Onze dochter is bijna 9 maanden en heeft volgens ons last van verlatingsangst. Overdag is er niets aan de hand met haar, we kunnen haar gewoon naar bed brengen en ze gaat net als anders slapen, ook kan ik haar beneden in de box rustig alleen laten. Maar zodra het avond wordt en ze gaat naar bed is het drama, zodra we haar neerleggen draait ze gelijk naar haar buik en begint hysterisch te huilen en het maakt niet uit of we bij haar blijven zitten. Zodra ik haar meeneem uit haar kamertje is er niets meer aan de hand en is ze vrolijk. Ik heb het ook een paar keer geprobeerd om haar bij ons in bed te nemen maar dan maakt ze er een feestje van. Iemand tips wat ik kan doen? Ze maakt op deze manier veel te weinig slaap uren. Gisteravond was het pas 22.30 voor we haar in slaap hadden, 2.15 werd ze weer hysterisch wakker en vanochtend om 6.15 was ze alweer beneden omdat ik naar me werk moest en ze niet in haar bedje wilde.
Ik blijf hier dan gewoon bij haar tot ze slaapt en troost er eventueel in bed. Is ze echt van streek dan neem ik d'r even bij me, blijf wel op d'r kamertje en leg d'r als ze rustig is weer terug of als ze dat niet pikt dan houd ik d'r in m'n armen tot ze slaapt. Wat hier meestal ook wel werkt is nog een flesje melk om d'r rustig te krijgen, die drinkt ze tegenwoordig zelf en dan vind ze het niet erg als ik wegloop, d'r speen stop ik in d'r hand en als de fles leeg is stopt ze die zelf in d'r mond. Maar ze heeft ook wel eens een nachtje bij mij in bed gelegen, te moe om s nachts bij d'r te blijven en gekozen voor de makkelijke weg. Hier is ze inmiddels 10 maanden en gaat het stukken beter. Zijn nu op vakantie dus is het weer even lastig voor d'r een vreemd bed en vreemde kamer en dan zoeken we dus gewoon weer 1 van de manieren die werkt.
Als je een campingbedje hebt kun je proberen of het helpt om dat naast je eigen bed te zetten. Dan ga je 's avonds samen slapen. Je sluipt natuurlijk gewoon weg als ze slaapt, maar dat heeft zij niet in de gaten. Ze heeft dan een eigen bed dus de kans dat ze gaat feesten is kleiner, en je ligt zelf ook comfortabel .
Onze dochter is 10 maanden, en precies hetzelfde wat jij beschrijft. Sommige avonden gaat het wel goed, soms is het hysterisch huilen. Ik leg een matras naast haar bed en kroel dr even door dr spijlen heen. Als ze rustig is dan doe ik mn hand weer uit dr bedje en ga zelf 'slapen'. Ik merk dat zij dan ook probeert te slapen. Echter elke keer schrikt ze wakker en lijkt ze of ik er nog ben. Zo ja slaapt ze verder, zo nee is het brullen. Ik blijf dus op dat matras totdat ik merk dat ze rustig slaapt. Soms is het een half uur, soms twee uur. Soms val ik zelf ook in slaap, en als ik dan wakker wordt ligt madame ook lekker in dromenland hihi. En dan heeeel zachtjes de kamer uit kruipen
Hier stond ik erbij en had een (spuug)doekje op zn hoofd, dat gaf m rust, net als een vogeltje. Inderdaad alleen s avonds. Gelukkig is het een fase, inmiddels slaapt ie al een week weer gewoon zelf in zonder gehuil Dus volg je gevoel en bedenk dat het weer over gaat en ze weer lekker gaat slapen.
Mijn jongste is nu bijna 10 maanden en zit in dezelfde fase. Mijn oudste 2 hebben die natuurlijk ook gehad. Bij mijn oudste bleef ik dan naast zijn bed zitten en soms liggen en kroop de kamer uit als hij eindelijk sliep. Bij mijn 2e (zitten kort op elkaar) had ik daar dus geen tijd voor omdat haar broer dan naar bed moest dus bleef zij huilen, ik kwam tussendoor dan even bij haar, rechtleggen, speen en aai over de bol. Binnen een week was het over! Mijn jongste heeft het nu ook en ik doe precies het zelfde. Laat haar max 10 minuten huilen, inmiddels is het jammeren ipv huilen dus het werpt zijn vruchten al af. Nou is mijn jongste 's ochtends meer aan het huilen. Is ze natuurlijk veel aandacht gewend van haar broer en zus maar als die er niet zijn en ik ben even bezig in huis dan vind ze dat niet leuk. Pak het ook nu het zelfde(ipv de speen geef ik een speeltje en nu praat ik natuurlijk wel wat ik niet doe als ze in bed ligt) aan en wanneer ze niet meer huilt pak ik haar op. Dit doe ik vanaf zondag en heb het idee dat het al werkt. Baby's zijn natuurlijk niet dom maar onwetend en leren heeeeel snel! (Iets aan maar af is dan weer lastig) elk kind is anders kijk gewoon naar wat voor jou en je kleine werkt. Wil jij knuffelen of hem/haar lekker in bed nemen gewoon doen! Ze zijn maar zo kort klein