Onze dochters zijn me er twee. Heel lief, maar luisteren 's avonds voor geen meter. Ze gaan iedere avond bij elkaar zitten en eigenlijk hebben we geen goede sancties hiervoor. Soms moeten we wel drie keer zeggen dat ze op hun eigen kamer moeten blijven. Veel te vaak en onzinnig. Wat zouden jullie doen?
Ze een half uur eerder naar bed brengen en ze dat half uur geven om bij elkaar te zitten. Of ze samen op een kamer leggen, blijkbaar vinden ze het prettig in elkaars bijzijn.
Bedankt voor je reactie. Ze vinden het zeker fijn om bij elkaar te zijn, maar ze gaan dan ook pas om half 10-10 uur slapen. Houden elkaar wakker. Dat halve uurtje wordt echt overschreden of ze nu wel of niet met toestemming bij elkaar mogen zijn. Mijn vraag is daarom ook wat te doen als ze zich hier niet aan houden. Ze zijn 's ochtends niet uit bed te krijgen.
Je tekst is voor mij te kort om een antwoord te verzinnen. Er komen zo al een paar vragen in me op. - Wat hebben jullie al geprobeerd? - Wat is de reden dat ze niet bij elkaar mogen zitten? - Wat is de reden dat ze het toch doen? - Luisteren ze overdag wel? Elke avond opnieuw hetzelfde moeten vragen, soms wel drie keer. Daar zou ik ook niet goed van worden. Ik denk dus wel dat daar inderdaad een sanctie op moet staan. Op het niet luisteren dus. Maar ik weet nog niet zo goed of ik vind dat er per se een sanctie moet staan op het bij elkaar zitten. Zoals Suus1983 al zegt: misschien is daar een andere oplossing voor te vinden, die voor hun èn voor jullie goed is. Maar ik weet niet of je dat al met ze besproken hebt. Al zou ik zelf ergens heel eigenwijs nu bij mezelf denken: eerst niet naar me luisteren, ondanks steeds opnieuw vragen... dan verdienen jullie het ook niet dat we nu iets gaan bedenken waarmee jullie je zin krijgen. Ik denk dat ik wel met ze in gesprek zou gaan over het waarom. (Waarom willen zij bij elkaar zitten en waarom wil jij dat niet.) En duidelijk zijn dat je misschien best open zou staan om dingen aan te passen, maar niet op deze manier. Laat ze eerst maar eens laten zien dat ze fatsoenlijk kunnen luisteren en gewoon doen wat jullie vragen. Kun je daarna nog verder kijken. Maar ik ben stronteigenwijs hoor, wat dat soort dingen betreft.
Oh, je hebt inmiddels al wat aangevuld zie ik. Ik weet nog steeds niet wat je al hebt geprobeerd, maar als praten (gewoon vragen en uitleggen waarom) niet helpt, zou ik toch echt wat dingen gaan inperken. Dan gaan er dus dingen verdwijnen. Dus iets wat ze leuk vinden (netflixen, buiten spelen whatever) mag dan een keer niet voor elke 'overtreding'. Of je haalt speelgoed weg dat ze moeten terugverdienen. Zoiets?
Ze mogen niet bij elkaar zitten omdat het derde bedoeling is dat ze gaan Wat we geprobeerd hebben is: volgende dag eerder naar bed, geen verhaal voor het slapen. Verder nog niet zoveel. Oh en praten uiteraard ook. Morgen gaan ze niet tegelijk naar bed. Eens kijken of ze dan rustiger zijn. Ze zijn niet zo snel onder de indruk van een sanctie of hij moet echt heel erg zijn (dat ik zelfs twijfel of het niet te erg is)
Nou ja, dan maar eens een erge sanctie toch? Waarbij het mij niet eens zozeer zou gaan om het bij elkaar gaan zitten, maar om het feit dat ze gewoon niet luisteren. Daar heb ik echt een bloedhekel aan. Je mag het met me oneens zijn en dat mag je zeggen. Als je dat op een fatsoenlijke manier doet, kunnen we erover praten. Maar uiteindelijk beslis ik (of papa) hoe het gaat. En daar hebben onze zoons het dan ook gewoon mee te doen. Ik zou er echt behoorlijk link van worden als ze dan gewoon doelbewust bij zichzelf denken "schijt aan mama ik doe lekker waar ik zelf zin in heb." Dan zou er bij mij niet veel twijfel meer zijn of het niet te erg is. In alle eerlijkheid, kan het dan bijna niet erg genoeg zijn. Ik ben redelijk democratisch in m'n opvoeding hoor. Maar als alles gezegd en besproken is, dan hou je je gewoon aan de afspraken, of je het er nu mee eens bent of niet. Uiteindelijk heb je maar gewoon te accepteren dat ik toch net wat meer levenservaring heb en zul je erop moeten vertrouwen dat ik het beste met je voor heb. Dat is in jouw geval ook zo: je merkt dat ze daardoor 's ochtends moeilijk uit bed komen. Dus is die bedtijd verder niet (meer) onderhandelbaar. Ik zou gerust al het speelgoed van de kamer halen als dat is wat nodig is. Wat je ook doet: spreek een stevige sanctie af en houd je daar blindelings aan. Blijkbaar hebben de meiden het idee dat ze niet naar jullie hoeven te luisteren. Als je een sanctie afspreekt en het vervolgens niet doet, hebben ze daar gelijk in. Dus zeg vooraf wat je gaat doen en doe dan wat je gezegd hebt.
