Oh wat voel ik mij rot! Gisteren tijdens het koken, kwam onze dochter naar me toegerend en struikelde over haar eigen voet. Ze kwam blijkbaar erg verkeerd neer, want het ze begon meteen heel hartverschurend te krijsen ik heb haar meteen overal nagekeken en zag nergens een teken van breuk oid. Dus heb ik haar maar opgepakt getroost & ze was binnen no time buiten westen.. eerst dacht ik laat haar lekker slapen, ze is vast erg geschrokken, maar heb haar na 10 minuten toch wakker gemaakt, want het voelde niet zo goed. Ik liet haar op haar benen staan en meteen trok ze haar rechterbeen omhoog en begon hard te gillen van de pijn. Heb haar opgepakt, ml & hap gebeld en met haar naar de spoedeisende hulp gegaan. Haar scheenbeen blijkt gebroken te zijn en haar hele been zit nu in de gips heb de hele nacht wakker gelegen en kon niet stoppen met huilen. Haar been zit waarschijnlijk 4 weken of langer in de gips, ze mag er niet op lopen en kan dus bijna niks doen en lijdt ook nog eens veel pijn kan hier zo slecht tegen.... Dat klote machteloze gevoel... ze is helemaal gefrustreed van pijn & het hele tijd zitten/liggen in slaap gevallen.. Geen idee wat ik met het openen van mijn topic wil. Het lucht iig op om het van me schrijven...
Och jeetje. Gerum meiske. Wat zal ze geschrokken zijn en pijn hebben. Maar jij natuurlijk ook. Je heby je moedergevoel gevolgd en dat is al goed. Hoop dat je er gauw overheen bent en gelukkig komt de sint bijna en heeft ze wat afleiding met haar nieuwe cadeau. Beterschap voor haar.
Oh naar is dat he. Je voelt zo'n medelijden met zo'n kleintje, die er niks van snapt en zo'n pijn heeft. Sterkte en beterschap. Waarschijnlijk voelt ze zich binnen een paar dagen al een stuk beter. Afgelopen zomer heeft mijn jongste zijn been gebroken bij een ongelukkige sprong van het klimrek. De eerste paar dagen zat hij er een beetje suffig bij op de bank, hij had echt pijn en voelde zich ellendig. Maar de derde dag regelden we een kinderrolstoel voor hem en toen kikkerde hij weer helemaal op. Hij heeft de hele zomervakantie met zijn hele been van onder tot boven in het gips gezeten, maar hij heeft na die eerste dagen eigenlijk niet een keer laten merken dat hij baalde, dat hij pijn had of zo. En dat terwijl hij normaal een enorme wildebras is, die geen seconde stil kan zitten. De laatste paar weken kreeg hij loopgips en kon hij bijna alles weer. Ik hoop dat jouw dochter zich ook gauw weer prettiger voelt en zich gewoon kan vermaken. Misschien kun je met Sinterklaas nog een of twee leuke spelletjes voor haar kopen die ze samen met jou kan doen. Mijn oudste vond het geweldig om samen gezelschapsspelletjes te spelen toen hij niet kon lopen.
Wat sneu! Botbreuken herstellen wel snel bij kinderen en dan zal de pijn ook minder worden. Heb je advies over pijnstilling gekregen? maximale dosis enzo? Sterkte met entertainen de komende weken... Erg als ze iets breken terwijl ze helemaal niet gevaarlijk bezig zijn ofzo, daar is zelfs geen leerzame ervaring meer van te maken.
