Ik vroeg mij af of jullie dit herkennen.. Mira weigert al een paar weken haar eten. Het begon met brood, toen wou ze haar fruit niet meer en nu begint ze hetzelfde te doen met haar avondeten.. Ze heeft nu sinds een paar dagen ook iets nieuws bedacht; Al het eten dat ik haar probeer te geven slaat ze uit mijn handen.. Als ik het voor haar leg zodat ze het zelf kan eten (wat ze heel goed kan hoor!) gooit ze alles op de grond Haar yoghurt gaat wel helemaal op! Daar kan ze geen genoeg van krijgen.. En een kommetje soep (met stukjes brood) in de middag krijg ik er ook wel in.. Dan heb ik tenminste het gevoel dat ze iets heeft gegeten. Is dit een fase? hadden jullie kindjes dit ook op deze leeftijd? Gelukkig heeft ze genoeg reserves! Dus ik ben niet bang dat ze te weinig binnen krijgt of afvalt. Want ze geeft het goed aan als ze honger heeft! Maar de laatste tijd wilt ze dus bijna niets meer.. Moet ik nu gewoon haar toetje (yoghurt) geven en hopen dat het vanzelf overgaat?
Ze is bijna een dreumes he ? Deze fases zijn heel bekend, hier duren ze soms een paar weken en gaan weer over. Kan het. Trouwens zijn dat er kiezen doorheen komen?
Oh fijn, herkenning!! Ik denk niet dat er kiezen doorkomen.. Haar 4 tanden boven zijn net door en onder heeft ze er nog maar 2.
Wat vervelend zeg. Denk dat het een fase is. Kom het ook best vaak tegen, maar lijkt me super irritant en lastig. Hoop voor je dat ze snel weer wil eten!
hier een fase van 12/13 mnd tot 17/18 mnd groente geweigerd! daarvoro at ie alles.. tijdens tandjes/kiezen is het brood weigeren, dan eet hij liever crackers maar tis wel herkenbaar, in die leeftijs gaan ze ook steeds mee rhun eigen willetje ontwikkelen!
Ik probeer het ook zoveel mogelijk te negeren en als ze wel een stukje fruit of groente pakt en eet ga ik klappen en zeg ik goed zo! Dat vind ze erg leuk, maar na 2 hapjes is ze mijn geklap ook zat Ik ben in ieder geval blij dat het een fase is.
persoonlijk zou ik het aanmoedigen niet meer onwijs overdreven doen. eten is Gewoon...dus er hoeft niet voor geklapt te worden.. en heir ehct de ervaring gewoon negeren, doen alsof het allemaal heel normaal is...alleen het op de grond gooien heb ik omgedraaid naar..."als je het niet meer wilt, geef je het aan mama" ...dit werkte heel goed... bij honger eten ze sowieso! wat ik wel altijd doe/deed savonds....is altijd zuivel na het eten en nog wat fruit
Ja haar toetjes (yoghurt) blijf ik ook hoe dan ook geven. Die vind ze heel lekker. Ja ik heb alles geprobeerd joh Ook gewoon helemaal geen aandacht aan schenken.. De stukjes aangeven, voor haar neerleggen of het hele bordje voor haar neus. Ook heb ik een paar dagen gepureerd, maar dat is ook geen succes. Dus ik laat het nu maar zo, ze moet inderdaad toch eten als ze honger heeft.
Eens met fafje. Eten is eten, geen prestatie. Voor de peutertijd straks zou ik nu al aanleren dat aan wel of geen eten geen consequentie zit. Geen staande ovaties en geen straffen. Dan weet je peuter straks dat er met eten weinig 'macht' behaald kan worden.
