Hallo, Ik ben een Belgische mama van een zoontje van nu bijna 2 jaar en 8 maanden. Wij merken al een tijdje dat hij een beetje achter loopt op leeftijdgenootjes aangaande zijn spraak en ook is hij heel erg actief. Sinds een kleine 2 maanden gaat hij naar school (in België is dat gebruikelijk vanaf 2,5 jaar). We zien sindsdien wat vooruitgang op vlak van praten, hij heeft heel wat woordjes bijgeleerd en begint ook stilaan te praten in 2-woordzinnen. Ik had vanmorgen een gesprekje met zijn juffrouw en zij zei ook dat hij op vlak van taal wel was vooruitgegaan, maar nog steeds niet de competenties haalt die eigen zijn aan zijn leeftijd. Ook heeft hij blijkbaar lak aan structuur, in de rij staan, in de kring zitten dat doet hij slechts even en dan is hij weer weg. Hij zou ook heel de dag door bezig zijn van "mama, mama, mama" en kijkt graag in het klasboek naar de foto's van hemzelf met mij en mijn vriend. Frappant in deze is dat hij thuis net hetzelfde doet met zijn klasfoto, iedereen die thuis binnenkomt moet ernaar gaan kijken en zelf kan hij ook in de zetel gezellig wat zitten kijken naar zijn klasfoto. Hoedanook, hij scoort dus onder het gemiddelde op veel vlakken. De juffrouw heeft dit reeds aangekaart bij het CLB (centrum voor leerlingenbegeleiding) maar daar vinden ze blijkbaar dat hij nog wat klein is om al grote uitspraken te doen. Nu, misschien haalt hij dit nog wel allemaal in, maar misschien ook niet. En in dat geval ben ik bang dat we kostbare tijd verliezen. Nu wil het zo zijn dat wij net bij de grens met Nederland wonen (op 10min van Maastricht) en ik weet dat in Nederland bvb. kinderergotherapie erg goed uitgebouwd is. Ik overweeg dus om daar eens contact mee op te nemen. Hier wil ik eigenlijk vooral ook eens horen of er mama's zijn die zich herkennen in het verhaal van mijn zoontje en die me misschien ook tips kunnen geven over hoe hiermee om te gaan zodat mijn zoontje zich toch optimaal kan ontwikkelen. Bedankt alvast!
Op zich is het, denk ik, niet heel vreemd gedrag voor een heel jong kind...al zal de juf het vast ook wel vergelijken met het gedrag van leeftijdsgenoten. Te klein/jong voor 'grote uitspraken' is hij naar mijn mening zeker (tenzij het echt extreem afwijkend is natuurlijk, maar lijkt me dat de juf en het CLB dat ook begrijpen?). Afgaand op je verhaal denk ik niet meteen aan ergotherapie, omdat dit meer met dagelijkse activiteiten als aankleden ed te maken heft of met oog-handcoördinatie bij het schrijven. Dat soort dingen lees ik bij jou niet dat hij daar moeite mee heeft. Ik denk dan eerder aan iets als logopedie mbt zijn taalontwikkeling.