Wie nog meer een prikkelbare baby? Heel vrolijk kindje, alleen het probleem is dat hij overdag niet wilt slapen. Of hij slaapt heel even, is snel schrikkerig, en huilt/krijst als ik hem in zijn bedje leg. Ook lijkt het of hij veel energie heeft, trapt en spartelt veel met zijn beentjes en armpjes is dit normaal? Vast wel alleen zie ik het bij baby's van vriendinnen niet. Verder een vrolijk en lief mannetje, wat na mijn idee al teveel wilt met wat hij kan. Wie nog meer? Graag ervaringen. Laten huilen? Heb dat een paar keer gedaan en meneer huilt dan wel 3 kwartier en valt dan vervolgens in slaap. Maar ik hoor overal dat, dat juist helemaal niet goed is? Wat is nou wijsheid?
Leg je hem in bed wanneer hij moe is of op de klok? Als je beantwoord aan zijn signalen (wrijven in het gezichtje, bleekjes worden of juist heel overdreven energiek worden) en hem dan in bed legt, slaapt hij denk ik makkelijker in. Heeft hij een speentje? Kan hij zijn zuigbehoefte kwijt? Krijgt hij bv of kv? Ik vind 45 min laten huilen wel erg veel eerlijk gezegd, en zou dat zelf echt niet doen. Je kindje huilt niet zomaar, hij huilt omdat hij iets nodig heeft. En het veel spartelen ken ik wel van mijn dochter. Het is belangrijk dat ze veel uitgedaagd worden, ze moeten natuurlijk niet overprikkeld raken, maar mijn dochter kijkt bijv heel graag naar dingen die bewegen (mobile) of ik leg haar op haar buikje met een paar speeltjes net niet binnen handbereik, zodat ze een beetje kan 'tijgeren'.
Hoi! Ik herken dit zeker. Mijn dochter is nu 6,5 maand en het slapen gaat best goed. Dit was niet zo, vanaf dat ze een week of 3 was wilde ze absoluut niet in bed slapen. Het liefst sliep ze bij mij. Heb haar dus veel bij me gehad in die periode. Ondertussen ben ik gaan oefenen met het in bed slapen, ging het niet, dan nam ik haar bij me. Het ging steeds beter, ze kon op een gegeven moment zelf in slaap vallen in bed. Ik heb dit met haar geoefend door naast haar bedje te zitten tot ze in slaap viel. Dit heb ik afgebouwd en op een gegeven moment hoefde dat niet meer. Ik heb haar nooit laten huilen, ging het niet dan nam ik haar bij me. Toen ze een maand of 3 was heb ik een bedritueeltje ingevoerd, ze leek zo te weten wat er ging gebeuren. Dit leek ze prettig te vinden. Daarnaast hield ik de regelmaat voeden-spelen-slapen aan en bij vermoeidheidssignalen naar bed. Dit heeft echt z'n vruchten afgeworpen, ze slaapt thuis erg goed. Ze heeft wel eens een fase gehad dat het minder ging, ik troostte haar dan in haar bedje en liet haar niet alleen huilen. Ergens anders slaapt ze meestal ook goed, ik blijf dit wel oefenen. Gaat het niet, dan ga ik naar huis. In de kinderwagen slaapt ze meestal niet erg lang, ze is veels te nieuwsgierig. Ik houd hier rekening mee door haar ook voldoende thuis haar rust te gunnen. Dit is zo'n beetje mijn verhaal Groetjes!