Dochter rookt, wat nu?

Idd..
Even voorbeeldje van mezelf..
Ik ben op mijn 11e bij mijn vader komen te wonen.
Waarom? Omdat ik niet in een andere stad wilde wonen waar mijn moeder naartoe verhuisd was.
Op mijn 14e ben ik terug gegaan naar mijn moeder.
Waarom? Omdat ik mijn nieuwe neuspiercing uit moest halen van mijn vader.
Uiteindelijk toch weer terug gegaan naar huis, mijn vader dus, omdat ik niet kon aarden in de andere stad.
Alleen op mijn 11e is er een rechtszaak voor geweest omdat ik eigenlijk nog te jong was.
Verder kun je als rebelse puber wonen waar je wil, tot je ouders het heen en weer verhuizen zat zijn en er zelf afspraken over gaan maken buiten het kind om.
Dus denk niet te snel dat de rechter er niet mee akkoord zal gaan.
De stem van het kind telt op die leeftijd erg zwaar

 

Goed, als je op iedereen die je adviseert en daarmee jouw aanpak een beetje in twijfel trekt, meteen zo defensief reageert en heel hard roept dat dit wel het beste was, heeft het niet zoveel zin om nog te antwoorden en snap ik ook niet zo goed waarom je een topic opent met de vraag 'Wat nu?'.

Niet luisteren naar je moeder en de regels van je ouders overtreden, is ook wel echt iets héél anders dan de regels van je werkgever overtreden, maar dat terzijde.

Oh en, wat betreft volwassen gedrag verwachten; misschien is het een idee om je zelf dan óók volwassen op te stellen en om er niet voor te kiezen om 'lekker niks meer aan haar vader door te geven', alleen omdat hij dat ook niet doet. Komt in mijn ogen op hetzelfde neer als je dochter die lekker toch stiekem rookt en dat niet tegen haar moeder vertelt, omdat een ander dat ook niet doet en dus ook gewoon die (ongeschreven) regel overtreedt.

Succes ermee.

 

Wat fijn dat je gedachten kan lezen dat scheelt me een hele boel typen

Ts ik snap ook niet waarom je dit topic geopend had! Maar ik ben benieuwd of ze nu uiteindelijk gaat stoppen met roken dus houd ons op de hoogte

 

Je kunt toch een topic open om te kijken wat anderen zouden doen? Dat zegt niet dat je dat over moet nemen en het overal mee eens moet zijn? Zeker niet als je daarna bedenkt op welk punt jouw grenzen liggen en hoe je het zelf gaat aanpakken.

Beetje vreemd altijd hier.. TS krijgt allerlei scenario's te horen die helemaal niet aan de orde zijn. Haar dochter dreigt niet met bij haar vader te gaan wonen of weet ik wat je allemaal nog meer zou kunnen bedenken. Ze hebben een prima gesprek gehad. TS staat achter deze aanpak en probeert uit te leggen waarom. Dat een ander dat anders doet is toch prima? Maar zij doet het zo.

 

Tsja zo kan je altijd wel doen om je kind te pleasen...
Je kan niet maar van alles toelaten omdat ze anders misschien bij de andere ouder gaat wonen...

Mocht dat gebeuren dan hoop ik dat ze uiteindelijk tot inkeer komt en later zegt, mam je had gelijk

 

Nee, je hoeft ook niet maar alles goed te vinden maar vaak is het gevolg van heel streng opvoeden dat een puber juist heel hard weg rent. Als je geen gescheiden ouders hebt is dat al niet de bedoeling maar als je als puber ergens een ouder hebt waar dat niet gebeurd is de keus natuurlijk erg makkelijk.

Wat ik eerder al zei, ik heb wel meer domme dingen gedaan op die leeftijd en mijn ouders hebben me daar geen opstellen over laten schrijven, geen huisarrest (al helemaal geen maand). Ze keurden het echt niet goed hoor, ze vonden het vreselijk en dat vond ik erger dan dat ik een week huisarrest had gevonden.
In mijn omgeving waren er ouders die dit wel deden en die hebben nu slecht contact met hun ouders plus dat die nog jaren gebruikt hebben zelfs. Nu ligt het niet zo zwart wit, dat weet ik ook wel. Maar, hoe harder je tegen een puber doet, hoe harder ze zich afzetten.

 

Dat is echt niet zo stellig te zeggen hoor.

