Mijn dochter zit sinds april op een nieuwe school. Nu in groep 4. Dit leek erg goed te gaan. Ze bloeide op, was blij en gelukkig. Had met regelmaat afpraakjes etc. Maar de laatste maand merkte ik dat ze vaak hoofdpijn had, weer slechter ging slapen en.verdrietig is. Steeds vaker kwam ze met het verhaal thuis dat ze op school gepest word. Geschopt en geslagen op het schoolplein, laten struikelen in de klas, kleine duwtjes, knutselwerkjes kapot maken en haar de schuld in haar schoenen schuiven als er iets gebeurd. Het gaat om een groepje van ongeveer 5 jongens. Ook is er 1 meisje die regelmatig zeer gemeen tegen haar is. Uiteraard zijn we hiermee een paar keer bij de school geweest en zit de juf er bovenop. We praten veel met onze dochter. Nu moet ik er wel bij melden dat mijn dochter uberhaupt het type is die denkt dat de hele wereld tegen haar is dus haar beleving is zowieso intensief. Nu moet ik bekennen dat ik me vreselijk zorgen maak (soms nog wel meer dan haar denk ik) Het liefst ga ik die klas in en rammel die kinderen eens allemaal door elkaar. Hoe ga je hier mee om als ouder?
Actie ondernemen, lijkt me? Praten met school, praten met de ouders van die andere kinderen. Pesten is voor alle partijen niet zo gezond, dus ik zou er wat druk achter zetten. Je kind klaagt niet zomaar natuurlijk. De dingen die je opsomt hebben weinig met persoonlijke beleving te maken!
ow jeemig wat erg. Ik zou ook niet weten hoe ik 123 moest reageren....ja de lijntjes met school echt heeeel kort houden, eisen dat de juf erboven op zit. Vragen wat ze van plan is eraan te doen. Er mag wat mij betreft wel een gesprek met de klas komen, en mocht de reactie van de juf voor jullie niet bevredigend zijn zou ik niet schromen om de directeur of de IB aan te spreken. Schoppen en slaan daar moet de juf in mijn ogen direct iets aan kunnen doen...er moet voldoende toezicht zijn buiten dat dat gelijk aangepakt wordt...is er niet voldoende toezicht waardoor dingen ontglippen dan zorgen ze daar maar voor. Zelfde geldt voor laten struikelen in de klas, dat mag echt niet onder de ogen van de juf gebeuren. Het lijkt mij dat jouw dochter heel goed weet wie het doen en de juf daar dus als een havik op moet zitten.
Blijkbaar heb je geen tevreden gevoel over het verloop. Dan zou ik dus meer actie ondernemen. Wat tuc zegt ook. Ik zou verwachten dat juf elke keer dat je dochter struikelt die 5 jongens de gang opstuurt (even kort door de bocht).
Juf heeft maandag een gesprek in de klas gehad. Schijnt dat de sfeer in de groep momenteel niet prettig is, veel ruzie ( tijd van het jaar?) Ik heb ook al gesprek met SMW gehad omdat we hier al bekend mee zijn ivm de overstap van school. Wat ik bedoelde met de beleving van mijn dochter is bv. Als iemand per ongeluk tegen haar stoot kan zij er al overtuigd van zijn dat ze geschopt is. Vandaar dat het best lastig oordelen is. De lijn met juf is ook echt kort, er is dagelijks app contact om de dag door te nemen.
Ik heb, nu en als kind, zelden gehad dat er iemand per ongeluk tegen mij aanstoot. En als het gebeurt, dan zeggen ze sorry. Werkt dat bij jullie op school anders?
