mijn zoontje van bijna 2 is gek op vlees, pasta enz. (lasagne, macaroni etc.) aardappelen, groenten en vlees is een probleem. eerst at hij netjes alles, nu is het een ramp. nu moeten we op hem mopperren om zijn aardappels en groenten op te eten. vanavond heeft hij dus niks op. ik laat hem eerst wat groeten en aardappelen eten omdat hij anders alleen vlees eet. nu wou hij geen groenten eten, hij bleef zeuren om de worst. ik heb vanalles geprobeerd om hem toch aan het eten te krijgen, maar helaas. dus, in dubio. mag hij nu wel of geen worst? hij is nu dus zonder eten gaan zwemmen en ik voel me kei schuldig. als ik hem alles geef in 1 keer dan eet hij alleen het vlees op. als ik het allemaal door elkaar meng, dan pikt hij het vlees eruit. hoe zouden jullie dit oplossen? wel of geen vlees dan?
Ik zou het vlees nog even in de keuken laten en als zijn bordje leeg of iig tot wanneer jullie vinden dat hij genoeg op heeft het vlees pakken, dus uit het zicht. Hier ook zo'n doerakkie, ziet ze het vlees dan ziet ze niets anders meer dus het komt altijd wat later op tafel. Groetjes
Moeilijk, ze zeggen als je kindje niet eet dat je dan wel het toetje moet geven ipv geen toetje want dan gaan ze eten zien als iets slechts wat beloond moet worden met een toetje en nu zit ik te denken stel je voor dat dit ook zo met het vlees is? Aan de ene kant wil je dat je kindje eet maar aan de andere kant heb je gelijk door het eten af te pakken omdat het een machtstrijd gaat worden. En wat missmom zegt vind ik ook wel een goede oplossing eerst het gewone eten op tafel zetten en later pas het vlees. Ik zelf zou persoonlijk niet het vlees gaan geven, mijn zoon wil ook wel eens niet eten en dan pak ik het af zonder aandacht aan te schenken... en echt na 1 a 2 keer eet hij weer de strijdt om het eten win je nooit van een kind (helaas )
Al eens geprobeerd een klein beetje van alles op bordje te leggen, dus bijv 2 boontjes, 3 gebakken aardappeltjes en 2 stukjes vlees?Dan eet hij natuurlijk eerst die 2 stukjes vlees op, daarna zeg je dat hij nu de 2 boontjes moet opeten en dan weer een stukje vlees krijgt... etc. Hier werkt dat prima. Er komt dus steeds wat bij op 't bordje als ze weer iets geproefd heeft. Niet dat het altijd zo gaat hier hoor, ze eet over het algemeen prima, maar dit is de tactiek die wij toepassen wanneer ze moeilijk doet... En daarna natuurlijk altijd nog een toetje!
Ik zou ook niet belonen met vlees, maar steeds een klein beetje op z'n bord leggen en pas weer bijvullen als alles wat je neer hebt gelegd opgegeten is. En blijkbaar kan hij zich vol eten aan de hoeveelheid vlees die jullie geven? Moet je dan niet ook gewoon wat minder vlees geven?
Ik vind ten eerste dan de consequent moet blijven. Zeg je dat hij eerst aardappel en groente met eten dan vind ik dat je daarbij moet blijven. Aders wordt het verwarrend voor hem. Ik denk alleen dat de methode van wendy beter werkt en duidelijker is voor hem. Want een heel bord vol is aardig wat voor een peutertje. Wij passen het ook toe, maar onze dochter is erg eigenwijs en trapt er niet in! Dochter eet alleen haar vleesje op en roept dat dat ze meer wil, dan zeggen wij dus nee eerst aardappel en de boontjes opeten. Dochter roept dan dan haar buik vol zit en ze klaar is Dochter eet regelmatig vrijwel niets, ze moet van mij alles wel proeven en dat doet ze wel.