tis wel lastig, ik heb altijd zo'n gevoel van "maar je moet toch iets eten" ...hihi...maar ik hou dat maar voor mezelf dan... ik zeg wel soms, nou mama vindt het heel jammer dat je niet eens even dit of dat hebt gegeten, tis onwijs lekker... en toen hij op een eiegn stoeltje kon zitten..mocht hij ook van mij aan zn tafeltje eten...of legde zn bordje gewoon neer op de lage tafel..en vaak at hij het alsnog tijdens het spelen... tjja soms heb je gewoon niet altijd honger op de momenten dat het "moet" ..in de kinderstoel...ik ben daar wel wat vrij in... alleen ontbijt zit hij rustig in zn stoel en avondeten..maar bijv smiddags brood of zn fruit mag tussendoor... overigens onderwge in zn wagen eet ie wel altijd zn broodje netjes op hahaha
Heeeeeeel herkenbaar, las je post gisteravond ook in het andere toppic, hier gaat ook alle naar de grond. Eerst was het haar manier om aan te geven dat ze niet meer hoefde en konden we meteen opruimen want dan had ze al goed gegeten maar nu gaat het steeds sneller. Dacht dat het de buikgriep was maar volgens mij zitten Mira en Elise in precies dezelfde fase . Vandaag met fruit gingen de halve banaan en de stukken peer na 1 hap al naar de grond...maar ik heb nog niet het idde dat Elise het principe van "nee dat mag niet" snapt dus tot doe tijd rapen we het netjes op
je kan wel al uitleggen dat het "vies" /"bah" is...en dat ze het beter aan jou kan geven... "niet gooien" kan je er ook wel inbrengen ...soms snappen ineeens iets heel goed..gaat echt hard!
Haha, fijn om te lezen dat jij het ook herkend. Voor jullie niet zo fijn natuurlijk Nou ik hoop dat ze samen snel besluiten om weer 'normaal' te gaan eten Ze was zo'n goede eter.. En Elise ook natuurlijk!
Herkenbaar, het gaat hier ook al een kleine 2 weken zo. Ze slaat met haar handen tegen de lepel en kijkt vervolgens verwonderd naar de flatsen groente op de grond. Zelf doen is vooral fijn knijpen daarna alsnog op de grond gooien. Ze eet veel minder, is ontzettend ongeduldig en als het te lang duurt wordt ze heel erg boos en zet ze het op een schreeuwen/huilen. Ik maak er in elk geval maar geen strijd van ook. Dochter heeft net als Mira genoeg reserves dus ze kan wel wat hebben. Man is er iets minder relaxed in, dat krijg ik er ook maar niet uit. Hij zet haar nog weleens in de kinderstoel voor de tv zodat hij nog een paar happen naar binnen kan lepelen Yoghurt gaat hier trouwens ook altijd goed, grappig is dat Toevallig vandaag weer wat brood gegeten, maar dat was in de buggy omdat we even op de woonboulevard waren. Genoeg afleiding voor haar, dus gewoon weer gedachteloos weghappen. De afgelopen dagen wilde ze echter geen brood, na 2 happen werd ze heel erg boos en verdrietig. Ik heb toen volkoren cracottes gekocht, dat vond ze wel weer interessant
Grappig he dat ze buiten in de wagen wel gewoon hun brood eten! Buiten eet Mira ook alles wat ik haar geef Die cracottes heb ik ook geprobeerd, maar ook dat is hier geen succes.
Ergens anders eet ze zo een kaal volkorenbollertje op, thuis gaat kaal brood naar de vloer haha nou volgens mij worden we collectief in de maling genomen door onze bijna dreumessen
Ja, herkenbaar... Hier kwam die eerste fase van eten weigeren wat later en duurde hier maximaal 2 weken. Nu probeert ze het nog wel eens, maar dan kiest ze toch eieren voor haar geld, haha. Als ze doorheeft dat ze niks anders krijgt begint ze er toch aan... Hier inderdaad ook aangeleerd dat ze het aan mama of papa moet geven als ze het niet meer wil. Nu schuift ze haar bordje netjes op de grote tafel (vanaf haar blad van de kinderstoel) als ze klaar is... Maar ook hier beland er nog wel eens wat op de grond, dan pakken wij het bordje weg en zeggen dat het niet mag! Maar hier begrijpt ze het al, want ze is natuurlijk wat ouder... Motto: wij bepalen wat er gegeten wordt, zij bepaald hoeveel ze eet. En is dat een avond 1 hapje, prima... Wat betreft papa: vond het eerst ook moeilijker om het maar te laten. Heb toen wat artikels en mails (oei ik groei etc) doorgestuurd over de ontwikkeling rond die leeftijd en hoe aan te pakken, toen begreep hij mijn aanpak wat beter waardoor hij het ook beter los kan laten! Misschien een idee? Lijkt mij stap 1 om in ieder geval allebei dezelfde aanpak te hebben... Succes, want makkelijk en leuk is het niet!