Graag zou ik wat advies willen hebben omtrent het volgende. Onze dochter van 5 is een ontzettend slechte eter. Het is niet zo dat ze het eten niet lust, maar ze is zo ontzettend traag... Als we haar haar gang laten gaan is ze in het weekend rusitg 3 kwartier bezig 's ochtends met twee beschuitjes. Door de weeks hebben we daar natuurlijk ivm school geen tijd voor. Ze eet dan yoghurt met cruesli, maar ik moet werkelijk elke hap naar binnen praten of haar voeren, anders gaat er gewoon echt niks in en is ze met van alles en nog wat bezig, behalve het eten. Na een paar happen zegt ze ook al dat haar buik vol zit en ze niet meer wil. We hebben al verschillende dingen geprobeerd; boos worden (helpt uiteraard niet, ik weet het; maar het is soms zo frustrerend...), belonen, timer aanzetten. Als ik er geen aandacht aan besteed (wat ik sws al moeilijk vind) gaat er echt geen hap naar binnen en gaat ze rustig zonder eten naar school. Dat wil ik ook niet, want ze is al ontzettend tenger (16 kilo bij 108 cm). Met het middageten en 's avonds gaat het precies zo. UIt school is wel elke keer gewoon haar broodtrommel leeg, waar ik me dan wel weer over verbaas. Want ze hebben denk ik max 30 min tijd om te eten. Ze krijgt dan 1 boterham mee en nog wat stukjes komkommer en een kleine rijstwafel. Hebben jullie tips wat ik hiermee kan doen? Ik word er echt een beetje moedeloos van en wil dat het tijdens eetmomenten gewoon weer gezellig is. En bovenal dat mijn dochter natuurlijk ook gewoon goed eet. Zou ik er mee naar de huisarts kunnen? Ik heb werkelijk geen idee wat ik nog kan doen.
Je schrijft dat ze met ‘van alles en nogwat’ bezig is. Wat hebben jullie allemaal op tafel staan dan? Hier is de tafel tijdens het eten leeg, anders gebeurt er idd niets.
Wat houdt in dat ze met van alles en nog wat bezig is? Zijn dat de spullen die om haar heen zijn/staan of is het een dromer en is ze dan gewoon in gedachten ergens anders. In het eerste geval zou ik de omgeving prikkelarm maken, dus alleen haar bordje met een besmeerde beschuit en haar drinken en dan ook niet van tafel om nog even snel wat te doen ( een tik van mijn dochter) In het tweede geval zul je haar constant er moeten aan herinneren dat ze aan het eten is. Kan me je frustratie voorstellen hoor, vriendinnetje van mijn dochter eet ook erg langzaam en ik vreet me dan ook op hoor. Ze zijn tussen de middag een klein uurtje thuis genoeg tijd om wat te eten en te ontspannen, haar vriendin heeft dat uur echt nodig om 1 boterham op te eten.
Hier staat er ook niks op tafel tijdens het eten. Ze is aan het praten met haar zus, zuchten en steunen dat haar buik vol zit, achterstevoren op haar stoel... Ze doet dus van alles, behalve datgene waarvoor ze aan tafel zit Ik vraag haar ook elke keer of ze een hapje wil nemen, maar ook dat helpt niet echt..
Klinkt als mijn jongste dochter. Ze weet dat als ze het niet op heeft, ze 's middags ook niets lekkers krijgt. Hier werkt dat vrij aardig. Doet ze evengoed ruim 30 minuten over een cracotte of kleine boterham, maar ze eet het wel op.
Hier hebben we dat ook gehad. De jongste is nu bijna 7 en ik denk dat het nu zo ongeveer een jaar goed gaat. Af en toe moeten we nog wel wat aansporen om door te eten maar niet meer zo extreem als voorheen. Maar het ging dus uiteindelijk vanzelf beter. Bij de oudste hetzelfde verhaal en bij haar ging het denk ik ook zo vanaf 6 jaar beter. Hier was het een kwestie van uitzitten dus. En op een gegeven moment accepteren dat ze dus soms maar wat minder aten. En ik heb ook zeker geen kinderen die veel kunnen missen qua gewicht. Maar ze zijn altijd gezond geweest, weinig ziek. Dat maakte dat we het op een gegeven moment wat konden loslaten. Tot op zekere hoogte dan, want het blijft natuurlijk frustrerend.
