zo kinderachtig ben ik echt niet zoals jij van me maakt. ik weet wel waar ik het over heb. mijn jongen begon dus wel binnen 2 weken woordjes lezen( 'pa- h a cet aa mol' op de doos=ik noem de ding zetpil, nooit paracetamol) ; en typen op mijn laptop. toen hij net 2 jaar oud was.daarom weg gehaald. qua letters, cijfers is hij nog steeds verder dan wat jij nu noemt. zonder dat mama hem iets verder leert.
ah dankewel saskia!!!en het klopt inderdaad! puzzelen(legpuzzels) en lezen schrijven werken van kleine stukken tot grote geheel. eerst de delen herkennen en dan de big picture. stapgewijs.letter voor letter heb je een woord, woord bij woord heb je een zin, zin bij zin heb je een idee etc. dat is dus ni zo goed. kinderen leren in grote stappen via beeldend denken. dat is in grote sprongen. met lezen leeg je een veel te kleine vorm op t denken. geef je n struktuur terwijl die echt nooit zouden kunnen passen. tupp had zelf van die links geplaats bij de vorige topik hieover; maar zij snapt het nog niet volgens mij, wat men met topdown bedoelt. of was dat iemand anders?
Ik zou je kindje gewoon in haar niveau laten gaan. Mijn jongste zoontje van 5 jaar (december kindje), rekende, schreef en las in groep 1 al. Dat heeft ie zichzelf allemaal aangeleerd, wij zijn er nooit mee bezig geweest omdat ik nog maar in groep 1 zat. We hebben toen maar gesprekken gehad met de lerares wat gaan we doen. Het eerst wat ze zei was, hij moet na groep 3. Ik denk ja hallo van groep 1 na groep 3 vind ik nogal wat....Laat hem lekker kleuter zijn. Maar.......thuis was ie steeds bezig met lezen, en rekenen. En op school begon ie zich dus te vervelen en dat uitte in klieren/uitdagen enz....Ik besefte me meer en meer dat hij het juist leuk vind om te lezen, te rekenen en te schrijven. Hij heeft er veel lol in, en wil dit gewoon erg graag. Wie ben ik om hem dan tegen te houden! Wij hebben dus met hem gepraat en gevraagd wat hij zou willen. En hij is dus over gezet na groep 3, waar hij nu dus zit. Maar.....de juf vertelde nu doodleuk dat ie wel na groep 4 kan want het is allemaal te makkelijk voor hem. Sja en nu weet ik dus niet wat ik moet doen. Aan de ene kant zeg ik laat maar gaan na groep 4, aan de andere kant denk ik, hij word nog maar 6 in december, het moet ook leuk blijven voor hem.....Maar goed we zien wel. Voor nu vind ik het wel best, zolang hij normaal mee doet met de klas laat ik hem lekker zitten. Gaat ie echt uitdagen en vervelen ja dan zullen we er toch nog eens over na moeten denken of we er goed aan doen.....
Ja ik herken het...bij beide kinderen. Onze dochter weet zelfs nog dingen toen ze baby was. Sprak met 15 maanden ook heel goed. Zoonlief kan al een beetje lezen ( hij is net 2 jaar geworden in juli) zat al met 6 maanden et cetera.... Ik doe niks bijzonders met ze. Dat doen ze namelijk zelf wel. Ik hoef ze nooit iets apart aan te bieden omdat ze zelf alles ontdekken. Ze zien overal een uitdaging in of een leermoment. go with the flow en laat haar lekker veel spelen. Een hoogbegaafd kind kan zich vaak heel goed zelf vermaken. ( mijn kinderen noem ik trouwens niet hoogbegaafd....maar goed ontwikkeld...)
maar ik heb geen probleem met rekenen en tellen, kleur, vormen etc. hij wil nu n robot vr zijn verjaardag, en dat zal hij ook krijgen. ik zeg dus niet: hij is pas 3 jaar en de robot is vr kindjes vanaf 6 jaar oud.
