Hallo, Sinds dat mijn dochter 7 maanden is, slaapt zij erg slecht en onrustig. Ze heeft de afgelopen maand wel een hele ontwikkeling doorgemaakt. Leren kruipen, zelfstandig (gaan) zitten, staan, lopen om tafel en twee tandjes. Nu sliep ze overdag altijd al weinig, snachts klokje rond. Alleen sinds een maand is het savonds en snachts drama! Ze word erg vaak wakker, heel onrustig, kan moeilijk zelf in slaap vallen. In mijn armen slaapt ze alleen redelijk goed. Prima, maar ik slaap dan minder goed. Ik laat haar niet huilen, wanneer ze snachts wakker word is ze door haar bed aan het wandelen, brabbelen uiteindelijk begint ze wat te jammeren (ze is echt moe!) Ik leg haar weer goed (ze slaapt naast mij in haar ledikant), ze valt even in slaap maar word al gauw weer wakker. En het begint weer opnieuw. Ik heb het 3 uur vol gehouden snachts. Uiteindelijk bij mij in bed. Is ze nu gewend om bij mij te liggen/slapen? Of is het gewoon een fase Hoe kan ik hier het beste mee om gaan? Groetjes Rojîn
Nou ik lees en ik Leef met je mee, hier exact hetzelfde verhaal. Ik denk dat het echt een fase is, hoop ik
Kan het niet zijn dat ze wakker word door jullie..? Misschien is het tijd om naar haar eigen kamertje te gaan? Bij mijn zoontje had ikdat overdag.. Hij sliep altijd in de kinderwagenbak... En na 3 maanden wer dat minder, toen naar zn eigen kamer en bedje en sliep weer heerlijk Verder ook niet te koud of te warm? Of misschien nog meer tandjes? Verkouden?
Het blijft altijd lastig hoe je dat soort dingen moet aanpakken. Voor ieder kind en iedere ouder blijft het anders. Wij hebben snachts nooit problemen gehad maar overdag wel. Hoe ik het overdag heb opgelost is: 1. Zorg voor een vast ritueel zodat ze weet wat er gaat gebeuren 2. Zeg vooral positieve dingen over slapen en het bed (lekker slapen, fijn bedje, mooie slaapzak etc ) 3. Dan legde ik haar in bed en ging ik weg 4. Tot een maand of 8/9 ben ik als ze alsnog ging huilen om de 3 minuten (dat vond ik een aceptabele tijd, vaak wordt 10 minuten geadviseerd maar ik vond dat echt heeel zielig) terug gegaan aai over de bol, en vooral niet dr uit halen. 5. Als ik een keer of 2 om de 3 minuten terug was gegaan deed ik er steeds een minuutje bij op en was het vaak na een paar keer gaan over. Als ze echt de longen uit dr lijf gilde dan liet ik haar naturlijk niet zo lang gaan maar het ging vaak snel met tussen posen of over op jammeren. Toen ze wat ouder werd merkte ik dat ik beter na 10 minuten terug kon komen als het nodig was, want als ik na 3 minuten kwam ging ze alleen maar harder huilen. Meestal was het namelijk na een minuut of 3 alleen nog maar wat snikken en sniffen. WAt je ook nog kunt proberen is bij je kindje in de kamer gaan zitten, met je rug naar het bed toe, geen oogcontact maken maar wel laten zien dat je er bent. En dan blijven zitten totdat je kindje slaapt. Zo leer je je kindje wel zelf in slaap vallen, en heeft ie niet jouw armen nodig om in slaap te vallen. Je kan ook proberen om eerst wat dichter bij het bedje te gaan zitten en het handje vast te houden. Belangrijke dingen zijn denk ik: vast ritueel, niet gezellig maken (knuffelen kletsen etc), en consequent zijn. Iets een paar dagen achter elkaar volhouden voor je kan zeggen of het werkt of niet.. Maar het zijn geen leuke dingen hoor, alles is gelukkig een fase en gaat echt over!
