Mijn oudste heeft PDS (prikkelbare darm syndroom). Ik weet dat hier veel gradaties in zijn. Maar sinds dit schooljaar, de brugklas, is het veel erger geworden. Ze is nu wel elke week 2 dagen "ziek". We moeten dus weer naar de arts toe en misschien dietiste om te kijken of er nog meer triggers zijn. Wie heeft er ook ervaring met een kind met pds? En hoe doen jullie het allemaal???? En wat zijn de vooruitzichten later met werk ed? Hebben jullie ook een sterke link met spanning en het opspelen van de pds? Ervaren jullie ook onbegrip in de omgeving? Er is immers niets te zien aan de buitenkant. En van 'ziek' ben je ook zomaar weer 'beter'. Ik vind het voor mezelf al vaak heel erg omschakelen als ze zich weer niet lekker voeld. School heeft haar nu een vrijbrief gegeven om te komen en gaan wanneer ze wil. Haar schoolwerk heeft er tot nu toe niet onder geleden omdat ze op een lager niveau zit dan dat ze werkelijk aankan. Gelukkig maar denk ik nu. Ik hoor graag ervaringen en misschien tips!!
WAt vervelend zeg!!! Voor mij heel herkenbaar!! Ik heb altijd al gevoelige maag/darmen gehad en was als kind bvb al aan het overgeven voor een schoolreisje . Bij mij werd het ook in de brugklas een stuk erger. Ik had toen heeel veel zenuwen (ben wel een zenuwen typje ook hoor ) , maar had heel veel buikpijn in groep 8/brugklas. Naarmate ik me meer op mn plek voelde en was gewend aan het schoolleven ging het echt stukken beter!! Ze wordt ouder he, dan ga je meestal vanzelf wel iets beter omgaan met spanning, al blijft het vaak een zwakke plek. Ik heb er nu bij periodes last van. Dan een paar weken niet, dan opeens weer wel. Ik ben heel gevoelig voor rauwe dingen en uien/ kruiden etc. Ook zwaar en vet eten (andijvie stamp met spek bvb ), dan lig ik hee lde avond met kramp op de bank!
Ok, arm kind, we eten straks andijvie stamp, zonder spekjes dat wel... We weten nog niet precies waar ze nu wel en niet tegen kan, we houden wel een dagboek bij. De diagnose is pas gesteld vandaar.
Jah het is zeker heel vervelend!! Heeft ze weleens Yakult geprobeerd? Bij mij deed dat weinig, maar sommige mensen hebben er baat bij!! Wat mij trouwens ook helpt is Magnesium tabletten ( van een homeopaat gekregen, je kan ze ook bij bvb kruidvat kopen maar weet niet of dat dezelfde 'soort ' is). Ik kreeg die 'officieel' voor chronische hoofdpijn ( is weg nu!! Halleluja!), maar mijn stoelgang is daardoor veel regelmatiger/makkelijker, en dat scheelt echt al een boel!!
Bij mij is dit vroeger verward met mijn werkelijke ziekte, endometriose. Het heeft ruim acht jaar geduurd voordat de doktoren me eindelijk geloofden en uit onderzoek dus is gebleken dat ik geen PDS heb maar endometriose. Erg jammer want nu is het eigenlijk al te laat. Als ze me toen goed hadden gediagnostiseerd en me serieus hadden genomen had ik nu niet met de ellende gezeten. Wat ik er mee wil zeggen, ga na of het echt PDS is en geen verband heeft met haar menstruatie. Beide aandoeningen zijn helaas niet van de buitenkant zichtbaar en daardoor ben ik altijd op heel veel onbegrip gestuit van mijn omgeving. Ik ben absoluut geen klager maar zelfs de huisartsen namen mij niet serieus. Vind het heel vervelend voor je dochter, het advies wat ik haar kan meegeven is: wees sterk, luister naar je eigen lichaam en richt je leven zo in dat je je er zelf goed bij voelt. Een voedingspatroon afgestemd op je eigen lijf kan een hele hoop schelen!