Laat je kind gewoon haar eigen gang gaan, ieder kind ontwikkeld zich op zijn eigen tempo. Mijn zoontje kon met 7 maanden ook al wat woordjes, papa, mama, bal, poes, boom en oma. Overigens is dat te verklaren omdat hij in een spreisbroekje zat, de kinderarts had ons al gewaarschuwd dat eindjes dan vaker andere dingen gaan ontwikkelen omdat ze motorisch dan niet verder kunnen ontwikkelen. Met 1.5 jaar had mijn zoontje als hobby kentekenplaten van auto s lezen, alle letters en getallen herkent hij. Dat stond weer even op een laag pitje maar nu zn zusje geboren is, is hij weer heerlijk met zn hobby bezig, ook leest hij korte woorden, eerst spelt hij letter voor letter en later plakt hij ze achter elkaar. Ook kent hij sinds vorig weekend plots alle automerken. Hij ziet het zowel aan de logos als aan de vorm van de auto. Zodra er een auto voorbij rijdt of aan komt rijden roept hij het merk al. Denk zelf dat hij het zichzelf nu heeft aangeleerd om aandacht te krijgen omdat zn zusje er nu is en hij de aandacht moet delen. Het cb heeft ooit wel geroepen dat hij wel eens hoogbegaafd zou kunnen zijn en dat het getest kan worden maar ik ben (nog ) niet van plan om een stempel op hem te plakken. Het belangrijkste vind ik dat een kind gewoon kind moet kunnen zijn!
Sorry voor de gekke zinnen, leve de autocorrectie! Praten gaat hier trouwens ook vloeiend, zelf al de verleden tijd. Kleuren kent hij allemaal, zelfs licht en donker weet hij. Alle vormen kent hij ook. Wel lastig met leerzame kinderboekjes, daar heefthij niets aan. Dus als iemand nog een uitdagend boekje weet?
@belize: dat ik het qua acties niet geheel met je eens ben maakt niet automatisch dat ik denk dat je gek bent Wij gaan met dezelfde informatie gewoon net anders om. En voor de mensen die dubben over wel/niet lezen... Je kunt dus ook gewoon gaan puzzelen. Plaveit de weg naar het lezen maar je bent niet actief letters aan het leren. Dat geldt voor meer dingen gelukkig Net als tekenen een goede voorbereiding is op schrijven bijvoorbeeld. Kinderen spelen omdat ze er van leren... Dat vinden ze fijn. En verder zijn wij voorstander van alles op z'n tijd. Dus sommige dingen wellicht iets eerder... Andere dingen later. So be it.
@Belize: Volgens mij beweer ik niksmkinderachtigs. Ik zeg alleen dat ik een andere mening heb hierover. Volgens mij mag dat. Jij hebt de keuze gemaakt om letters bij hem vandaan te houden. Ik zeg dat ik een andere keuze zou maken. Ook omdat ik niet zou weten hoe ik dat zou moeten doen, voorkomen dat een kind iets leert als hij het wil leren. En daarnaast omdat ik van mening ben dat zowel het kind als jijzelf er niks mee opschieten om te proberen dat tegen te houden.
Het tot vijftien tellen vind ik niet zo snel hier een mannetje van net 2 25 maanden om precies te zijn. Doet dat ook. Vind ik dat snel ja is het erg in mijn ogen niet hij is er gewoon heel erg mee bezig. Als ik een boodschappen folder aan het lezen ben en er staan bijv 5 hamburgers in gaat hij ze tellen en zegt mama dat zijn vijf vleesjes. Verder zou ik persoonlijk gewoon je dochter blijven stimuleren kijk goed naar wat ze aankan en ga daar in mee. Maar het belangrijkste zolang je het gevoel hebt dat je dochter lekker in haar vel zit is het goed. groetjes kim
ik zeg niet dat jij iets kinderachtigs beweer. jij maakt mij, mijn keus kinderachtig overkomen met je zin in je bericht: "Nee schat, jij mag niet kezen. Je bent pas drie." (Of omgekeerd: Je moet kunnen lezen, want je bent al zeven.") en het ging natuurlijk niet om n kind dat pas 3 jaar oud was. maar pas 2 jaar oud. 2,5 jaar oud kreeg hij letters weer terug maar dan was hij niet zo erg mee bezig. hij loopt nog steeds enorm voor in 'lettertjes' om het zo te noemen. en nog zoiets: je schrijft dat ik mijn kind tegen houd als hij iets wil leren. hoe kom jij nou daarbij? dat ik zijn lettertjes weg neem en hem niet wilde leren lezen?dat betekent dus dat ik hem tegen hield? dat is echt zo een bizarre uitspraak. ik ben toch niet zijn juf? om te beginnen. als ik hem dus niet wil helpen met leren lezen dan houd ik hem tegen? je hebt een andere mening zeg jij, maar ik zie je mening niet ergens staan, want t gaat echt niet om de meningen maar om de keuzes die jij en ik make voor onze kinderen. jij denkt dat alle leerstof altijd aangeboden kan worden als het kind daar zin in heeft. en ik heb het over leren schrijven en lezen. ik heb het dus niet over alles. je kunt echt veel verder gaan dan de leeftijd wanneer het over kennis gaat. we doen met hem bijvoorbeeld al weken oefenboekjes voor 4-5 jaar. en vorige week leerde hij hoe hij dubbeldigit nummers kan lezen; 73, 45 etc. hij kent de 3 dimensionele vormen, kleurcombinaties zoals blauw+rood=paars etc. maar het beste vind hij de schommel, heel hoog schommellen.