Als ik alleen naar mijzelf kijk: mijn ouders tolereerden echt heel veel (ik mocht alcohol drinken vanaf mijn 14e, stappen met teamgenootjes die allemaal ouder waren zolang ik het goed bleef doen op school), ik kreeg nooit straf, huisarrest daar deden ze niet aan, het interesseerde mij echt geen ene bal wat ze ergens van vonden en ik was op mijn 17e de deur uit. Gewoonweg omdat ik mijn moeder niet kon uitstaan om mij heen. Zodra ik de deur uit was, was het eigenlijk over en vrij snel daarna kregen wij een super hechte band.
In mijn omgeving zag ik juist ook vooral dat strengere ouders uiteindelijk een betere band met hun kind hadden. Maar het ligt misschien ook gewoon aan de omgeving e.d. Zo was het bij mij op school (klein deel havo, groot deel vwo en gymnasium) gewoon echt niet gebruikelijk om te roken (dat deden er van alle klassen toen in totaal misschien 5), alle ouders waren eigenlijk enorm betrokken bij hun kinderen en vrijwel alle kinderen hadden vrij strikte ouders. Allemaal prima hun pubertijd doorgekomen zonder gekkigheid

 

Tsja mijn moeder was ook hard, en ik vond haar toen echt niet aardig hoor
Uiteindelijk ouder en (iets ) wijzer geworden en nu is alles prima hoor

Anyway hier ook Co ouderschap en zal ongetwijfeld ook tegen dit soort dingen aan gaan lopen.. tsja het os niet anders... tuurlijk zou ik kapot gaan als hij bij zijn vader zou willen gaan wonen tegen die tijd... maar ik kan er niks aan doen en hoop alleen maar dat hij dan ooit weer bij zinnen komt

Buiten dat zou ik ook echt woest worden als m'n kind stiekem in z'n kamer rookt! Ik vind dus Zeker dat haar dochter daar straf voor verdient en ik vind dat opstel niet eens zo heel gek eigenlijk, dat ze zelf kan/moet uitzoeken hoe of wat

 

ik vind het knap dat je zo hebt doorgezet en dat in een positief gesprek met je dochter over hebt kunnen brengen.
ze heeft geen straf voor het roken maar wel voor het in gegevaar brengen voor iedereen in huis (brandgat in het dekbed had ook heel het huis kunnen zijn).
een opstel meer of minder maken maakt voor een 14 jarige niet uit en je hebt gelijk zo heeft het wel de kans om binnen te komen wat ze doet.
ik weet hoe moeilijk pubers kunnen zijn en vind het heel knap dat het zo opgelost word.
en tja ik kreeg vroeger ook te horen rook je voor je 16de dan moet je je scooter certificaat zelf betalen.
is een consequentie waar ze zelf mee moeten leren omgaan nu heeft ze nog de tijd om te gaan sparen voor haar school uitje.

 

Ik heb niet alles gelezen maar ik vind dat je het prima hebt aangepakt! Je bent een betrokken moeder en doet je best om manieren te zoeken om tot je dochter door te dringen als je ziet dat ze beslissingen neemt die niet verstandig zijn, super! Je schrijft dat je een goede band hebt met je dochter en dat is in deze fase het beste wat je kunt hebben. Je hebt met haar gepraat, een goed gesprek gehad en haar gevolgen van haar gedrag opgelegd en in mijn ogen is dat het beste wat je kunt doen. Ik vind het een leuk plan om haar een 'opstel' te laten schrijven over het roken. Zo laat je haar zelf nadenken over haar gedrag en de gevolgen daarvan en dat werkt toch het beste als ze zo oud zijn. Ik vind dat je goed bezig bent en ik hoop voor jullie dat ze de sigaretten kan gaan laten liggen, succes!

 

Yep, maar als er dan 2 personen zijn die het ook absoluut onacceptabel vinden en die ook op die manier zouden straffen, met daar tegenover tientallen mensen (waaronder zelfs de meest keurige en degelijke ZP-ers) die zeggen dat dat de juiste aanpak niet is, dat je zoiets niet kunt verbieden en dat je je kind alleen maar verder van je af duwt met zulke acties, is het wellicht een idee om iets aan te nemen van die tientallen personen, in plaats van alleen de 2 personen die het met je eens zijn steeds te quoten en jezelf op die manier te overtuigen dat je het allemaal prima doet..