Wij hebben net dezelfde periode doorgemaakt. Ik had het idee dat ze erg last had van verlatingsangst en inderdaad grote ontwikkelingen die ze dan doormaken. Van hel veel wakker worden en lastig slapen hebben we ruim een maand last gehad. Het écht niet willen slapen 's nachts (ze bleef dan rustig van 1 tot half 5 wakker en schreeuwde alles bij elkaar als ik weg ging) duurde ruim 2 weken. Ik had het idee dat het nooit over zou gaan en was heel bang dat als ik haar steeds zou pakken, ze er aan zou wennen. Gelukkig is het echt een fase geweest en sliep ze van de een op de andere dag weer door 's nachts. Toen ik merkte dat ze echt uit deze fase was, heb ik dr wel laten huilen 's avonds, zodat ze zelf leert om in slaap te komen. Dat duurde de eerste avond 20 minutjes, de 2e nog geen 10 en de 3e avond was het misschien een halve minuut Waarschijnlijk is het ook bij jou kleintje even een lastige fase, en gaat ie hopelijk snel voorbij!! Bij mij hielp het altijd wel om 's nachts te denken dat het voor die kleine waarschijnlijk nog veel enger en lastiger was dan voor mij.
Bedankt voor de tips Denk niet dat het ligt aan wel of niet toe zijn aan een eigen kamer, overdag en begin van de avond slaapt ze alleen, en ook niet goed. Verder heb ik veel al geprobeerd, handje vasthouden, naast het bed zitten, geen oogcontact... Nu is ze vanavond sinds 7 uur alweer aan het spoken. Misschien een uurtje geslapen... En de nacht moet nog beginnen! Weet niet wat ik nu moet doen. Ben bang dat ze straks niet meer in haar bedje wilt slapen, of zou dat meevallen? Wel fijn om te horen dat meer moeders dit meemaken, en dat het overgaat... Dat stelt mij iets gerust
Het is een fase en gaat vanzelf over. Je hoeft niet bang te zijn dat ze straks niet meer in haar bedje wil, dat komt vanzelf wel. Denk dat het verlatingsangst is. Hier precies hetzelfde. Ik heb gemerkt dat mijn dochter veel onrustiger is als ze 's avonds warm heeft gegeten. Ze wordt dan in de avond zo'n twee keer paniekerig huilend wakker en je kan haar bijna niet kalmeren, alleen als ik haar laat drinken. Ook woelt ze en draait ze heel erg en slaapt niet rustig. Ze komt nachts dan nog met gemak 3 of 4 keer om een voeding. Dus ze krijgt nu rond 13 uur haar warme maaltijd en rond 17.30, 18 uur een broodmaaltijd. Ze eet dus nog niet met ons mee, maar eigenlijk maakt het niet veel uit omdat wij meestal 's ochtends en 's avonds warm eten. Sindsdien slaapt ze veel rustiger. Ze komt nog altijd om een of twee nachtvoedingen, maar het paniekerige huilen en woelen en draaien is echt verminderd.
Het is inderdaad hier ook veel woelen en draaien. Ook wilt ze op haar zij slapen, maar in haar slaap draait ze zich op haar buik en word ze wakker Gisternacht sliep zijn om 2 uur pas. Ze was super actief omdat ze oververmoeid was... Zelfs bij mij sliep ze niet. Misschien helpt het om hier ook haar voeding om te draaien... Ben benieuwd wanneer deze fase voorbij gaat...
Hier al maandenlang onrustig 's nachts. Komt meermaals, maar begin van de avond ook lief in zijn eigen bedje slapen. Ik voed hem (BV) wanneer hij komt en leg hem dan weer terug. Als hij te vaak komt, dan neem ik hem naast me in bed, anders doe ik ook geen oog dicht. Alle, laat maar even huilen-methodes hebben hier averechts effect, dan grote hysterie. Dus dan maar deze optie. Zijn we allebei gelukkig.