Ik ben nog niet bij een mdl geweest. Ik heb volgende week een eerste afspraak bij een algemene kinderarts. Ik ben vaker bij een kinderarts geweest maar die konden nooit wat vinden. Mijn huisarts heeft een licht vermoeden uitgesproken over PDS. Maar ik weet zelf bijna zeker dat ze dit heeft. Haar symptomen komen 90% overeen. Ze heeft dan idd nog geen coloscopie gehad oid. Het kan geen verband houden met de menstruatie omdat ze dit nog niet heeft. Ik ben benieuwd wat de artsen verder gaan zeggen. Ik weet dat ze nooit blij zijn als je zelf met ideeen komt helaas. Verder zal al het andere eerst uitgesloten moeten worden. Ze heeft dit haar hele leven al, haar vader en oma en oom ook. Die hebben nooit wat laten onderzoeken.
Mijn zoontje heeft darmproblemen gehad.hij heeft redelijk veel baat gehad bij bioresonantie therapie. Sindsdien heeft hij veelm inder lastvan zijn darmen, dus wellicht iets om te onderzoeken.
Ik heb ook al zolang ik mij herinner last van mijn darmen, veel doktersbezoeken en een aantal MDL bezoeken later was de conclusie ook PDS. Ik heb er zeker in combi met spanning direct last van. Ook die magnesium pillen heb ik gebruikt (van MDL-arts) maar daar was ik continu van aan de loop, ook niet handig. Uiteindelijk bij een homeopathische arts via een test erachter gekomen dat ik niet tegen tarwe kan (eerst meerdere dingen, dat werd later minder) en ook een lichte intolerantie voor lactose. Sinds ik dus geen tarwe meer eet is het zo veel beter geworden. Waar ik vroeger elke dag buikpijn had en overal moest weten waar toiletten waren, heb ik nu af en toe buikpijn, tenzij ik iets heb gegeten waar tarwe inzat (en dat zit helaas in veel), dan is het weer helemaal mis. Het kan natuurlijk iets heel anders zijn waar je dochter op reageert maar ik ben echt superblij dat ik bij die homeopaat ben geweest.
Ik denk zelf ook dat het pds is met een intolerantie voor lactose of gluten/tarwe. Dat moet nog allemaal uitwijzen. Eerst maar eens naar de arts maandag. Zal allemaal wel weer heeeeel lang duren helaas.
Kan wel dat haar hormonen nu beginnen op te spelen en dat ze daardoor meer last heeft van haar buik. Ik heb zelf ook al vanaf een jaar of 13 snel buikklachten (nu zéér extreem, maar destijds had ik ook vaak erg pijn). Mijn school heeft er destijds overigens niet onder geleden. Het is begonnen rond de periode (1-2 jr ervoor!) dat ik voor het eerst ongesteld werd. In die tijd kreeg ik ook pas goede medicatie en heb ik er vervolgens een aantal jaar veel minder last van gehad. Moeilijk te zeggen of het daadwerkelijk aan de hormonen heeft gelegen destijds, of ook de spanningen ofzo (heb dat zelf nooit zo gemerkt). Een evt tip is hypnotherapie. Zeker bij kinderen schijnt dit erg goed te kunnen werken en vooral als stress een belangrijke trigger is.
Doen de artsen ook testen voor eventueel coeliakie? ik ben er ook een aantal keren op getest en het komt er niet uit. kon eventueel een darmonderzoek krijgen maar dacht laat maar. ik let wel gewooon op wat ik eet. Dat helpt vaak wel. Ook kan ik een soort weerstand op bouwen. dat houdt in dat als ik lange tijd bepaalde producten vermijd ik ze daarna wel een keer kan eten. heel veel sterkte ermee. stress is overigens wel iets wat het bij mij verergerd.
Ik heb zelf PDS. Ook bij mij heeft stres helaas veel invloed op de klachten. Verder merk ik een groot verschil als ik de volgende dingen mijdt (moeilijk verteerbaar voor de darmen): - Zuivel producten - Peulvruchten - Harde vezels - Zure dranken/sappen Verder heeft het een positieve uitwerking als ik veel water drink.
Oh, ze is nog niet bij de MLD-arts geweest en heeft nog geen colonoscopie gehad? Dan zou ik daar wel voor gaan! Pas dan weet je het zeker; PDS is alleen via colonoscopie vast te stellen namelijk. Heeft je dochter veel stress? Heeft ze andere aandoeningen? Is ze te dik of juist te dun? Waar reageert ze op? Wat zijn haar klachten? Probeer iig melk, verzadigd vet (varkensvlees, worst, spek e.d.) en teveel vlees achterwege te laten. Ook kool, ui, prei en peulvruchten. En geraffineerde suiker. En geen (light)frisdranken. Ik kon ook niet tegen gekruid eten. Nu wel, maar dat is gewenning, zo aten wij thuis niet. Veel vezels en vocht is belangrijk en ook beweging. Doet ze aan sport? En koop goede probiotica met miljoenen bacterieen van meerdere stammen van Solgar bijv. Geen Yakult oid, dat zet geen zoden aan de dijk! Succes!
