag zeker sturen. Bovendien wordt ze thuis 'voorgeleefd', ze pikt daar veel meer van op dan van een oma die nooit tevreden zou zijn. Als mijn jongste thuisblijft zeurt de oudste ook weleens dat ze niet naar school wil. Heel gek is dat toch niet? Gewoon voet bij stuk houden. Verder beloon ik heel weinig materieel, speelgoed zomaar kopen doen we niet, kleding koop ik twee keer per jaar in voor het seizoen en dat is het, uitjes doen we maar wel beperkt en verder probeer ik te leren dat ze niet iets moeten 'hebben' om gelukkig te zijn.
Ik denk dat een beetje jaloezie bij kinderen vrij normaal is. Net als zeuren en jengelen om meer Bij volwassenen zit er vaak meer achter (teleurstellingen, emotionele problemen etc). Dl is (nog) super relaxed; ze krijgt regelmatig iets niet maar dan gaat ze gewoon doen alsof of maakt er een tekening over. En dat is ook leuk, voor nu tenminste.
mmm dit is beetje kort door de bocht vind ik. Ze heeft haar winterjas van vorig jaar nog aan hoor, en niet elk jaar nieuwe fiets of dergelijke. het gaat om veel kleinere dingen: krijgt ze 1 snoepje wil ze er 2, gaan we naar K3 show wil ze er ook toverstaf en zak snoep krijgen, hoewel we dat nog nooit hebben gegeven dus ik vraag me af waarom ze niet gewoon blij is met de show en altijd meer wil. krijgt ze 1 koekje wil ze er 2 etc Maar tis dus absoluut niet dat ze altijd 2 koekjes krijgt, nooit eigenlijk. Dus is ze dan verwend? enige dat ik dus wel erken is dat we een periode te veel shows hebben gedaan (maar dus ook omdat we dat zelf wel leuk vinden) en nu zijn we dus al aan het minderen met dat soort dingen maar het blijft zo in die kleine dingen zitten
ja wellicht idd willen meerdere kinderen wel dagje thuisblijven en was het een normale reactie van haar. Maar omdat ze zo vaak jaloers is vond ik het weer zo vervelend. En ik ben niet echt geirriteerd over mijn moeder hoor. vind het voor mijn moeder zelf gewoon keizielig dat ze zo is, maar daar zit veel meer achter waar ik niet over ga uitwijden. Hoop gewoon dat mijn dochter een gelukkig kind kan zijn en momenteel is ze dus gewoon al te vaak boos en jaloers en niet blij met wat ze heeft wat ik heel jammer vind.
haha eindelijk een geruststellende reactie ja, bedankt! had ik even nodig. en we gaan idd ook blijven benoemen dat er kinderen zijn die niet zo veel geluk hebben als zij waardoor ze het hopelijk als ze ouder is ook wel beseft.
en hoe leer je dat dan? dat ze niet iets moeten hebben om gelukkig te zijn? want dat is precies wel een probleem voor haar. ze moet meer en meer hebben elke keer...
ja ben er ook wel van overtuigd dat een beetje jaloezie ok is. En soms erken ik ook dat ik begrijp waarom ze jaloers is maar momenteel is ze gewoon bijna nooit tevreden en dat is wel jammer... en ik vroeg me af of we er iets aan konden doen om haar gelukkiger te laten zijn, meer niet
Ik vind het vrij normaal klinken voor een 5-jarige eigenlijk? Ik zou vooral blijven uitleggen waarom iets genoeg is, bv waarom ze 1 snoepje krijgt en geen 2, waarom ze niet allemaal spulletjes krijgt bij een K3-show, etc etc. Nee = nee, en blijven uitleggen.
Blijven herhalen en uitleggen. Dat nee nee is, en dat het niet nodig is om altijd maar meer te willen. En als ze hier niet blij mee is, ze dan ook niets kan krijgen. Dat kan even duren, maar echt, eens valt het kwartje wel
Het zijn maar voorbeelden van wat ik heel veel om mij heen zie gebeuren. Heeft geen betrekking tot jou persoonlijk. Je kind moet leren om tevreden te zijn met kleine dingen en daar moet je consequent in zijn. Wij hebben 3 kinderen en geen van onze kinderen is jaloers op andere kinderen dus ik herken het ook niet. Hier komen de kinderen niets tekort maar ze krijgen ook gewoon niet alles wat ze willen hebben en zijn daar tevreden mee. Er moet immers wat te wensen overblijven. Ze benoemen heus weleens de extremen die ze bij andere kinderen zien maar ze hebben dan echt niet de behoefte om dat ook allemaal maar te willen.