Vroeger bij mij thuis werd er een redelijk drama gemaakt van het eten. Er MOEST gegeten worden. Eten niet op, aan het aanrecht op een kruk. Dit heeft voor mij heel veel frustratie opgeleverd en het heeft heel lang geduurd voordat ik eten ging ervaren als iets dat ook leuk kan zijn. Ik heb mij dus voorgenomen het bij mijn dochter, net 2 jaar, om het anders te doen. Als ze wil eten, dan eet ze. Zo veel als ze zelf wil. En als dat alleen maar vlees is, prima. Als ze niet wil eten, ook goed. Haar toetje komt dan, als wij klaar zijn, gewoon op tafel. Over een hele dag krijgt ze genoeg (gezonde) dingen naar binnen en we hebben nooit drama's aan tafel. Een verademing vergeleken met vroeger thuis! Manytroubles
Ik zou denk ik de hoeveelheid vlees verminderen. Gewoon een klein stukje, waar je kindje niet vol van komt te zitten. De rest er gewoon bij. Hier wordt vaak ook eerst het vlees opgegeten, prima. En dan gaat ze verder met de rest. Maar dat doe ik zelf vaak ook. Eerst het vlees en dan groente en aardappels, van kinds af aan eigenlijk al. Wil je kindje de groente niet? Dan niet. Klaar. Toetje op tafel en dan is het ook klaar. Ik moet bekennen dat ze hier nog weleens een herkansing krijgt hoor, als het bordje weggeschoven is, dat het nog weleens terugkomt. Maar als ze echt niet wil, dan houd het op. Hier is het verschillend hoe ze eet. De ene keer alleen haar vlees (of vis) en de aardappels. De andere keer laat ze de aardappeltjes liggen en eet ze alleen de groente. Soms alles. Soms eet ze zoveel van alles dat ze haar toetje niet hoeft. Ook prima. Maar oke, ik zou het portie vlees verminderen. Wat andere aangeven van: Klein beetje geven en pas geven als het bordje leeg is, dat werkt hier niet. Dan heb ik grote drama's aan tafel, want ze ziet echt wel wat wij eten en ook dat er op het andere bordje nog meer ligt. Is het echter 'op' , dan is het ook klaar voor haar. Vandaar dat ik gewoon zou kiezen voor een kleinere portie vlees.
Jelle krijgt meestal pas wat vlees als hij de helft op heeft van wat er op zijn bord ligt. Schuift hij zijn bord aan de kant omdat hij genoeg heeft gehad, is het goed. Wil hij het even later terug is het ook goed. Het valt me op dat hoe minder ik ervan zeg, hoe makkelijker hij eet. Als wij even niet op hem letten eet hij zo zijn bord leeg. Het scheelt dat Jelle niet zo'n vleeseter is, hij vind het wel lekker maar je maakt hem net zo blij met groente en aardappels. En idd, als we allemaal klaar zijn, halen we de borden weg en eten we een toetje. Ik heb het toetje ook nooit gebruikt als "dwangmiddel." Ik eet zelf mijn bord ook wel eens niet leeg en dan neem ik ook een toetje.
hier ook een kindje met hetzelfde probleem... hier geef ik alles op zijn bordje en hij heeft kinderbestek.. vlees eet hij zo op en omdat hij alles snijd komt er iets van aardappelen binnen (stopt het na het snijden in zijn mond) verder geef ik geen aandacht eraan.. eet je niet dan niet.. en daarna pak ik toetje dit krijgt hij ook.. of hij heeft gegeten of niet.. zeiden ze hier bij het cb ook.. geen aandacht eraan geven..
Hier ook hetzelfde probleem, wij geven hem zijn aardappelen en groente op zijn bord en als hij daar wat (hij hoeft heus niet alles op te eten) van heeft gehad krijgt hij zijn vlees. En inderdaad hier zijn er ook dagen dat hij niet warm eet, vervelend maar goed wel 'zijn keuze". Als wij hem er vrij in laten dan eet hij alleen het vlees en wil dan van tafel af. Groetjes Anita
Ik zou iig consequent blijven. Vond het idee van "van alles een heel klein beetje" wel een goede tip. Hier word eten nooit een strijd. Niet willen eten is niet eten. Prima hoor! (maar dan ook niet iets anders in de plaats)
Hier ook eentje die het allerliefste vlees eet (wel een stukje jonger: 16,5 maand). Wij geven een aantal dagen per week geen vlees. Vlees is geen noodzaak dus helaas voor hem. Eet hij niet? Dan niet. Hij mag bepalen hoeveel hij eet, wij bepalen WAT er gegeten wordt. Ik ben daarin heel consequent. Yoghurt of kwark wordt hier altijd gegeven. Het is geen beloning maar een onderdeel van een gezonde voedzame maaltijd. Dit is ook de reden waarom wij niet aan Danoontjes e.d. doen. Gewoon yoghurt met hooguit een drupje diksap ofzo. Eten is hier geen strijd en zal het ook nooit worden. Ik moet hier wel bij zeggen dat we een kind hebben wat prima in zijn vel zit (alles + 1 op de curve) die heel goed drinkt en eigenlijk alles lust. Het is misschien dan ook makkelijk om zo consequent te zijn.