PDS is niet 'vast te stellen' met een coloscopie.. Enkel andere aandoeningen zijn daarmee uit te sluiten. Ik heb een (ontlasting)test gehad op calprotectine, een eiwit dat verhoogd is bij chronische (darm)ontstekingen. Redelijk nieuw. Als de uitslag onder een bepaalde waarde is, is de kans zeer groot dat er geen ontstekingsprocessen in de darm zijn en is coloscopie dus niet nodig. Bij mij was t wel licht verhoogd, maar toch niets te zien bij de scopie. Qua voeding is het vaak heel persoonlijk.
Zogelukkig: dit zijn haar klachten: · er zijn steeds terugkomende periodes met buikpijn: bij de één een vervelend of opgeblazen gevoel in de buik, bij de ander heftige buikkrampen; · de pijn kan overal in de buik zitten en wisselt van plek; · de klachten kunnen verbeteren na de ontlasting; · het aantal keren dat u ontlasting heeft kan veranderen; · de vorm van de ontlasting kan veranderen; · u kunt vooral verstopping hebben, of juist vooral diarree; · u kunt ook steeds afwisselend verstopping en diarree hebben; · de klachten kunnen jarenlang regelmatig terug blijven komen. · winderigheid of opgesloten lucht/gas; · een gespannen gevoel in de buik; · een vervelend gevoel of pijn in de maag en/of slokdarm; En ze heeft heel snel last van stress, positieve en negatieve stress. Haar vader is pas (weer) gescheiden na 9 jaar. Maar het gaat ook mis als we een dagje uit gaan. Hierbij is ze hoog sensitief, dus het stressen is hiernaar terug te leiden. Maar met het hsp gaat het wel goed. Ze is nooit heel slank geweest, altijd een klein buikje maar misschien komt dat achteraf wel door opgezette darmen oid. Wij zijn alle 5 nl echt slank..maar zij heeft het als enige ook wel van dr vader geerfd die zijn in de familie allemaal volslank. Ze is deze week maar weer 1 dag naar school geweest. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Maandag gaan we naar de arts maar op korte termijn valt er weinig aan te doen. Ik let op dr eten, niet pittig etc..géén vla of schepijs want dan gaat het meteen mis...
Vandaag bij de kinderarts geweest. Dacht idd ook aan pds maar wil vanzelfsprekend eerst al het andere uitsluiten. Dus meteen bloed geprikt, urine ingeleverd en binnenkort 3x ontlasting opsturen ivm parasieten. Glutentest en lactose intollerantie test. Nu heeft ze ook een klysma gekregen 3x en Forlax 30 mg per dag. De Forlax was ons al bekend. Maar de arts wil de darmen eerst rustig krijgen en weer in vorm daarna kijken we verder. Dit gaat allemaal nog wel even duren. En de arts verzekerde ons ervan dat het nooit meer helemaal over gaat omdat ze het al zo lang heeft. Als eerste nu de boel onder controle krijgen.
Heel veel sterkte ermee. tis zo rot om dit uit te zoeken. Iemand die ik kende had een 12 jarige dochter die vorig jaar op een strikt dieet is gezet en mocht daarna voorzichtig weer dingen introduceren. ze bleek allergisch voor tomaten en nog veel meer dingen. maar die hebben het nu redelijk onder controle. Ik vraag me af of andere dingen ook worden nagekeken. (zoals hormonenen en vit balans (denk aan schildklier stresshormonen b12 vit D etc etc) helaas ben ik bekend met de klachten en heb ik het redelijk onder controle. soms kan het zo ineens opkomen en kan ik binnen een kwartier een buik krijgen alsof ik 5 mnd zwanger ben. dit is gelukkig meestal met een uurtje weer weg maar de pijn houdt meestal nog wel even ook al is het dan iets minder dan in de aanval. idd na ontlasting is de pijn zo goed als weg. als ik te lang wacht met eten en dan eet kan het ook opkomen. ook als ik idd een dag heb waar iets spannends in gebeurt komt het vaak terug (denk aan doktersbezoek maar ook iets leuks als een uitje!) hopelijk kunnen ze haar helpen.