Ok meiden, Ik heb er al eens eerder een topic over geopend maar het blijft maar knagen..... Op dit moment werk ik 4 dagen in de week en is mijn zoontje bijna alle dagen bij mijn moeder. Effectief zie ik mijn zoontje alleen nog 2 uurtjes 's avonds, in het weekend en 1 doordeweekse dag. Hij is dol op m'n moeder en zij op hem dus wat dat betreft kan het niet beter. Maar mijn zoontje geeft gewoon de voorkeur aan mijn moeder....... Vanochtend ook....mama gaat weg naar het werk en ik til hem nog even op om hem te knuffelen en hij gaat huilen en strekt zijn armpjes uit naar m'n moeder.....ik voel me dr gewoon ZO rot onder.. Als mijn moeder bij mij thuis is kruipt hij haar ook meteen achterna en dat doet hij bij mij dus nooit... Het doet mij gewoon ergens pijn omdat ik de indruk krijg dat hij liever bij m'n moeder is dan bij mij...en wie weet dénkt hij ook wel dat ze z'n moeder is.... Sorry, moest het gewoon even kwijt!!
Rot voor je. Heb je het er al met je moeder over gehad? Misschien is er een andere verklaring voor. Misschien weet je zoontje dat als oma hem 's ochtens oppakt dat hij bijvoorbeeld zijn fruit krijgt en geeft hij dat aan. Mijn zoontje begint momenteel soms te huilen als ik hem op schoot neem. Hij denkt dan dat hij de fles krijgt en als die dan niet komt... Maar leuk vind ik het niet.
Dat lijkt me echt k*t, ik zou me zwaar beledigd voelen En die dag dat jij thuisbent en het weekend, ga je dan ook leuke dingen met hem doen? Hij weet wel dat jij zijn moeder bent maar hij is 4 dagen bij je moeder en 3 dagen bij jou. Jouw moeder gaat misschien steeds op pad en jij moet ook je huishouden doen dus hebt daar minder tijd voor? Ik zou eens beginnen met de tijd die je met je zoontje hebt echt goed te besteden. Dan strijk/was/dweil je maar een keer niet.
In principe doen we echt wel veel leuke dingen met hem als we thuis zijn. Vorige week nog een weekje centerparcs en veel wandelen, naar de winkel, dierentuin etc etc. Huishouden doe ik al zoveel mogelijk als hij 's avonds slaapt. En het is heus niet zo dat hij niet bij mij wilt zijn.......maar ik krijg soms het idee dat hij liever bij m'n moeder is als zij er ook is. Wat ik zo raar vind is dat hij de aandacht van mijn moeder wel moet delen met zijn nichtjes want die zijn er ook altijd bij. (jaja, ik heb een kwieke moeder die op al haar kleinkinderen tegelijk past ) Dus bij z'n vader en mij krijgt hij ook nog eens alle aandacht voor zichzelf! Tja, voel me gewoon even heel hard afgewezen als moeder.. Ben wel erg blij dat ik straks met zwangerschapsverlof ben en alle aandacht aan hem kan besteden.
ik snap dat je je er rot onder voelt, maar ik denk dat je er op dit moment niet te veel achter moet zoeken. Hij ziet je moeder gewoon veel meer op dit moment dan dat hij jou ziet. Het lijkt mij daardoor niet raar dat hij wat meer naar je moeder trekt. Kan het niet zijn dat dit even een fase is? Wij hebben het met onze dochter nl gehad, dan gingen we haar ophalen bij de oppas en wilde ze niet met ons mee. Ze klemde zich helemaal vast aan de oppas. Tja dat was ook niet echt wat ik wilde zien Ik denk niet dat je het moet zien als dat hij voorkeur voor je moeder heeft boven jou. Je kind weet echt wel dat jij zijn moeder bent.
Hier ook hoor, naar oma, naar de oppas, naar papa. Het is gewoon zo vanzelfsprekend dat mama er is dus die krijgt het minste aandacht. Of dat klopt weet ik niet, maar dat houd ik mezelf maar voor. Ik weet, dat als er echt iets is, er geen fijner plekje is dan bij mama. Maar het voelt zeker niet altijd fijn helaas.
Dat weet hij echt wel. Wat laravelk schrijft, klopt denk ik wel, als er echt wat is dan weet hij zijn mama echt wel te vinden.
Moeilijk hoor. Ik zie het hier ook. Hoe meer mijn dochter bepaalde mensen ziet hoe meer ze daarnaartoe trekt. Dus ook papa als die eens wat meer oppas heeft. En oma..en een vriend van ons. Dusja, dat jouw zoon dan toetrekt naar degene die hij bijna het meest ziet. Maar dat betekend inderdaad niet dat hij haar als 'mama' ziet. Dat ben jij nog altijd! En trouwens, centerparcs en dierentuinen heb ik niet echt onthouden van mijn moeder; de kopjes thee en lieve knuffels en zorgen dat ik ziek was wel! Boekjes lezen op schoot en knuffelen vind mijn dochter nog het fijnst.
Even eerst: ik denk zeker wel dat hij weet dat jij zijn moeder bent hoor! Het is echter niet vreemd dat hij zoveel naar haar trekt, ze brengt gewoonweg meer tijd met hem door dan jij. Als je er echt niet tegen kunt, zou je misschien minder kunnen gaan werken? succes!
Hier wilde ze gisteren niet door mij getroost worden maar gaf duidelijk aan dat ze bij papa wilde zijn! Vond papa ook wel eens een fijn gevoel!
Ik heb vanmiddag een kleuter opgehaald bij oma die tot 3minuten voordat we thuis waren in de auto heeft zitten huilen dat hij "naar oma huis wil" ... Toen ik bij oma binnen kwam was het eerste wat hij zei: "nee nee nee" en hij stoof naar de andere kant van de kamer. En dan past mn schoonmoeder maar 1x in de week op .... Indd echt niet leuk! En zeker niet als je hem de middag ervoor al weggebracht heb. Maar eenmaal thuis is alles weer goed. Ik neem het maar voor lief en probeer er niet al teveel aandacht aan te besteden. Hij zal het heus niet zo kwaad bedoelen.... Xx