Nou het gebeurt heus wel eens dat iemand tijdens het spelen tegen je aanstoot. En ja, dan word er sorry gezegt maar mijn dochter beleeft dat dan heel anders. Als je dan met haar praat en uitlegt wat er gebeurd is snapt ze het. Dat is niet alleen op school zo maar ook bv als ze met haar broertje speelt Moet er wellicht bijvermelden dat ze een sociaal emotionele achterstand heeft, getraumatiseerd is door een gebeurtenis uit het verleden, diverse psychologen, kindercoaches en sova training achter de rug heeft. Nogmaals er word heus aan gewerkt maar dit is niet in 1 dag over. En helaas zijn dit soort dingen zaken die ik niet los kan laten dus houd het me letterlijk dag en nacht bezig
ja ik snap je probleem en heb idd meer over je dochter en haar geschiedenis gelezen. Is ze nu nog in contact met een coach, heeft het zin denk je om het weer op te pakken?? Het lijkt mij idd heel belangrijk dat ze het verschil gaat zien tussen expres duwen en struikelen of per ongeluk. Maar ik denk toch dat daar iets meer professionelere hulp voor nodig is. Dat zou ik ook even met juf bespreken...hoe zij denkt dat ze dat het beste kunnen begeleiden.
Ocharme, dan is ze waarschijnlijk extra kwetsbaar op school. Wat erg dat de sfeer zo slecht is. Hoop echt dat die jongens (en meisje) scherp aangepakt worden!
Uiteraard is ook dat traject in gang. Het is dus een beetje een "2 kanten" probleem op. Zij beleeft zaken anders ( neemt bv altijd alles heel letterlijk") anderzijds is ze kwetsbaar en word ze daarom gepakt. Inderdaad dus niet iets wat in 1 dag is opgelost. Ondertussen heb ik (wederom) slapeloze nachten
Hoe moeilijk het ook is: Probeer hierin te ontspannen. Meer dan jullie nu doen op school kan niet. Praat het van je af met familie of vrienden. Leg er thuis geen nadruk op. Maak het niet te groot en bekijk het per dag. Ik weet dat het simpel klinkt, alleen als je zelf gespannen raakt merkt jouw dochter dat ook. En dat lijkt mij juist niet de bedoeling. Heb vertrouwen in haar en in een goede afloop. Inhoudelijk: Is jullie school bekent met de kanjermethode? Google maar even. Gaat over verschillende rollen die kinderen kunnen aannemen. Hoe kinderen elkaar op respectvolle manier kunnen aanspreken. Misschien kan de juf hiermee gaan werken in de klas? Heel veel sterkte, het lijkt mij vreselijk moeilijk.
O ja, nog een snelle tip. Speel een rollenspel uit met je kind. Hoe kan je reageren als iemand je aan stoot? Speel dat is na. Er zijn namelijk 100 manieren om te reageren en zij zit nu vast in 1 manier.
bij onze school gingen op een gegeven moment meerdere ouders, ook dus de ouders van pesters naar de schooldirectie om te praten,klagen en de school kreeg op een gegeven moment hulp van buitenaf van deskundigen. zij, dus de juffen werden begeleid. en dat lijkt nu te werken. sommige ouders spraken de ouders aan die stil waren over de zaken. dus met een groepsactie en de school snapte dat zij het echt niet konden oplossen en deskundige advies nodig hadden.
Dit is dus inderdaad een beetje mijn probleem. Ik zit er zo erg mee ( waarschijnlijk ook door on verleden) dat ik geneigd ben er non stop mee bezig te zijn. En continue te vragen hoe het gaat, of er iets gebeurd is etc. Ik weet dat ik het op bepaalde hoogte los moet laten en vertrouwen moet hebben maar jeetje wat is dit moeilijk
Ja ik herken mijn dochter ook in je verhaal. Zij denkt dat iedereen alles expres doet bij haar en kan ook moeilijk met dingen omgaan. Werd ook gepest en kon hier moeilijk mee om gaan en ik ook moet ik bekennen, ik had ook de neiging om die kinderen is flink aan te spreken maar ja dat doe je natuurlijk niet. Wat ik wel deed was het er regelmatig met de juf over hebben en ook met dochter. Trauma,s hebben de tijd nodig, veel erover praten werkte hier wel. Ik wil je in ieder geval wel sterkte wensen.