Ik moet even van mij afschrijven en wie weet heeft iemand wel een goed advies.. Mijn dochter is nu bijna 10 maand, en sinds 2 maand is ze opeens 's nachts wakker. Vanaf de 3e maand sliep ze door tot een uur of 5 of 6. Ze slaapt bij ons op de kamer. Het begon een beetje met een soort verlatingsangst, dat ze alleen maar mij wou, en 's nachts wakker werd, mama-mama-mama roepend. Ze sliep dan bij ons verder in bed. Sinds een tijdje geef ik ook 's nachts weer een flesje melk, om haar weer rustig verder te laten slapen. Verder worstelt ze ook sinds die tijd al met doorkomende tandjes (ondertussen zijn is de 3e er net door, waar ze de laatste 2 weken echt veel last van had, 's nachts vooral). In eerste instantie vond ik het geen probleem dat ze bij ons in bed sliep, maar ondertussen lijd mijn eigen rust eronder, en slaap ik niet goed daardoor (want ze rolt naar mij, want wil lekker dicht bij mij zijn). Af en toe slaapt ze alleen bij haar papa en slaap ik op de logeerkamer (of andersom) als we weten dat we een zware werkdag hebben bv. Sinds deze week is ze opeens klaar wakker, midden in de nacht. Ik wou proberen vanaf deze week wat 'strenger' te zijn en haar niet bij ons te laten slapen (en ging nachtvoeding te geven, ik dacht dat ze beetje te veel melk krijgt?!), maar hoelang ik het ook probeer, als ik haar weer recht leg in haar bedje, 'houdt ze me even voor de gek, en doet alsof ze slaapt' en daarna draait ze zich weer om en is ze weer wakker.. En begint weer te huilen/piepen dat ze eruit wil of bij ons wil slapen. Papa is niet van het laten huilen, en is ook 'makkelijk' en zegt dan pak haar maar en leg haar maar tussen ons in.. Ik wil daarin tegen toch dat ze in haar eigen bed leert te slapen. Hoe kan ik nou zorgen dat ze weer, en 's nachts doorslaapt, en in dr eigen bedje? Haar op haar eigen kamer leggen? Of zou ik haar later naar bed moeten doen. Ze slaapt meestal rond 18.30/19.00 uur. Of zou het een fase zijn die hopelijk over een tijdje voorbij is?! (Straks is deze fase voorbij en is er de beruchte 11 maanden sprong, waar ik al van gehoord heb dat het geen pretje is...... )
Ik lees even mee... Ons zoontje sliep vanaf het begin heel goed, hele nachten door ook. Vanaf 8 maanden wordt hij 's nachts weer wakker en krijgen we hem in zijn eigen bedje niet meer in slaap... Hij is nu bijna een jaar, duurt dus al best lang...
Ohh dat is al best lang! Soms heeft ze 1 of 2 goede nachten dat ze tot een uur of 4 in dr eigen bedje slaapt en dan denk ik we gaan de goede kant op. maar de 3e nacht dan zijn we weer terug bij af
Nou ik heb hier ook een topic over geopend, dit hele gebeuren dus ook bij ons in bed slapen heeft 4 weken geduurd, en van de een op de andere dG slaapt ze weer in haar eigen bedje afgelopen week weer soms bij ons, ze is nu ziek, en 4e tandje staat op doorkomen, dus niet echt bevorderlijk voor de nachtrust Ik hoop dat de 11 maanden sprong meevalt.....wamt deze was echt heel heftig. En hoe raar ook overdag was er helemaal niets aan de hand alleen 's nachts, krijsen en alleen bij ons willen zijn......lastig he! Even een vraag als jullie kindje bij jullie slaapt waar slaapt jullie kindje dan? Ligt ze ergens op? Onder? Wij leggen ze altijd op het matrasje van het wiegje, maar daar rolt ze ook vaak vanaf, ook op aankleedkussen gedaan maar dat plastic ding zweet ze zo van..
