Mijn dochter van 3 gaat nu sinds een half jaar naar de peuterspeelzaal. De eerste maanden was ze erg stilletjes en vond ze het erg spannend, maar de laatste tijd gaat dat heel goed. Alleen heeft ze nu de afgelopen 2 keer kindjes geknepen in de wangen. Vandaag zelfs zo hard dat het ging bloeden! De kindjes doen haar verder niets en ze doet het niet echt stiekem, want als de juf kijkt, knijpt ze ook. Ik ben er echt enorm van geschrokken en weet niet zo goed wat ik hier mee moet. De juf maakte er niet echt een probleem van en zei dat het een fase was en dat we gewoon goed moesten uitleggen dat ze dat niet mag doen omdat ze anderen daar pijn mee doet en dat we haar even een time-out moeten geven. We hebben ook nog een zoontje van 11 maanden en die doet ze ook wel eens pijn, knijpen of slaan als hij aan haar speelgoed komt. Dan moet ze even in de gang staan en dat vind ze echt niet leuk, maar ik zie nog niet echt verbetering. Iemand tips hoe we dit aan kunnen pakken?
Het kan zijn dat je dochter nog niet weet hoe het zich kan uiten. 'Stop, hou op, dat wil ik niet' is misschien goed om aan te leren? Verder kan het zijn dat ze het iemand heeft zien doen. Dat kan indruk maken en ze doet het dan na. Ik bedoel hiermee positief aandacht trekken. Als dat zo is leer haar dan hoe ze een grapje kan maken (kietelen?) van andere kinderen. Knijp eens in de knuffel en zeg 'ach arme beer, we gaan je even troosten. heb je je pijn gedaan?'. Maak je niet te druk hoor! Het is waarschijnlijk een fase, nieuwe ontdekking die weer over gaat.
Zelf leg ik alles uit. Als je knijpt doet dat pijn, doe maar aaien dat vinden kindjes of bv de kat of hond lief, leuk. Nu is niet de bedoeling dat ze dan de hele dag achter alles aan gaan om te aaien, maar je haalt aandacht even van het negatieve af met een positieve boodschap tot deze fase weer voorbij is. En idd veel benoemen mbt gevoelens. En het leren verwoorden van wat ze willen. Ben je boos,verdrietig,blij, is het leuk, koud,warm wil je koekje of snoepje. Mandarijn of banaan etc etc z
Bedankt voor jullie reacties! Op zich kan ze zich wel goed uiten, maar ze is wel laat met praten en misschien ook nog niet goed verstaanbaar voor buitenstaanders. Misschien dat het hier wel wat mee te maken heeft. Ik praat al veel met haar, maar ik zal er nu eens extra op letten dat ik ook haar gevoelens laat benoemen. Verdriet en boosheid is voor haar nog wel moeilijk uit elkaar te houden.
Ik kan je niet echt advies geven want ik heb zo'n zelfde ervaring. Mijn zoontje knijpt namelijk ook andere kindjes, niet vanwege dat ie echt iemand pijn wilt doen maar vanuit frustratie/enthousiasme (dit is me verteld door de logopediste). Bij mij zijn de leidsters al naar me toe gegaan omdat er al moeders geklaagt hadden, nu moet ik zeggen dan mijn zoontje een ernstige achterstand heb met zijn spraaktaalontwikkeling en dat we bij een logopediste en een audiologisch centrum lopen. Het kan er idd mee te maken , dat de kindjes haar op dat moment niet begrijpen en dat ze gefrustreerd raakt en dat ze dit zo uit.
Ik was vroeger zelf een kind wat anderen pijn deed door te knijpen en te bijten. Ik heb geen idee waarom ik dat deed maar er werd in die tijd heel heftig op gereageerd. Moest altijd apart zitten mocht niet bij kinderen thuis spelen en daar vergergerde het naar mijn mening vooral van. Ik vind het goed dat jullie er dus niet zo gestrest mee om gaan,zou blijven herhalen dat het niet mag en waarom niet,dat het pijn doet etc. Ik denk dat het dan vanzelf over gaat.