Ik heb er al vaker mijn gal over gespuwd, toch hoop ik dat Jullie mee willen denken. Ons lieve meisje is aan het puberen. Overdag is dat behoorlijk pittig, maar ik ben vrij makkelijk dus heb er niet heel veel last van ze mag soms even boos of driftig zijn. Lekker uitrazen. Maar dan het slapen. Zowel overdag als de avond is het een 'strijd'. En die strijd wil ik helemaal niet voeren. Ik laat haar niet alleen huilen. Zodra ik haar in bed leg gaat het mis. Overdag heb ik haar met 15 min heel erg over de rooie gaan (zij, niet ik) aan het slapen en dan slaapt ze 2 uurtjes. Daarna is er niks meer aan de hand. Ik merk ook dat ze echt moe is dus ik denk niet dat die slaap er al af kan. Savonds is een iets complexer probleem. Als een van ons niet bij haar blijft dan kruipt ze altijd uit bed en gaat spelen. Ze lijkt niet moe te krijgen. Dus we blijven er nu maar bij zitten. Dan probeert ze nog steeds wel om te spelen, ze daagt ons uit. Gaat springen en dansen in bed. Ik denk dat we ongeveer 2 uur verder zijn voordat ze dan eindelijk slaapt. Niet altijd gepaard met huilen hoor. Maar we zitten nu in een cirkel waar we niet uit komen. Ik weet niet hoe dit te doorbreken. Vanmiddag ga ik kindival van vsm halen. Hopelijk helpt dit om beter in te slapen. Maar als het niet werkt, wat dan? Ik ben geen voorstander van laten huilen. Heeft ook geen zin want ze houdt heel erg lang vol. En ik laat haar niet helemaal over de rooie gaan bij later naar bed hebben we hetzelfde probleem. Ze gaat gewoon niet zelf slapen. Hoe lang duurt deze fase? Voorheen (Tot 20 mnd) sliep ze altijd prima zelf in. Werd wel snachts Veel wakker toen, maar inslapen was nooit een probleem
Misschien moet ze juist iets eerder naar bed, een half uurtje of zo? Bij mijn dochter is het ook zo dat als ze te laat naar bed gaat het meer problemen geeft, ze kan dan moeilijk tot rust komen. En verder: spelen in bed is prima, maar ze mag er natuurlijk niet uit. Als ze al een groot bed heeft kun je misschien terug naar een spijlenbed, of klimt ze daar uit? Je zou het naast haar gewone bed kunnen zetten en als ze uit bed komt dan moet ze daarin. Of anders moet je haar iedere keer terugleggen als ze eruit komt. Je schrijft al dat ze je uitdaagt en daar heeft ze ook echt de leeftijd voor... Dus dan breng je haar naar bed en als ze eruit komt leg je haar terug maar je gaat niet gezellig doen. Zo saai mogelijk, blijf ook niet op haar kamer. Ze zal het dan wel op een brullen zetten waarschijnlijk maar daar moet je doorheen als je dit wilt doorbreken. Je kunt haar wel troosten natuurlijk, maar daarna leg je haar weer terug met een neutraal 'het is nu tijd om te slapen, welterusten schat'. Maak er zo min mogelijk woorden aan vuil, word niet boos op haar, maar zo maak je duidelijk dat het geen zin heeft om eruit te komen want je stopt haar steeds terug. Je kunt haar ook vertellen dat ze gerust mag spelen IN bed, maar dat ze er niet uit mag tot morgenochtend. Als ze een pittig karakter heeft kan het wel 2 weken duren, dus waarschuw de buren, maar dan ben je ervan af. Echt!
Ik hoorde laatst dat er nog een sprong is met 21 maanden. Dus dat zou kunnen. Ik had de hoop dat de 17 maanden sprong de laatste was. Ben wel bang dat op de kamer blijven geen optie is op langer termijn. huilen kan maar overstuur zijn zou hier ook absoluut niet kunnen.
En als je er naast blijf liggen tot ze slaapt vind ze dat wel goed? Jaren gedaan zo beide zoon dochter.zoon tot negen bij mij in bed.Dochter ligt nu ook toch weer bij mij in bed. Voorlezen even donderen naar het naar bed gaan.En soms mag je best wel eens streng zeggen en nu liggen wij gaan slapen. Alles gaat over dat klopt maar elk kind doet het in zijn of haar eigen fase. Vast ritueel in de avond. eten bad/douche spelen knuffelen lezen naar bed. Weet klinkt makkelijker dan het is. Ooit ooit komt het wel goed. Daarom heten het ook tropenjaren de eerste 4 jaar.
