Hallo allemaal Dl is 18.5 mnd. Mijn hemel! Wij hebben onze handen eraan vol! Ze is altijd wel een dametje met karakter geweest en weetheel goed wat ze wil maar nu... tjonge jonge! Soms is het rol behang echt te kort! Vanmorgen bijvoorbeeld...ze heeft een puky wutsch. Daar kan ze heel goed mee overweg maar als het niet gaat zoals ze wil gooit ze die fiets om, trapt ertegenaan en kijkt wat onze reactie is. Haar een paar keer uitgelegd dat dat niet de bedoeling is...bij de laatste keer gezegd dat ik hem, bij de volgende keer, (3e x) zou afpakken. Dus, dit ook gedaan... een ENORM drama natuurlijj. Pannetjes en bestek uit haar keukentje vlogen door de lucht(weer kijken naar een reactie, die gaven we niet) Na de woedeuitbarsting natuurlijk geknuffeld en het nog een keer geprobeerd met de fiets..toen ging het wel goed. De benadering had dus blijkbaar wel genoeg effect maar ik vind het wel pittige tijden... Nog meer 18 maanders met dit soort acties?? Of is onze dame de enige met deze woedeuitbarstinge ?? Gr baby001
Mijn zoontje is 20 maanden en die gooit ook met vanalles en nog wat als het niet naar zijn zin gaat. Ik hoop op tips hier haha
Ja hoor, hier ook... Mijn hemel Hij wordt echt een soort hulk als hij z'n zin niet krijgt of gefrustreerd raakt haha.
Oh hoort bij de leeftijd blijkbaar! Mijn zoontje gooit ook alles van zich af als het niet gaat zoals hij wil!
Fase! Ik ben bijna 2 en ik zeg nee. Kies je dingen waar je de strijd wel mee aan wil gaan en de rest; doe het niet. En wees consequent. Als jij ja zegt is het ja. en dit kan een lange fase zijn die zo doorgaat in de volgende...
ik bedenk altijd wel van te voren of ik de strijd wil voeren of niet en blijf inderdaad dan wel consequent. Kan dus ook dramatisch gedrag daarbij best goed negeren. En als ik de strijd niet aan wil gaan doe ik net alsof ik het niet gezien heb Maar het is wel pittig... oeps..volgende fase?? Nóg meer drama?
Hier ook zo'n mannetje met een eigen mening Ik zou wel consequent zijn in je reactie. Aan de ene kant aanspreken als ze tegen haar auto trapt, maar negeren als ze keukenspulletjes gooit... Dat zijn twee verschillende reacties op haar gedrag. Boos worden voorkom je niet, die frustraties en emoties horen bij de leeftijd. Goed bedenken voor jezelf welk gedrag je wilt tolereren en wat je niet accepteert en daar op corrigeren. Hier is dat gooien met spullen, dat mag niet. Op de grond liggen schreeuwen en spartelen vind ik best. Bij gooien spreek kk hem toe, leg uit en zet hem ergens anders neer of bied iets anders aan. Soms blijft hij nog even boos, prima dan ga ik ook even wat anders doen.
Heel herkenbaar. Zal voorlopig nog wel even blijven en wellicht zelfs erger worden. Echter hier wordt niet bewust tegen iets getrapt en ook niet gegooid met dingen. Op beiden had een consequentie gestaan. Nu heb je eigenlijk als het ware aangegeven dat gooien met spulletjes wel mag.
Ze weet absoluut dat ze niet mag gooien met spulletjes. Ik ben daar altijd heel duidelijk in. Ik ga alleen niet mee in een woedeaanval en laat ze dan gewoon 'woedend' zijn, op zo'n moment is ze toch niet voor reden vatbaar (dat klinkt erger dan ik bedoel hoor ) Dochter is daarna natuurlijk wel verteld dat gooien niet mag (dat had in de openingspost moeten staan ) als alles weer rustig is komt het beter aan dan midden in de woedeaanval
Heel herkenbaar hoor. Ik waarschuw 1x en anders pak ik af waar hij op dat moment mee gooit of slaat o.i.d. Dan zet ik het speelgoed weg op de kast en heeft hij pech. Soms kan hij inderdaad door blijven gaan, net als met op de tafel klimmen, op de bank springen en allerlei andere rare fratsen. Als hij echt 'doorslaat' en ik geen indruk op hem lijk te maken zet ik hem even op de gang. Hij ziet dit totaal niet als straf, maar het helpt ons allebei om even weer rustig te worden. Als ik hem dan na een paar minuutjes weer de woonkamer in haal is hij meestal weer vergeten wat hij deed en gaat weer lief spelen. In de tijd dat hij op de gang zit heeft hij eerst alle schoenen uitgestald, die moet hij uiteraard eerst weer even opruimen, maar dat vind ik niet erg en hij ook niet, opruimen is tot nu toe nog z'n grootste hobby.