En wat Logan zei is misschien wat vergezocht, maar als je inderdaad gaat leven met het idee dat jij de moeder bent en dat jij dus bepaalt, 'mijn huis, mijn regels, zolang je hier woont..', dan wordt het inderdaad erg aantrekkelijk voor een puber om andere keuzes te maken. Of dat nu de keuze is om bij de andere ouder te gaan wonen, of de keuze om het huis uit te gaan zodra dat mogelijk is, zodat je dan kunt doen en laten waar je zin in hebt (met alle gevolgen van dien, want dan ga je van een verbod ineens naar totale vrijheid en weet je dus veel minder goed waar de grenzen liggen). Natuurlijk moet je je niet laten leiden door de angst dat je kind bij een andere ouder gaat wonen, maar je kunt er wel voor kiezen om je open op te stellen en om in plaats van te drammen en om iets te verbieden, enkel en alleen maar omdat je kind nu eenmaal naar je te luisteren heeft, te bekijken wat de verdere mogelijkheden zijn.

TS moet uiteraard helemaal zelf weten wat ze doet en voor welke manier van opvoeden ze kiest, dat kan niemand anders voor haar bepalen. Ik denk alleen dat de meeste mensen hier in dit topic ook wel zien dat ze zegt dat ze haar dochter ergens op heeft betrapt en dat ze nu 'al het vertrouwen kwijt is'. Ik denk dat we ons ook allemaal voor kunnen stellen dat zoiets gewoon pijnlijk is. Dat wil geen enkele ouder, dus probeert iedereen met haar mee te denken. Ik denk dat niemand hier reageert met het idee dat we daar zelf heel vrolijk van worden, volgens mij probeert iedereen TS te helpen. Maar goed, als elk klein beetje kritiek dan wordt afgedaan met 'ik ken mijn dochter het best en weet dus ook wat het beste is', heeft dat helaas geen zin en dat is gewoon jammer.

 

Nee klopt heb je gelijk in maar vaak zijn die kinderen niet de kinderen die schijt hebben aan wat de ouders zeggen. En dat las ik hier wel. Vaak als een puber al zo ver is zal het alleen maar rebelser worden. En zeker als het kan kiezen waar het heen kan om te wonen.

 

Maar ja daar heeft ze natuurlijk wel gewoonweg gelijk in Zij zal de keuze maken waarvan zij denkt dat die het beste is voor haar dochter.

Meerdere mensen geven aan het een best begrijpelijke actie te vinden, maar het merendeel zou het anders doen: het is niet een wereldvreemde en/of belachelijke actie. En al helemaal niet een actie die er met enige zekerheid voor gaat zorgen dat ze haar dochter laat wegrennen naar haar vader of weet ik wat. Dat vind ik schromelijk overdreven worden, net zoals het 'kritiek wegwuiven'. Ik zie nl. alleen dat zij omschrijft hoe zij er naar kijkt en hoe haar dochter gereageerd heeft. Dat vind ik persoonlijk niet direct kritiek wegwuiven, maar gewoon jouw visie geven. En dat die niet bij het merendeel, maar bij een kleiner deel van de reacties aansluit dat kan toch? Ik snap gewoon alleen niet waarom er zo overdreven gereageerd moet worden.

Overigens geldt hier wel: ons huis en onze regels. Er zou best over zaken te praten vallen, maar uiteindelijk beslissen wij wel. Zeker een 14-jarige kan echt niet alles overzien. Roken is een van de zaken die hier absoluut nooit gaat gebeuren in of rond huis. Dan maar een rebelse puber, ik vind het prima. Het gaat hier gewoon niet gebeuren, omdat wij er allebei een vreselijke hekel aan hebben.

 

Ik zeg ook steeds dat ze zelf haar dochter het beste kent en dat ik vooral reageer vanuit mijzelf. Ik wil ook geen betweter zijn, ik heb zelf helemaal geen pedagogische ervaringen he .
Ze vraagt duidelijk 'wat nu?' en daar reageer ik op. Dat kan overdreven gevonden worden, dat begrijp ik ook best, maar dat is wel waar ik aan denk. Als we alleen ja, nee en amen mochten zeggen was het snel stil hier denk ik.

 

Nee, tuurlijk daar is een forum voor. Maar er wordt nu gezegd 'waarom open je een topic dan?'. En daar geldt hetzelfde natuurlijk. Je krijgt diverse reacties en neemt daaruit mee wat je 'past'. Dat heeft TS gedaan volgens mij

 

Ik zou het niet " te " leuk gaan maken voor haar . En zou eigenlijk dus gewoon zeggen dat als zij haar longen wilt verpesten ( schrokkende plaatjes laten zien ) ze dat dan maar ergens anders doet en niet ergens waar ik het kan zien . Zo keur je het niet goed maar ook niet af . Tuurlijk hoop ik dan dat m'n kind het dus uiteindelijk niet meer gaat doen . Maar door te zeggen dat het absoluut niet mag maak je het zo leuk en interessant voor haar .