Inmiddels vragen we ons rustig aan af wat we er mee moeten doen. Het zoontje van mijn partner (4) gilt werkelijk om alles, het is net een speenvarken. We hebben hem al uitgelegd dat hij dit niet moet doen aangezien we op een gegeven moment niet meer zo snel komen als er iets gebeurd, als hij zich dan dus echt zeer heeft gedaan heeft hij dus pech. Ondanks dat blijft hij het doen. Gillen, schreeuwen, huilen, grommen niks is hem teveel. Als het nou is omdat hij zich echt pijn doet, prima maar zelfs dat is het niet. Vanmiddag ook weer, een geschreeuw vanaf buiten, ik loop naar buiten toe en vraag wat er aan de hand is , zegt ie nou ... pakte mij vast. Dus ik zeg Ow en hoe pakte ze je dan vast. Nou ze viel bijna en toen leunde ze op mij Ik zeg maar deed het pijn dan? Nee dat niet maar ik wil het niet dat ze dat doet...ik heb maar gezucht en me omgedraaid. Nog een voorbeeld, met het eten vroeg ik of ie een gebakken ei luste op de boterham, zegt ie nee, ik zeg nog weet je het zeker, ja dus alle eitjes gebakken, verdeeld en de pan uit. Vraagt mijn partner en wat wil jij op de boterham, uuhh ei. Dus mijn partner zegt nee nou niet meer we hebben het net twee keer gevraagd en je zei nee...huilen en schreeuwen was het gevolg. We weten alletwee niet meer wat we er mee moeten doen, we hebben genegeerd, gestraft en uitgelegd. Heeft er iemand ervaring mee en weet hoe we het moeten aanpakken?
Nou, wat voor straf heb je gegeven dan? Het moet wel iets zijn wat hij echt niet leuk vindt natuurlijk.. Hier durft onze dochter van 4 het ook weleens te doen, maar ze krijgt hier zonder waarschuwing voortaan straf voor en nu is het eigenlijk wel over.
We zetten hem op de gang waar hij vervolgens nog harder gaat zitten gillen en gaat roepen dat hij van de gang af wilt. Hij vind dit ook echt niet fijn.
Doet ie het bij zijn moeder ook? Misschien vragen hoe zij er mee om gaat? Is het een vorm van aandacht vragen, is hij jaloers misschien?
hier ook een fase gehad toen hij net op school zat. hier was de conseqentie. geen tv (normaal 30 min na het eten) niet naar de speel tuin en geen speeldates die week. toen was het heel snel over gelukkig. nu hebben we een gillende peuter.........
Bij zijn moeder doet ie het inderdaad net zo hard. Daar is het nog een graadje erger want daar begint hij ook te huilen als hij zijn zin niet krijgt. Ook daar gaat hij de gang op. Dat doet hij bij ons gelukkig niet. Daarbij werken we met speelminuten, deze verdienen ze bijv als ze ergens mee geholpen hebben of goed geluisterd hebben en daarmee mogen ze op de ds hiervan moet hij dus ook vijf minuten inleveren maar dat lijkt hem allemaal niet veel te doen.
pff.. gelukkig geen ervaring mee hier.. maar de tip om hem meteen als hij weer zo 'belachelijk' doet.. zo zonder waarschuwing meteen de strafhoek in voor 4 minuten.. laat hem dan maar lekker schreeuwen.. met 4 jaar moeten ze echt wel weten wat wel en niet kan, en niet oh hij schreeuwt op de gang ook.. dat kan eigenlijk niet dus dan maar geen straf.. gewoon laten schreeuwen dan is het snel genoeg over !
Hier een dochter van wel veel jonger dan jouw stiefzoon, die ook gilt. Heel vervelend, maar hier is het 'normaal' gedrag en hoort het bij de leeftijd. Of dat met 4 nog zo is weet ik niet, mijn zoon van ruim 3 doet het niet. Wij zetten dochter als ze gilt op de gang. Hier nog wel een waarschuwing vooraf, maar een kind van 4 weet echt wel dat gillen 'not done' is. Dan zou ik hem gelijk al zonder waarschuwing vooraf op de gang zetten. En al gilt hij de hele boel bij elkaar, so what? Wij hadden laatst sociale controle toen onze dochter het uitgilde alsof haar wat verschrikkelijks werd aan gedaan. Er stonden een aantal bejaarde dames uitgebreid naar boven (wonen in een maissionnette op de eerste verdieping) te gapen. Al hoofd schuddend en hand voor hun mond zo van nou die ouders hebben hun kind niet onder controle en doen hun kind iets aan. Niet wetende dat ik een gillende 1,5 jarig meisje heb Sterkte
Bij dit soort gedrag gaat mijn zoontje de gang op en mag hij zelf terugkomen als hij rustig kan reageren. En hij mag zelf bepalen wanneer dat is. Meestal heel snel. Daarna praten we rustig over wat er gebeurd is.
Wij zetten hem inderdaad ook op de gang en daar mag hij blijven zitten totdat hij klaar. We voelen ons alleen zo opgelaten omdat er inderdaad mensen naar binnen gaan zitten kijken ofdat we hem weet ik veel wat aandoen. Daarbij weet onze kleine meid van bijna twee het al perfect na te doen helaas!
Idd meteen de hoek in en desnoods er pas uit als die stil is. Als je dit consequent doet denkt die op een gegeven moment wel na voor die het weer op een schreeuwen zet.