Die van ons is nog een stukje jonger maar we doen het wel hetzelfde als jullie. Er zijn dagen dat hij 2 happen eet ja dat is jammer dan. En de volgende dag eet hij zn bord leeg.
Hier ook soms problemen met eten en idd mano eet ook als eerste zijn vleesop, hier werkt het niet om het velees latger op tafel te zetten, hij weet dat er vlees is, dus ik laat hem eerst zijn vlees opeten, hij krijgt ook maar een klein stukje en daarna gaat hij meetsal verder met eten van zijn groente en dan nog een beetje aardappels. Soms eet hij heel weinig en soms eet hij zijn bordje leeg. Maar hoe minder aandacht ik er idd aan besteed hoe beter hij eet
Hier heb ik ook nooit een strijd gemaakt van het eten. Mijn zoontje heeft tot 18 maanden alleen maar potjes gegeten, iets anders kreeg ik er niet in. Eten moet leuk zijn, vind ik. Van de ene op de andere dag wilde hij ineens wat wij ook eten, alleen gekookte aardappels krijg ik er niet in, dus dan krijgt hij rijst, pasta of ik bak de gekookte aardappelen even. Groente eet hij van te voren, dan komt hij al met een bakje aan en gaat hij lekker zitten, ik vind het prima, zo heeft hij zijn vitamientjes al binnen. Meneer heeft wel eisen, hij eet ze koud uit het potje( wel een paar keer afgespoeld) Aan tafel krijgt hij ook eerst zijn rijst, pasta of aardappels en nog wat groente, als hij wat gegeten heeft, zijn vlees. Heb er tot nu toe nog geen problemen mee gehad (hoop dat het zo blijft8)) Ik geef ook altijd een toetje, of hij nou veel eet of niet. Ik geef wel mijn zoontje altijd als eerste eten, meestal heeft hij zo'n honger dat tegen de tijd dat wij opgeschept hebben, hij al wat binnen heeft. Tot nu toe gaat het goed zo.
Ik ben zelf heel makkelijk wat het eten betreft... Onze dochter heeft altijd goed gegeten en doet dat nog steeds! Soms heeft ze er dagen tussen zitten dat ze geen groente wilt maar wel vlees. Nou dan krijgt ze gewoon vlees van ons want het eten moet geen vervelend iets worden! Het moet wel leuk blijven anders heeft ze er de volgende keer ook geen zin meer in... En vaak als zij met haar vleesje bezig is krijgen we er alsnog een paar happen groente in!
Hier ook wel eens dat probleem en wat wij dan doen is eerst hapje groenten met aardappelen en dan klein stuk je vlees. Dan weer hapje groente aardappelen en dan weer stukje vlees ( echt een heel klein stukje maar). Vaak is het bij de eerste hap huilen maar die moet hij van ons altijd proberen. Daarna gaat het eten vaak zonder mopperen en tranen en eet hij redelijk tot goed. Als hij blijft protesteren dan is hij klaar met eten en krijgt hij niks meer, maar dan wil hij vaak ook geen vlees meer dus ga er dan vanuit dat hij geen honger meer heeft. Hij krijgt overigens wel altijd een toetje omdat wij vinden dat hier ook belangrijke bouwstoffen inzitten.
Misschien een tip en het eten leuk maken....zoals een gezichtje maken als je het opdient en er over "praten" ?
Ik ben het met Athina eens.. Hier pikt onze kleine (11 mnd) ook altijd eerst de stukjes vlees of vis tussen de rest uit. Wanneer hij die op heeft, gaat hij vanzelf door met de rest. Als ik hem zou dwingen eerst de groente op te eten, belandt alles op de grond. Ik vind het eigenlijk wel knap dat hij al zo goed kan herkennen wat hij te eten krijgt.