Normaal heb ik haar bedje naast ons bed staan. Zit een meter tussen. Ik dacht ook misschien ik haar bedje eens aan de andere kant van de kamer zetten? Maar als ze bij ons slaapt. Ligt ze gewoon tussen ons in. Op ons matras. Ze ligt in haar slaapzak en soms een stukje onder ons dekbed (meestal niet)
Mijn zoontje sliep ook altijd super, vanaf 9 weken hele nachten. Vanaf deze week wordt hij hysterisch huilend wakker een paar keer per nacht. Als ik hem eindelijk rustig heb gekregen valt hij wel weer in slaap (in zn eigen bed) maar kan hij een half uur later, zo uit het niets weer beginnen. Helemaal overstuur, het lijkt wel alsof hij eng droomt. Hij staat ook steeds rechtop in bed terwijl hij nog slaapt. Als ik het hier en daar hoor en lees denk ik wel dat het bij deze leeftijd hoort. Ook steeds vroeger wakker. Hoop dat het een beetje goed komt in combinatie met de wintertijd. Ben er bang voor!
Ja dat deed mijn dochter ook. Die ging terwijl ze sliep rechtop staan. En als ik haar pakte sliep ze zo door. Daar begon het mee.. Probeer hem in zn eigen bedje te houden anders zit je straks net als ons met iemand die tussen jullie in slaapt!!
Nou volgens mij zou hij niet eens bij ons in bed willen slapen. Het is nogal een zelfstandig ventje en heeft echt zn eigen ruimte nodig. Sliep na 2, 3 weken al op zn eigen kamer omdat hij aangaf dat hij 'last' van ons had Vind het ook geen probleem om er ook eens uit te moeten, ik heb gewoon heel veel geluk gehad de laatste maanden. Ben nu ook een keer aan de beurt! Als hij zich maar laat troosten vind ik het (nu) nog geen probleem. Hij gaat ook heel snel qua ontwikkeling, is al aan het oefenen met los staan en stappen. Ookal wat woordjes zeggen. Denk dat hij daar ook soms last van heeft. Midden in de nacht helaas...
Hier ook eentje. Vannacht om de half uur (ze slaapt in eigen bed en kamertje sinds ze zes maanden is). Ze knaagt op alles, dus vandaag na de drogist een ander middeltje gehaald voor doorkomende tandjes. Zetpil helpt ook wel een beetje bij mij vind ik, maar wil het haar niet te vaak geven.
Bij ons was dit gelukkig echt een fase. Heb eigenlijk niet echt tips voor jullie ging hier vanzelf weer over na 2 weken gebroken nachten.
Ja herkenbaar. Vanaf dat onze ene dochter 8 weken was, heeft ze altijd hele nachten doorgeslapen. nu is het al sinds een aantal weken raak 's nachts. Wij nemen haar nooit bij ons in bed omdat we daar geen gewoonte van willen maken. Meestal jengelt ze even en soms wil ze eventjes getroost worden. Vaak slaapt ze dan gewoon weer door. De ene nacht is ze een paar keer wakker, de andere nacht maar 1 keer en soms horen we haar ook niet. In het begin vond ik het ook moeilijk omdat ze altijd lekker door sliep. Ik ging zoeken naar oorzaken. Nu leg ik me er gewoon bij neer. We waren eerst gewoon verwend haha. Het is een fase, een sprong, tandjes of verlatingsangst. Ik denk gewoon een combinatie en het komt allemaal wel weer goed. Het beste is om je er gewoon bij neer te leggen. En als je niet wilt dat het een gewoonte wordt dat ze bij jullie slaapt, dan gewoon niet doen! Het kost misschien meer energie, want je zal haar wel moeten troosten en misschien is ze het de eerste nachten er niet mee eens, maar uiteindelijk zal ze wel wennen aan het feit dat ze lekker in haar bedje moet slapen en dat jullie er voor haar zijn.