Ik denk dat je heel moeilijk alle letters weg kunt nemen bij een kind, ze zijn namelijk overal. Nummerborden, reclame, boeken, spelletjes etc Overal is op geschreven. Dat je ervoor kiest om hem daarin niet meer in te bieden kan ik me heel goed voorstellen, maar dan meer vanuit het feit dat er meer dingen in het leven zijn dan lettertjes. Hier zijn toen de letters gecombineerd met wandelingen buiten, lekker lopen en dan nummerborden lezen . Of de buurmannen met een b*k vol tanden laten staan door als 2 jarige elk automerk te herkennen. Ik heb dan ook van Kylian nooit gehoort, kijk mam een blauwe auto, maar kijk mama daar heb je een citroën xsara Picasso.
Iedereen moet toch zelf weten en kijken wat het beste voor jezelf en voor je kind is. Iedereeen doet het op zijn eigen manier. Waarom zo fel sommige naar andere. De ene ontwikkeld zijn kind op een ander gebied en weer andere ouders weer op andere gebieden. Wat een gezeur van sommige.
Nou mee eens. Het punt is dat ze voorloopt maar de vraag is hoe ga ik ermee om. Vandaag het vermoeden uitgesproken op de psz. Ze is daar nu 4 x geweest en zij bevestigde mijn vermoeden. Ze hadden het al opgemerkt en gaan haar ook uitdagende dingen aanreiken. Dus ik ben blij. Ik heb vanmiddag gesprek op het cb. Ga hen dan ook opgeven dat als zij wil leren lezen dat ze dat van mij ook mag doen. Daar wordt ze gelukkig van en wat wil een moeder? Dat haar kind gelukkig is. Bedankt voor de tips verder van de andere.
Belize: ik snap niet zo goed wat je bedoelt met 'de lettertjes weghalen'. de hele wereld om ons heen is vergeven van de letters. Overal waar je kijkt, in huis, in de winkel, buiten, overal zijn letters. Wat is er nou mis mee om een kind, zelfs al is het pas 2, te vertellen wat die lijntjes en krulletjes betekenen, als hij of zij dat interessant vindt? Ik weet nog goed dat ik het ervoer als een wereld die voor mij openging toen ik eenmaal snapte hoe die letters woorden maken. En die zelfde sensatie gun ik mijn zoon ook, ik zie dat hij er net zo 'hongerig' in is als ik destijds. En dan is hij nóg sneller; ik leerde lezen toen ik 5 was, hij kan de meeste woorden nu al lezen met 4. En nog steeds vind ik lezen een van de meest geestverruimende activiteiten die er zijn, naast muziek luisteren. Het is zó fijn om je geest de mogelijkheid te geven om er je eigen beelden bij te vormen. Ik zie niet in wat daar verkeerd aan zou kunnen zijn, op welke leeftijd dan ook. Of je een kind er bewust wel of niet mee laat spelen (dus speelgoed waarmee je letters leert), dat is een keuze. Ik kies er voor om dat wel aan te bieden, jij blijkbaar niet, allebei prima lijkt mij, ook al begrijp ik dus niet waarom je wel zou kunnen oefenen met rekenen en niet met lezen/schrijven. Maar hoe haal je letters weg van een kind? Of bedoelde je nu alleen dat specifieke letter-speelgoed?
