Ik vroeg mij af of hier meer moeders van kinderen zijn die dit doen? Mijn dochter houdt haar adem is als ze haar zin niet krijgt. Leek nooit zo erg, maar de laatste tijd wordt ze helemaal rood, en houdt de adem in, en vervolgens wordt ze helemaal stijf en slap en komt weer bij. Ik raakte steeds zo in paniek. Ben naar de HA gegaan en die vertelde me dat ze dus Breat holding spell heeft en dat dit totaal onschuldig is. Ze komt altijd bij, alleen het lijkt heel eng. Nou inderdaad! Ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.
Een kennis van mij, haar zoontje heeft het ook. Zij heeft altijd zoveel mogenlijk voorkomen dat hij boos werdt, maar ondertussen is het nu echt een stront vervelend kind (sorry dat ik het zeg). Het lijkt me verder echt heel erg vervelend en beangstigend, maar waak er wel voor dat je haar niet aldoor haar zin geeft, om zo'n aanval te voorkomen.
Een kindje van een vriendin van mij deed dit ook. Het ziet er doodeng uit, maar het beste is toch om het te negeren. Aandacht, ook al is het door "boos" te worden of haar af te leiden, is op dat moment niet goed. Elke vorm van aandacht die je dan geeft, geef je haar haar zin mee. Zo is het mij toen verteld. Pfff, ik hoop niet dat mijn dochter dit ooit gaat doen
Ik ken het bij iemand die het had als hij erg schrok enz. Niet van boosheid. Hij is nu 5 jaar oud en het komt niet meer voor.
mijn oudste heeft het ook, bij boosheid maar ook als hij heel veel pijn heeft en moet huilen of combinatie met schrikken. Ik blaas hem altijd recht in zijn gezicht, dan haalt hij meteen adem. helpt goed
een neefje van ons deed dit ook... als hij zijn zin niet kreeg ofzo, ook bleef hij wel eens in zijn "huilen" hangen als dat laatste gebeurde dan blaasde ze hard en kort in zijn gezicht... hierdoor schrok hij en hapte hij terug naar adem... mss dat dat ook werkt bij dat breath holding spell?
eventjes een link via de zoekfunctie, omdat ik toen al uitgebreid gereageerd heb: http://www.zwangerschapspagina.nl/baby-dreumes/211161-breath-holding-spells.html het begon hier dus rond de 11 maanden...
ik denk dat je wel een punt heb. het boos doen en het gefrustreerd zijn omdat ze hun zin niet krijgen.hoort bij het leer proces. het lijkt me wel heel erg eng maar zoals de huisarts zei het is onschuldig.maar eng blijft het denk ik wel
Dat was ook iets wat de huisarts hier gelijk al zei toen we hem belden (vanuit griekenland) : Wat er ook gebeurd, geef niet toe! Dat is dan natuurlijk al tijdens het proces, maar het komt wel op hetzelfde neer... Maar wij springen er dus wel op in zeg maar.. (anticiperen geloof ik, is het goede woord ) , als we weten dat het gaat gebeuren, door al klaar te staan om te vangen, of door niet verder naar beneden te lopen als we merken dat ze het doet in haar bedje... zodat we wel in de buurt blijven om gevaarlijke situaties te voorkomen (met name ergens tegenaan vallen).