Helaas erg herkenbaar. Mijn zoon was 4 toen hij zn been brak. De eerste twee dagen had hij nog heel veel pijn. Vanaf de derde dag werd de pijn minder. We hebben ook een kinderrolstoel voor hem geregeld, omdat hij echt niet een hele dag binnen kan zitten. Dus we liepen elke dag naar het spoor om daar treinen te kijken. Tja je moet wat als je niet kan rennen en fietsen. Na een aantal dagen begon hij over de vloer te schuiven met zn gipsbeen naar voren. Hij kon zich weer verplaatsen. Daarna leerde hij hij ook hoe hij zelf van de bank kon komen en er weer op. Zo was hij in elk geval thuis wat mobieler. Voordat hj weer liep is hier veel tijd overheen gegaan en heel wat tripjes naar de fysio, hopelijk gaat dat bij jou sneller. Denk niet dat je kind nu 4 weken niets kan, ze vind heus een manier om zich te verplaatsen.
Hè wat naar beterschap voor je dochter en sterkte met deze periode doorkomen. Dat lijkt me heel zwaar. Mocht ze het nog niet voor Sinterklaas krijgen: extra leuke dingen kopen die ze zittend prima kan doen. En als ze het leuk vindt om jou te helpen dan misschien proberen om dat samen zittend te doen? Geen idee of het wat is hoor maar het lijkt me pittig genoeg om de dagen door te komen.
Ach wat sneu, je hebt je gevoel goed gevolgd. Gelukkig komt Sint nog met speelgoed. Af en toe lekker in de buggy naar buiten. Veel succes vooral de nachten zullen vast pittig zijn.
Och, wat ontzettend zielig zeg. Jeetje kan me voorstellen dat je je naar voelt. Helaas kun je niet zoveel meer voor haar doen dan lief zijn en haar een beetje vermaken. Hopelijk herstelt ze snel en wordt de pijn snel minder!! Sterkte!
Ohhh, beterschap. Onze derde heeft al 9 botbreuken gehad dus je zou zeggen dat het went maar ik zit toch iedere keer een potje te janken als ik uit het ziekenhuis kom.
oei sterkte! Hier is het alweer ruim 6 jaar geleden... dochter was ook 2,5 . Dochter heeft hier veel gehad aan zo'n bedtafeltje. Dat schoven we dan boven de bank, dan kon ze daarop knutselen etc. En verder waren joggingbroeken handig. Misschien is een glowpad voor 5 december nog wel een idee als je die niet hebt al.. lekker zit speelgoed.. sterkte voor jullie!
Dank jullie wel meiden. We gaan sowieso veel kados inslaan voor haar zodat ze daar iig mee bezig kan zijn. Ook bedankt voor de tips! Een kindrolstoel is idd een goed idee. Zal daar maandag achteraan gaan!
9?? heeft ze een ziekte oid dat ze zo snel iets breekt? Wat heftig zeg! Sterkte met je dochter ts! Dat meteen in slaap vallen of knock out gaan herken ik van toen mijn jongste van het trappetje bij de glijbaan viel. Ik stond erbij nota bene! Hij stond op het 2e of 3e treetje en glipte zo tussen mijn armen door. Ik dacht in eerste instantie dat het meeviel dus troostborst gegeven en toen viel hij snikkend in slaap. Toen hij na een tijdje wakker werd begon hij weer te huilen en toen realiseerde ik mij pas dat hij zijn arm gebroken had. Een twijgbreuk. Gelukkig heeft hij maar een week gips gehad en mocht het er weer af. Een been geneest denk ik minder snel? Twijgbreukjes zijn erg voorkomend bij kleintjes en dat hoeft niet gezet te worden ofzo. Helaas liep hij op de eersre hulp het noro virus op waardoor hij zich die week ook nog eens leegspuugde. Konden we weer naar het zkh nadat hij niets meer binnen hield. Man oh man wat een ellende was dat. Maar van zijn arm had hij vrij snel geen last meer. Hopelijk herstelt ze snel! Sterkte!
Hè wat sneu voor je dochtertje. En voor jou erg schrikken! Ik hoop dat de pijn snel afneemt en dat ze vlug aan het gips went.
Ah beterschap! Naast speelgoed misschien ook een dvd kopen voor als ze e eerste dagen weinig wil vanwege de pijn?