bri; ik hebt mijn berichten niet zo goed gelezen denk ik. ik heb hem de klanken van lettertjes zelf verteld. binnen 2 weken kon hij al woordjes ontcijferen. ik had n puzzel met letters. hij leerde die in leggen meteen na eerste keer zien. en hij kon de klanken noemen en juiste letters geven van n woord. hij snapte dus meteen dat lettertjes voor klanken staan en die samen woorden vormen. hij kon toen op mijn laptop makkelijke woorden typen. mama papa zijn eigen naam, po etc. ik heb dus dat niet meer laten doen op mijn laptop en lettertjes puzzel, magneten letters gewoon in de kast gedaan. hij vond dat ni leuk. maar binnen 3 dagen vond hij iets anders te doen. voor n 2 jarige is de wereld net aan het openen. ik wilde hem geen extra werelden aanbieden. ik begrijp eigenlijk niet wat er dan zo onbegrijppelijk is. en ja, als hij letterjes op straat etc zag en dan noemde hij die.ik zei dan, 'heel goed, dat klopt.' maar ik las hem de woordjes niet voor, die hij zag. ook als hij daarnaa vroeg. gewoon afgeleid. zonder lettertjes thuis was die gewoonte opn straat ook snel weg binnen n paar weken.hij las dan op straat ni meer de letters. nu kent hij die nog steeds. maar hij zegt niet meer dat hij wil lezen.
en ja, met 2 jaar aangeboden, 2 weken later weg gehaald, en met 2,5 jaar oud terug gegeven. zoals ik schreef. het is dus niet zo dat ik die totaal verboden heb. trouwens: waarom lezen jullie zo slecht terwijl jullie 'leren lezen' zo verdedigen!
Misschien lees ik niet goed, maar ik begrijp het in elk geval niet helemaal. Voor mij zijn letters onderdeel van de wereld waarin we allemaal leven, en geen extra wereld. Ik begrijp gewoon niet waarom je het nodig vond om je kind af te leiden van lezen. Of wilde hij helemaal niks anders meer? Dan kan ik me er iets bij voorstellen. Ik had er op een gegeven moment genoeg van dat hij een periode alleen nog maar met z'n cars-autootjes in de weer was. (en eerlijk is eerlijk, dat heb ik toen afgeremd omdat ik het wel weer eens ergens anders over wilde hebben met hem, niet omdat ik het zo kwalijk vond voor zijn ontwikkeling. En ik heb die autootjes nooit weggeborgen.) Als mijn zoon woorden maakt, of leest, zie ik geen reden om hem liever iets anders te laten doen. Niet toen hij 2 was, niet toen hij 3 was, en nu ook niet. Ik heb niet het idee dat zijn interesse in letters ten koste gaan van iets anders. Als hij wil lezen dan doet hij dat. Wil hij niet, dan niet. Gelukkig heeft hij meer interesses. Ik weet niet wat goede leesgewoontes zijn, en het zal vast dat vroeg lezen geen garantie biedt op later leesgenot. Zo heb ik er nooit over gedacht. Maar ik ga uit van de interesses en talenten die m'n kind zelf aangeeft, en als hij vandaag geïnteresseerd is in lezen dan help ik hem daarbij. En ja, ik wil hem wel meegeven dat lezen vreselijk leuk kan zijn en je heel veel kan brengen. Maar het is uiteindelijk aan hem hoe hij er verder mee om wil gaan. Sorry als ik aanvallend op je overkom, dat is niet mijn bedoeling. En ook sorry als ik misschien over een berichtje van je heen heb gelezen. Je hoeft je keuzes niet te verdedigen, maar ik zou wel willen begrijpen waarom je zo om gaat met lezen/schrijven.
sorrie bri maar ik krijg hier niet het gevoel dat je me echt wil begrijpen ofzo. je wilt me zien als iemand die tegen lezen-schrijven is of zo. prima.