Is dit het enige punt dan waar dit speelt? Of luisteren ze dan wel vaker niet? Ik ben zelf geen voorstander van sancties, maar ik hoef dan ook geen 3 keer te waarschuwen. Hoe consequent ben je verder?
Verder luisteren ze best aardig eigenlijk. Zelfde als andere kinderen heb ik het idee en soms zelfs wat beter. Ik probeer heel consequent te zijn, maar hoe ik reageer hangt ook erg af van mijn gemoedstoestand. Net als iedereen kan ik minder hebben als ik het heel druk heb of moe ben. Dan ben ik strikter dan normaal
Heb je al gekeken vanuit welke behoefte ze dit doen. Willen ze gewoon klieren. Of vinden ze het gewoon fijner om niet alleen te zijn. Je zou ook kunnen toegeven in de behoefte. Als het een gewoonte wordt dat ze samen zijn of zelfs samen slapen, zal het geklier ook minder worden en zullen ze ook niet meer gaan rekken. Je hebt nu twee weken vakantie voor de boeg om wat te proberen.
Ik merk hier dat constant waarschuwen weinig zin heeft. En als ik boos ben verzin ik ook allerlei sancties. Maar als ik erover nadenk, merk ik dat beloningen toch echt beter werken. Voor zoon werkt 10 minuten extra computeren perfect (hij mag 30 minuten per dag, op zich best weinig voor een bijna 10 jarige, dus die 10 minuten doet hij alles voor), voor dochter is het bijvoorbeeld 10 minuten later naar bed. Of een extra verhaaltje voorlezen in bed, of iets langer zelf lezen. Simpele dingen eigenlijk, maar daar lopen ze wel voor. Dus in jouw geval bijvoorbeeld: als ze 5 avonden niet bij elkaar gekropen zijn, mogen ze langer computeren/langer opblijven/extra 1 op 1 tijd/extra spelletje doen o.i.d.
Het is bijna vakantie, is het geen idee om in de vakantie eens te kijken hoe samen slapen gaat? En dan natuurlijk wel met richtlijnen, dus dat het mag mits ze voor een bepaalde tijd gaan slapen. En hen dan daarin de verantwoordelijkheid geven. Als het een keer mis gaat is dat in de vakantie niet zo dramatisch, ze hoeven de volgende ochtend 9/10 immers niet vroeg op. Ik zou er absoluut geen 'harde sancties' op zetten, dat lijkt me echt totaal zinloos. Wel zou ik een goed gesprek hebben over afspraken maken en nakomen ed. Paar voorbeelden erbij van hoe het zou zijn als jij je niet aan afspraken met hen zou houden ed. En ook over het accepteren van de consequenties (jammer dan dat ze 's morgens moe zijn als ze een keer laat gaan slapen, als ze ergens voor op tijd uit bed moeten, dan is dat zo). Ze zijn met 7 en 9 oud genoeg om dat te begrijpen, lijkt me. (Mijn dochters zijn 6 en 9 en luisteren echt niet altijd en houden zich ook echt niet altijd aan afspraken, maar ze zijn wel voor rede vatbaar. Ik denk ook dat weinig van ons vroeger altijd braaf waren. Iedereen heeft wel eens wat gedaan wat niet mocht ofzo. Dat is heel gezond.)
Ze doen dit niet om te klieren, maar ze vinden het gewoon gezellig. Prima, maar doe dan overdag maar mooi gezellig. 's avonds wordt er geslapen. Ergens werd ook gezegd, als ze een keer later slapen, maar dit is niet een keer. Dit gaat over 5-7 dagen in de week. In het weekend kunnen ze uitslapen maar door de week moeten ze er om half 7 uit. Dan wil ik echt dat ze 's avonds niet te laat slapen. De oudste heeft momenteel ook meer slaap nodig dan de jongste, dus samen slapen gaat zeker niet gebeuren. Ze houden elkaar alleen maar wakker. Het belonen staat me wel aan. Denk dat we dat eens gaan proberen. Nadat ze hun straf uitgezeten hebben. (uur eerder naar bed ombeurten)
En als je ze samen laat slapen op vrijdag en zaterdag ? Dan kunnen ze uitslapen de volgende dag. Dat Is prima uit te leggen: slaap is belangrijk dus het mag niet door de week. Dan voorzie je in de behoefte en heeft er toch niemand slaapgebrek.
Oh wat herkenbaar! Onze tweeling kan dit ook heel erg doen. Sowieso slapen ze samen hoor, maar dan nog gelden natuurlijk de regels van op tijd gaan slapen. Hier merk ik wel dat het fases zijn. Dus dat is misschien fijn om te weten. Wat we ook wel eens doen is 1 van de 2 in ons bed leggen. Ze gaan dan beter slapen, of we gaan er even naast liggen. Straffen bleek hier geen enkele invloed te hebben terwijl het overdag echt goed luisterende kinderen zijn over het algemeen.
Tsja dan zou ik heel strikt worden als er totaal niet geluisterd wordt. Degene die gevonden wordt in de ander haar kamer mag naar beneden en ergens zitten waar het totaal niet leuk is. Terwijl de andere in slaap valt. Na een kwartier ofzo mag ze terug naar haar eigen bed.. Ze zijn oud genoeg om hierover afspraken te maken en zich daar aan te houden
Dit dus. Ze zijn 7 en 9, misschien is het tijd om die van 9 later naar bed te laten gaan, omdat ze nu eenmaal ouder is? Dus de een om half 8 en de ander om 8 uur?
Hier gaan ze ook op verschillende tijden naar bed, zit hier zelfs een uur tussen. De helft van de keren slaapt de jongste als de oudste naar bed gaat.