Wij zijn ook altijd erg open in communicatie en ze weet ook dat ze altijd alles kan vertellen. Nu lijkt het alleen alsof ze zelf gewoon niet zo goed weet waarom ze dit doet. Het gaat de afgelopen dagen op en af beter. De ene avond gaat ze slapen zonder enige problemen, de andere avond is er weer even een huilmoment, of is ze van alles aan het verzinnen om maar niet te hoeven slapen. Ik heb zelf steeds meer het gevoel dat ze op deze manier (negatieve) aandacht vraagt, vanwege een zusje wat we in oktober verwachten. Ik denk dat ze bang is om geen aandacht meer te krijgen, of dat we alleen maar oog hebben voor de kleine straks. Uiteraard heb ik dit al benoemd naar haar en ook gezegd dat ze altijd mijn lieve kleine meid blijft. En dat ik zeker weet dat ze een hele goede lieve zus gaat worden( dat is ze nu ook al voor haar broertje)