In welke situaties eet ze wel sneller? Misschien samen over hebben en kijken wat ze dan zou willen. Bijvoorbeeld minder yoghurt maar dan volle yoghurt. Meer afwisseling op haar bord. Op school eet ze 3 verschillende dingen. Thuis zou je dat ook kunnen doen, misschien heeft ze minder honger en dan is een beschuit of boterham wel veel van het zelfde. Je zou een halve boterham kunnen doen, halve cracker, stukje fruit, het is met een paar happen op en ligt er nog wat anders. Misschien zijn er dingen die jullie doen wat niet fijn is, veel praten over eten, wil ze haar eten liever niet zo heet, eten jullie (te) snel etc. Je zou haar zelf wat op kunnen laten scheppen, wat ze schept eet ze ook op. Tot een bepaalde tijd en dan is er geen tijd meer voor toetje of wat gezelligs. Na het eten zou je ook wat leks kunnen doen, een plan maken wat ze samen zou willen doen, ze moet wel binnen een bepaalde tijd klaar zijn anders is er geen tijd voor jullie plan (spelletje, samen lezen, tekenen, kleien etc)
Mijn dochter (4) eet ook weinig en langzaam. Op school eet ze bijna nooit haar eten op en vaak drinkt ze ook maar één (halve) beker. Zij is ook klein, 98 cm en weegt iets van 13,5 kilo. Een groeispurt heeft ze nooit gehad. Ik maak mij geen zorgen hoewel het lengteverschil met klas- (leeftijd)genootjes erg groot is. Ze is gezond, vrolijk, ontwikkelt zich goed, komt goed mee op school en heeft veel energie. Strijd met eten hebben wij allang opgegeven. Wel "moet" ze van alles proeven, omdat ze bij voorbaat al roept dat ze iets vies vindt zonder het geproefd te hebben. Eerst proeven, dan mag ze zeggen of ze het lekker of niet lekker vindt en dan is het ook klaar. Meestal vindt ze het dan toch lekker en eet dan toch wel een aantal happen. Ze is nooit een grote eter geweest, wij eigenlijk ook niet. Ze geeft aan dat de kinderen op school zo snel eten, te snel voor haar en dat zij dat niet kan bijbenen. Wanneer ze thuiskomt 's middags uit school en ze heeft trek (meestal is dat zo) dan geef ik haar eerst haar eten wat ze over heeft van school, zoals meestal haar fruit. De boterham ziet er meestal niet zo smakelijk meer uit, dus dat hoeft ze dan niet meer op te eten. Pas als ze het fruit heeft opgegeten mag ze een koekje of een snoepje. Drinken dat ze over heeft uit school, krijgt ze ook als ze thuis is. Verder maken wij geen strijd van eten. Drinken moet ze eigenlijk wel altijd opdrinken, ook wanneer ze niet meer wil eten. Ik vind het lastig om je tips te geven. Hoe gaat het eten bij jullie? Zitten jullie aan tafel? Praten jullie met elkaar? De dag doornemen bijvoorbeeld met elkaar zonder nadruk op het eten te leggen?
Hier een dochter van 7 die haar avond eten erg traag eet. Brood, pata en pannenkoeken kan ze wel snel eten. Straffen, belonen, timer, geen aandacht aangeven. Niks helpt helaas. Als het aan haar ligt doet ze een uur over 1 schepje warm eten.
We hebben nu het afgelopen weekend wat dingen aangepast. Voornamelijk dat we zelf geen nadruk meer gaan leggen op het eten (niet naar binnen praten oid). We geven haar haar bord met eten en ze bepaalt zelf hoeveel ze eet. Ik heb de afgelopen tijd toch wel gezien dat het naar binnen praten niet werkt en het alleen maar frustratie oplevert. We hebben haar ook niet ' gestraft' met geen toetje. Als ze haar bord niet helemaal heeft leeggegeten, mag ze van mij best nog wat yoghurt. Zit er toch weer iets in. De ochtendmaatijd kiest ze overigens zelf uit. Door de weeks wilt ze graag yoghurt met cruesli en in het weekend kiest ze zelf een beschuitje, cracker oid. Zelf opscheppen is hier helaas geen optie, want mijn dochter kan niet echt maat houden Als ze dat zelf zou doen, krijgt ze een hoeveelheid op haar bord die ze nooit op krijgt. Nu gaat het sinds het weekend vrij goed. Niet dat ze opeens veel meer eet, maar er gaat wel het een en ander in en er zijn geen ergernissen meer. Het is niet zo dat ze dingen die ze lekker vind wel meer eet. Gisteren gingen we bij de McDonalds eten en dan eet ze van haar Happy Meal met moeite 2 kipnuggets en iets van 5 patatjes ofzo.. Ik merk ook dat ze baat heeft als we vertellen hoeveel ze ' moet' eten. Vanmorgen had ze na 2 happen cruesli genoeg. Dat vond ik toch wel echt te weinig dus ik zei dat ze nog 10 happen moest eten en de rest mocht laten staan. Resultaat: ze at zonder moeite10 happen en het schaaltje was bijna leeg.