Bij mijn dochter in de klas (groep 6) speelt sinds een tijd behoorlijk meidenvenijn. Tot daarvoor ging mijn dochter met plezier naar school, maar we zien nu dat ze hier veel last van heeft en vaak chagrijnig uit school komt. Ik heb er al contact over gehad met de juf. Zij gaf eerder al aan dat mijn dochter moeite heeft om voor zichzelf op te komen en daarvoor is hulp geadviseerd. Daarvoor staat ze op de wachtlijst. De juf geeft nu echter ook aan dat ze in gesprekjes onder begeleiding van de juf met de meiden onderling wel goed voor zichzelf opkomt. En ik zie haar daar ook echt in groeien. Haar beste vriendin lijkt ineens in haar vijand te veranderen en maakt steeds vervelende opmerkingen naar haar /maakt steken onder water. Als mijn dochter met iemand anders probeert te spelen gaat dit meisje steeds ook ineens met dat meisje contact zoeken met wie mijn dochter speelt zodat dat nieuwe vriendinnetje weer uit beeld verdwijnt. Mijn dochter zit ook met haar (ex)beste vriendinnetje op sport en daar gebeurt hetzelfde. De juf van school ziet ook dat dit gebeurt en geeft aan dat het ex beste vriendinnetje mijn dochter claimt. Wij adviseren onze dochter steeds om andere vriendinnetjes op te zoeken maar mijn dochter zegt dan dat dat geen zin heeft omdat haar beste vriendinnetje deze dan van haar 'afpakt'. Hoe kunnen we haar verder helpen?
En wat doet school verder? Bv weerbaarheidstraining (zoals rots en water)? Hier hebben ze ook lessen gehad over ‘meidenvenijn’, vooral gericht op voor jezelf opkomen, anderen respecteren etc, maar wel echt puur voor de meiden van de klas dus. Mijn ervaring is dat ze op deze leeftijd veel leren rondom wie ze zelf zijn, wat hun grens is, hoe ze die grens aan moeten geven. En dat gaat met vallen en opstaan. De groepsdynamiek tussen groep 6 toen en groep 8 nu (dus dezelfde kinderen, maar twee jaar later) is ook echt ontzettend veranderd.
Die voormalige beste vriendin is jaloers en onzeker. Leg dit uit aan je dochter. En laat haar voor zichzelf opkomen en dit ook bij "vriendin" aangegeven. Die moet ophouden met haar gedrag maar zal niet zomaar stoppen.
Dus het ‘vriendinnetje’ gedraagt zich als een bitch en jouw dochter moet maar leren beter voor zichzelf op te komen. Zo flauw is dit altijd. Hoe trap je een jong meisje de grond in. Door te leren dat ze blijkbaar niet goed genoeg was en ze zich maar meer als een bitch moet gedragen. Lekker makkelijk van school weer. Ik zou liever zien dat school daar klassikaal mee aan de slag ging. Op alle kinderen gericht. Veel effectiever. En vaak zit er toch wat onder. Speelt er bij vriendinnetje thuis was? Zit ze niet lekker in haar vel?
Hier ook bij de hand gehad, school heeft de intern begeleider op het betreffende groepje meiden gezet, wekelijkse sessies en dat heeft echt geholpen. Ze hebben o.a. geleerd om dingen samen op te lossen en niet altijd en eeuwig "juhhhuuufffff!!" te roepen. De mondige kinderen moesten zo ook wat minder de aandacht naar zich toe trekken en de stillere meiden durven nu beter hun mond open te trekken. Situatie was vast anders, maar wat ik er mee wil zeggen, school moet daar bovenop zitten, want het speelt zich voornamelijk op school af. En school kan daarbij ook in contact met de ouders van het andere meisje.
De oorzaak van meidenvenijn ligt vaak bij ouders (moeders), de opvoeding. TO, hebben ze toevallig Kanjertraining op school? Er zit een heel stuk over meidenvenijn in deze methode, wat de leerkracht vrijwel meteen kan inzetten.
