Hoi allemaal, Mijn zoon van anderhalf praat nog niet en doet ook eigenlijk niet de moeite om woorden na te zeggen. Ik probeer hem hierin constant te stimuleren (boekjes, liedjes en noem maar op). Hij heeft ook eigenlijk nooit gebrabbelt. Als ik hem vraag: "wat doet het hondje", kijkt hij me alleen raar aan. De klanken die hij wel maakt zijn "ma" en "ba" en "aah" en "da" en "nee" (lol). Hij kwijlt enorm veel en heeft vaker last van zijn oortjes. Hij slaapt erg onrustig (wordt regelmatig wakker snachts). Een kennis vertelde dat zijn zoon dat ook had en dat bleek dat hij niet goed hoorde. Hij heeft toen een test gekregen en buisjes. Ook zijn zijn amandelen geknipt. Hiermee waren de problemen over en is hij binnen twee maanden opeens gaan praten enz. Iemand een soortgelijke evaring? Moet ik voor de zekerheid een test aanvragen of is dit overdreven?
Constant stimuleren werkt averechts, dus daar kan je beter mee stoppen. Dingen benoemen, liedjes zingen en voorlezen werken stimulerend. Met 1,5 niet praten is niet schokkend. De vraag is echter begrijpt hij jou? Dus als jij zegt 'waar is de bal?' Dat hij snapt wat de bal is en ook of aanwijst of 'zoekt' (kijkt) naar de bal. Wat doet een hond is al te lastig voor een kindje wat niet praat. Je verwacht dan dat hij en weet welk geluid de hond maakt, maar hij moet het ook nog nadoen. Kinderen van 1,5 'horen' simpele opdrachtjes te snappen en op te volgen. Praten is iets wat veel kindjes doen, maar lang niet allen. Gebruik de zoekfunctie maar eens en lees hoeveel kindjes pas na hun 2e verjaardag echt gaan praten. Onze oudste ook en is een gewone kleuter die goed praat en zingt. Kwijlen kan komen door duimen en speen gebruik, mocht dat idd aanwezig zijn kan je dit beter zo veel mogelijk beperken of zelfs afleren. Kwijlen gebeurd ook vaak als ze door hun mond ademen, hierdoor krijgen bacterien en virussen meer kans. De neus is erop ontworpen om deze tegen te houden en de mond niet. Ik denk dat de meeste kindjes die op deze leeftijd niet praten medisch niets mankeren en dan heeft een operatie dus ook weinig effect en nut. Mocht je denken dat hij wel slecht hoort en er teveel oorontstekingen zijn kan je beter langs een kno arts om even alles te checken. Oorontstekingen kunnen de veroorzaker zijn van minder goed horen en daardoor dus niet praten, maar het kan ook los van elkaar staan.
Thanks voor je reactie Ja ik maakte me er in eerste instantie ook niet echt zo'n zorgen om. Hij begrijpt opdrachten perfect (pak je schoentjes, waar is je jas enz) en zegt nu ook "njeee" (nee) als hij iets niet wil (bijna alles hahaha). Daarom dacht ik zelf ook niet dat hij slecht hoort. Dat kwijlen is wel echt extreem, het blijft maar doorgaan. Hij heeft idd een speen maar alleen voor het slapen. Overdag geef ik hem die nooit en als hij erom vraagt (als hij bijv. een speentje ziet liggen) zeg ik dat de speen voor het slapen is, en dan vraag ik "wil je slapen?" En dan zegt hij njeee! Dus begrijpen doet hij wel. Toch vind ik het een beetje raar dat hij nog niet eens aanstalten maakt om iets (na) te zeggen en ook niet brabbelt.
Zoals ik in mijn eerdere post vertelde, gebruik de zoekfunctie maar eens. Redelijk veel kindjes gaan pas na hun 2e verjaardag praten. Neem als voorbeeld onze oudste. Met de 2 jaar controle bij het cb moest hij 10 woordjes kunnen zeggen, waarbij papa en mama buiten vallen. Dit kon hij toen net niet, volgens mij. Ik zei overigens van wel, ik begon ook pas met 2 jaar te praten Toen hij 2 jaar en 2 weken was werd zijn broertje geboren en binnen enkele maanden begon hij te praten. Soms zaten we in de auto en ineens zei hij allemaal woorden die hij nog nooit had gezegd. Ben toen ook, voor de grap, allemaal woorden gaan zeggen en hij zei een groot gedeelte na. Toen hij ruim 2,5 was kwam hier een logopediste voor onze jongste. Ik vroeg aan haar wat haar eerste indruk was kwa praten voor de oudste. Hij was gemiddeld, hoefde mij hier ook geen zorgen te maken. Onze jongste is heel anders. Kon pas met 23 maand lopen (oudste was veel sneller), maar praat nu al volzinnen van 4 woordjes. Pas als ze ouder dan 2 jaar, dus zeg 2 jaar en 3 maanden zijn en nog steeds zo weinig praten, dan pas zou ik mij 'zorgen' maken. Met 2 jaar 'behoren' ze dus 10 woordjes te kunnen zeggen die voor de ouders verstaanbaar zijn. Dus zelfs niet goed uitgesproken.
Dl kan hier sinds een week ba bal, kaa kaas, mani mag ni en kanni kan niet. Voor de rest heeeeel veeel onverstaanbaar gebrabbel en ooohja enkel mama en papa verstaan haar... Dierengeluiden doet ze ook nog maar een 3tal weken. En dan enkel de vissen, de hond en de koe.