Het zou kunnen dat ze al net te moe is om nog te kunnen slapen. Dus eerder naar bed. Of net minder slapen 's middags? Dochter is rond die tijd ook gestopt met dutjes. Anders sliep ze 's avonds niet.
Ja dat vind ik lastig te zeggen. Ze gaat nu al een uur eerder dan voorheen. Half 7ipv half 8. En beide geven problemen. De middag slaap hebben we er heel soms af maar dan blijft de avond een heel gedoe. Naast haar liggen helpt inderdaad wel, maar eigenlijk wil ik gewoon mijn avond weer terug. Meestal is het half 10 voordat we weer beneden zijn
Door er naast te liggen en even te wachten tot ze slaapt begint je avond eerder dan als je op en af blijft lopen toch! Dan is die avond weer sneller van jou. Zo zie ik het altijd even geduld tot kind slaapt en dan wat een heerlijk gevoel even rust!
In mijn ervaring, kindjes die tot 21:30 uur kunnen 'feesten' en klieren zijn niet moe genoeg. Ik zou het middagslaapje inkorten tot max een uur of misschien zelf helemaal proberen over te slaan. Neemt niet weg dat het een vreselijk vermoeiende leeftijd is , waarbij engelengeduld een must is.
In mijn ervaring kan het ook juist oververmoeidheid zijn. Hoe laat is de middagslaap? Misschien die juist iets eerder doen?
Dit dus maar ik zou idd ook kijken of je het ritme van haar kunt veranderen. Ofwel later naar bed 's avonds, ofwel korter slapen 's middags. Ik ben weliswaar geen expert als 't aankomt op middagslaapjes, want onze peuter heeft helaas nooit begrepen wat daar de bedoeling van was maar 't klinkt alsof er toch een nieuw ritme gezocht moet worden. Heb je wel een bedritueel? Onze peuter is een moeilijke slaper, dus hier een heel duidelijk en langdurig bedritueel, dat werkt het beste en geeft 't meeste rust. Ze bouwt langzaam haar energielevel af en er komt rust in haar hoofd, om lekker te gaan slapen.
Gedeeltelijk herkenbaar.. vooral driftbuien en uittesten door de dag. Als mijn zoontje een middagdutje doet en ik daar niet in stuur krijg ik hem s avonds niet op tijd in bed. Als hij moe is (hij beaamt het als ik hem de vraag stel) dan breng ik hem naar bed voor een dutje. Maar ik maak hem wakker om 13u. Sommige dagen slaat hij zijn middagdutje over, en dan merk je dat hij moe begint te worden tegen 18u. Desondanks is hij soms nog een half uur aan't zingen als ik hem om 19u naar bed breng. Soms moet ik nog even bij hem kijken omdat hij me roept, maar over het algemeen valt het reuze mee. Dat gezegd, over dag is het bij vlagen echt een ramp. Niet luisteren, expres dingen op de grond smijten etc. Voel me soms net een politie agent
Die geeft strijd. 15 min meestal. Ik hier gaat ze al een uur eerder dan voorheen. 11.30, normaal 12.30. Maar lijkt niks uit te maken. Vandaag gezwommen. Ze was doodmoe. Sliep in de auto al weer hebben haar wakker gehouden omdat ze anders thuis niet slaapt. Direct het bed in gestopt. Ze sliep op mijn arm bij het naar boven lopen. In bed, tranen met tuiten. 15 min bij haar gezeten en toen viel ze huilend in slaap. Gisteravond heeft het 2,5 uur geduurd. Wel zonderhuilen. Maar als ik weg loop wel gaan huilen. Nu nieuwe tactiek proberen. Bij haar blijven maar negeren. Geen of contact. Niet reageren. Dan is de lol van het spelen er hopelijkeen keer vanaf
Wij hebben een bed ritueel. 18.15 naar boven. Douchen, tanden poetsen. Stoeien met papa. Verhaaltje lezen, flesje drinken, kusje voor papa mama en de baby en dan lekker slapen. Maar dat doet ze dus niet. Ik blijf bij haar. Reageer niet op haar. Ze gaat springen op bed. Hooguit dat ik na 10 min op een ietwat strenge toon zeg 'slapen' maar ze blijft in bed spelen , ongeveer een uur, gisteren 2 uur. Waneer in weg ga is het huilen en schreeuwen geblazen dus dat doe ik naar niet meer. Maar de avonden zijn wel weg nu, tegen de tijd dat ze slaapt ben ik zo moe dat ik ook naar bed ga.