Onze dochter zegt duidelijk ja of nee als ze iets wel of niet wilt, vaker nee maarja bijna 2 he haha! Als ze iets niet mag dan laat ze zich ook op de grond vallen en gaat huilen, is echt de leeftijd. Ik leg haar gewoon rustig uit waarom ze iets niet mag en dan loop ik weg. Soms bied ik haar iets anders aan wel wel mag. Binnen een minuut is het over... Ze test ons wel maar het loopt gelukkig niet extreem uit de hand. Ik blijf wel consequent, nee is nee en dat weet ze ook wel
Heel herkenbaar. Het wordt wel steeds beter, de driftbuien komen minder vaak voor en worden korter. Hij kan nu 'nee' zeggen en dat is momenteel z'n favoriete woord
de oudste hier ook hoor. ojee als ze haar zin niet krijgt... berg je maar. en keihard uitlachen als je boos word... zo zat ze me gisteren bij het verschonen keihard te schoppen... ik werd zoooo boos... en ze lachte des te harder. moest gewoon weglopen anders had ze echt een keer een flinke tik gehad.... ze kunnen je soms echt gruwelijk uittesten. houd mijn hart vast voor de 2e, als die ouder word.
Het begon hier bij ik ben bijna 2 en zeg nee, naar ik ben twee en ik zeg nee naar ik ben 3 en doe het lekker toch nie. Dus zegt dat genoeg
Ja hier ook een mannetje met een eigen willetje sinds korte tijd. Hij is mij echt aan het uittesten merk ik. Het gaat er nog niet heel hard of dramatisch aan toe, maar bewust een slaan beweging naar mij maken vind ik al niet oke, dus hier ook elke dag situaties waarin ik hem moet corrigeren. Of je zegt dat hij niet met zijn buitenspeelgoed (vol met zand) naar binnen mag en dat dan toch doen. Vervolgens zeg ik neem dat eens mee naar buiten en dan gaat hij treuzelen en laat het lekker liggen.. Succes dames met deze pittige fase
Oggut.. Dat is hier nu al.. Weglopen (lekker zelf op pad willen), geen hand, wel hand = op de grond gaan liggen en schreeuwen of je slap houden bij oppakken, er lukt iets niet, lekker hard en woest schreeuwen totdat iemand je helpt (wat we dus steeds minder doen), overal opklimmen waarvan je weet dat het niet mag, haalt iemand je eraf dan maak je je lang zodat je niet meer kan worden vastgehouden.. Een klap geven aan je zus als ze je kust, schreeuwen als ze op je fietsje zit. Ik denk dat ons heel wat te wachten staat zodra de 2 in zicht komt... Verder is ie lief hoor.. Haha
Ooooh oooh ooohhh wat herkenbaar. Onze zoon was met 18 maanen echt zo verschrikkelijk driftig Echt bij de kleinste frustratie ging hij tekeer. Momenteel (hij is bijna 2jaar nu) al veel minder vaak hij praat nu ook echt begrijpelijk dus dat scheelt, hij vraagt nu om hulp als iets niet lukt of als hij iets (wel of niet) wil. Het enige wat bij ons hielp/helpt is dingen van te voren al aangeven, driftbuien negeren of juist begrijpelijk doen en als hij echt gaat gooien/slaan halen we het speelgoed in de buurt weg en zetten we hem even alleen op de bank. Erna altijd even knuffelen en dan is het weer goed.
Mijn zoon is nu 23 mnd en ook een pittige. Hij begon te "peuterpuberen" met 9 mnd en doet dat nu nog. Als er iets niet of niet vlug genoeg naar zijn zin gaat dan is het huis te klein. Lacht ons soms gewoon uit als we hem corrigeren. Negeren negeren negeren.... Vanavond heeft hij 20min in de hal gelegen omdat hij weigerde de woonkamer in te komen. Ging hij op de mat voor de voordeur liggen. Ik ben de woonkamer ingegaan met de deur op een kier (de trap is niet daar, hij kon nergens heen) Keek ik na een tijdje, had hij mijn winterjas als een dekentje over zich heengetrokken haha En toen hij uiteindelijk toch weer terugkwam, zei hij "mama, mij boos! Toute mama! Mij nu ijs!"....
Onze oudste lag rond die leeftijd van pure frustratie en woede regelmatig (en hard!!!) met zijn voorhoofd op de grond te bonken. Het werd minder naarmate hij beter leerde praten. Dat hoofdbonzen verdween na een paar weken / maanden. Maar het blijft een temperamentvol mannetje.