Wij hadden als moeders van dochters ook een info-bijeenkomst over de training die ze zouden gaan doen met de meiden. Moeders begonnen meteen over en weer te beschuldigen…
Heb je ook contact gehad met de moeder van het andere meisje? Aangezien het ook buiten school gebeurd zou ik omdat het ook al lang speelt die ouders aanspreken
Ik heb inderdaad contact gehad met de moeder van dit meisje. Dit omdat er op een dag wat gedoe was geweest op school en dit meisje later die dag in de klassenapp via snapchat ruzie kreeg met andere meisjes en vervolgens noemde ze dat ze zo deed omdat ze verdrietig was dat ze al heel lang ruzie zou hebben met mijn dochter en dit wel een beetje mijn dochters schuld zou zijn. Maar mijn dochter heeft het nooit ervaren als dat ze ruzie zouden hebben, meer dat ze allebei wat meer interesse krijgen om met andere kinderen te spelen. N.a.v. het gedoe op school zou de juf later die week een gesprek hebben met wat meisjes uit de klas. Ik heb de moeder toen gevraagd of ze wist dat haar dochter verdrietig was en dat ze blijkbaar ervaart ruzie te hebben met mijn dochter. Het bleek dat de moeder niet op de hoogte was van wat er in de snapgroep speelde omdat ze daar als ouders niet bij meekijken en dat haar dochter ook niet had verteld dat er een incident op school was geweest wat later uitgepraat zou worden. Ze noemde wel dat haar dochter het moeilijk vindt als mijn kind met andere meisjes speelt. Ik heb haar toen geadviseerd dit even te volgen omdat haar dochter zich blijkbaar niet happy voelt en aangegeven dat ik zelf met de juf in gesprek zou gaan over hoe mijn dochter zich hierin opstelt en of we hierin kunnen ondersteunen vanuit huis. Uit het gesprek met de juf bleek dus dat mijn dochter wel voor zichzelf opkomt en ze gaf ook aan dat ze mijn dochter niet echt onhandige dingen hierin ziet doen maar wel ziet dat ze er last van heeft. Ik heb er ook wel wat moeite mee dat voor mijn dochter externe hulp wordt geadviseerd terwijl ik niet echt hoor wat ze anders zou moeten doen / moet leren en sowieso denk ik dat hulp op school veel beter is omdat dat meer aan kan sluiten bij wat er speelt op school aangezien het gaat om mijn dochter in interactie met klasgenoten.
Dit was ook wat ik dacht. Hoezo moet dochter op weerbaarheids/kanjer/...training. Dat lijkt me meer iets voor het 'vriendinnetje' om te gaan doen..
Ik zou daar toch anders tegenaan kijken. Zie de weerbaarheidstraining niet als 'straf' maar als kans om sterker te staan. Ook al is het vriendinnetje de 'bitch' en de 'veroorzaker', jouw kind heeft er last van. Er is ook een categorie kinderen in elke groep die dit gedrag zien en merken, maar hun schouders ophalen en doorgaan. En je hebt de categorie die er last van heeft en het zich aantrekken. Je kunt als ouder niet het gedrag van een ander kind veranderen. Alleen wel jouw eigen kind helpen sterker te worden. Of daar een weerbaarheidstraining voor nodig is kun je zelf beoordelen als ouder. Als je denkt dat jouw kind dat niet nodig heeft is dat ook prima. Je maakt je kind niet alleen sterker in de huidige situatie, maar ook in situaties die nog gaan komen. Over de huidige situatie kun je in gesprek met betrokkenen zoals ouders van andere kinderen of de leerkracht.
Dat is ook zeker zo, daar heb je later ook wat aan, want op in een volgende klas, of op het VO kom je het ook weer tegen. Vind nog wel steeds dat school voor de situatie op school actie zou moeten ondernemen.