Jeetje, maandenlang.... Gisternacht sliep ze weer pas 1 uur! Arm kind. Het is sinds een week duidelijk "erger" geworden.... Het is wat hé, die fases
Nu wilt mijn dochter savonds helemaal niet meer in haar bedje slapen... Na haar laatste fles leg ik haar altijd slapend in bed. Ging altijd goed. Nu word ze na 10 minuten alweer wakker, en dan ga ik naar haar toe, slaapt ze weer, word ze weer na 5 min wakker, ga ik weer naar haar toe, slaapt ze weer 5 min word ze weer wakker, en zo gaat het maar door.... Ik pak haar niet uit bed, en blijf naar haar zitten met mij hand op haar hoofdje of hand. Als ze slaapt, blijf ik nog even zitten. Nu heb ik gezien hoe ze wakker word, ze gaat gewoon half zitten of draait op haar buik. Wat doe ik verkeerd en wat kan ik hieraan doen? Nu ligt ze op mij buik te slapen, probeer haar zo weer voor de zoveelste keer slapend in bed te leggen.... De afgelopen dagen ben ik uit wanhoop maar met haar naar bed gegaan, weet het ook niet meer.... Manlief slaapt al de hele week in de woonkamer (we hebben een klein bed )
Legde je haar altijd al slapend in bed? Want het is toch wel aangeraden haar (vanaf een bepaalde periode) wakker in bed te leggen, anders wordt ze wakker in een op dat moment vreemde omgeving en schrikt ze enorm. Mijn dochter valt na de laatste voeding ook vaak in slaap op mijn schoot maar ik zorg wel dat ze nog even wakker is voor ze in bed gaat. Dan laat ik haar een boertje doen, praat nog even tegen haar en leg haar dan in bed. Als ik haar slapend wegleg wordt ze bijna altijd in paniek wakker.
Overdag valt ze zelf in slaap in haar bedje. Savonds valt ze tijdens haar fles in slaap, zodoende dat ik haar slapend in bed leg. Nooit problemen mee gehad. Wanneer ze wakker word en huilt ga ik naar haar toe en zit ik naast haar. Ze valt dan ook zelf in bed, in slaap. Doe ik het toch verkeerd?
Verkeerd zou ik het niet willen noemen, maar ik zou toch eens proberen hoe het gaat als z eook 's avonds zelf in slaap valt. Ik reageerde hierop omdat ik het erg ken van mijn dochter, legde ik haar slapend in bed, was het daarna vaak drama. Als je merkt dat ze er nog maar onrustiger van wordt, even niet doen, want het klinkt echt als een sprongetje!
Ik ga het proberen. Je hoort vaak dat babys niet meer in hun eigen bed willen slapen, nadat ze een aantal nachten bij mama in bed hebben geslapen.... Hier ben ik bang voor... Ik vind het heerlijk dat ze bij mij in bed slaapt, maar het nadeel is dat manlief niet bij ons kan slapen en dat ik vroeg mét haar naar bed moet. Ik kan dan ook niet stiekem weg gaan als ze slaapt, want als ze wakker word en stilletjes aan de wandel gaat, valt ze uit bed... Een groter bed aanschaffen lukt financieel ook niet, we hebben net een nieuw matras gekocht....
Vanavond heb ik het geprobeerd (Ze is ziek geweest, dus eerder had geen zin)... 19.30 in bed, 19.40 jengelen, huilen en 19.50 sliep ze Ben benieuwd hoe het verder gaat....
Ze werd om half 9 wakker, huilen, maar viel al gauw weer in slaap. Half 11 weer wakker, overstuur en wou niet meer slapen. Denk dat ze ook last heeft van tandjes en oortjes. Dus vannacht heeft ze toch weer bij mij in bed geslapen... Ze slaapt nu nog steeds Maar vanavond gaan we het weer proberen, hoop dat het elke avond een stukje beter gaat!