Mijn dochter vind het erg leuk om weg te lopen. Daarom neem ik haar naar de supermarkt in de buggy mee. Nu was ik net even met de auto weggeweest en had mijn dochter uit de auto gehaald,haal vervolgens mijn andere dochter 1 en een half uit de auto en oudste loopt dus weg de poort in. Ik mijn jongste onder mijn arm en erachteraan. Nergens meer te vinden en ik haar dus roepen. Is ze bij de buren de tuin ingegaan en heeft ze zich daar achter de tuintafel verstopt. Had netjes de poortdeur van de buren achter zicch dicht gedaan dus zag haar niet. Zegt een andere buurvrouw dat ze dus daar in de tuin zit. Op het moment dat ik haar vind moet ze erg lachen ze vindt het gewoon een leuk spelletje. Heb haar gezegt dat ze dat niet meer mag doen omdat ik haar dan kwijt ben en heb haar mee naar huis genoemen en op de mat gezet. Ben gewoon bang dat ze vandaag of morgen in een onbewaakt ogenblik onder een auto komt als het zo door gaat. Hoe maak ik haar duidelijk dat dit not done is?
Tuigje omdoen en aangeven dat dit is omdat ze wegloopt? Als ik het goed lees is dit nu gewoon een spelletje voor haar, maar voor jou niet. Als ze niet luistert, en je wil haar veilig bij je hebben, dan is dit de oplossing. En dan langzaam afbouwen, elke keer dat ze niet bij je blijft weer het tuigje aan tot ze wel luistert.
Haar uitleggen dat mama verdrietig wordt als ze ineens weg is omdat je haar dan kwijt bent. Dus dat ze wel in zicht moet blijven. Kort er boven op zitten en als ze het toch doet straf geven door haar thuis op de trap of in de stoel te laten zitten voor een minuut of 1/2. Dat ze wel doorkrijgt dat het echt niet kan. Mn dochter liep ook altijd alle kanten op of werd een postbode die elk paadje op ging lopen. En als ze bij mij weg liep en echt uit zicht dan werd ik ook boos en legde ik dus uit dat ik haar wilde blijven zien omdat ik haar anders kwijt was en heel verdrietig zou worden. Ze moet merken dat het menens bij je is en dat op dat moment verstoppertje spelen geen goed idee is. En de uitleg waarom kan voor haar ms. heel goed werken! Succes!(tis toch wel een boefje hoor, dat ze het hek gauw docht gedaan had, je moet er maar op komen)
Ik ben daar heel duidelijk in bij mijn dochter. Ze mag 'los' lopen maar wel naast me, loopt ze weg dan hou ik de hele rit haar hand vast. Als ik uit huis ga moet ze van mij op de deurmat buiten blijven wachten, als ze dan weg wil lopen zeg ik heel streng en kort; "wachten". Daar schrikt ze zo van dat ze ineens blijft staan. en altijd herhalen..
Bedankt voor de tips. Hou ook haar hand vast als ze niet luistert het probleem is dan alleen dat ze het heel hard op een krijsen zet en niet meer meeloopt en dus aan mijn arm gaat hangen. Til haar dan op en draag haar dan mee met gevolg aangekeken te worden door het hele dorp met een krijsende peuter onder mijn arm. Het is gewoon een meisje met veel pit die op het moment echt de grenzen opzoekt van haarzelf en van mama
Mijn oudste dochter was net zo. Een echte ontdekkingsreiziger. Ik haalde dan eerste mijn jongste dochter uit de auto en daarna mijn oudste dochter. Als ik boodschappen in de auto had, dan bracht ik eerst de boodschappen naar binnen. Mijn oudste dochter kwam als laatste de auto uit. Handig zo'n gordel . (Ik hoop niet voor je dat ze die al kan open maken?) Succes!
Oei, lekkere pittige tante! Ik zou echt even heel streng gaan worden, dit kan levensgevaarlijk worden. De situatie die je beschreef kan je vermijden door eerst je jongste uit te auto te halen. Zorg er voor dat je je oudste altijd kan vastgrijpen als ze dreigt weg te lopen. En als ze het probeert de hele weg aan de hand, of optillen oid. En wat de mensen in het dorp betreft: ze mogen heel blij zijn dat jij je kinderen nu opvoedt, nu je nog invloed hebt. En niet wacht tot ze 15 zijn en het hele dorp gaan terroriseren. (beetje overdreven, maar je begrijpt wat ik bedoel toch?)
Oja, en de 3 p's: wel positief blijven. Dat heeft juist op deze leeftijd zoveel invloed! Blijven prijzen als ze niet wegloopt en als ze luistert en lief is. En geen aandacht geven als ze straf krijgt.