Kwam dit deel van het forum tegen wist niet eens dat het er was.. De papa van mijn kindjes heeft besloten er een punt achter te zetten,wil er nu even niet teveel over uitwijden omdat ik zo moet gaan werken, maar kom het later toelichten! Vorige week zat ik in zak en as, kreeg paniekaanvallen hoe moet ik het financieel redden en ook hoe ga ik het emotioneel redden.. zag alleen maar beren op de weg ... Sinds een paar dagen ben ik rustig en zie ik in waar ook dingen fout zijn gegaan van mijn kant en dat er ook wel een boel is om aan te werken voor mijzelf (onzekerheid snel in paniek en gestresst ipv rustig nadenken hoe iets op te lossen) en dat die dingen ook wel weer samen hingen met wat problemen tussen ons.. Dus nu dacht ik als hij weg is heb ik mijn eigen plekje hier rust, en kan ik aan mezelf werken en hopelijk ook eindelijk wat genieten van mn zwangerschap (wat ik tot nu toe nog geen moment heb gedaan helaas alsof ik het aanvoelde komen toen ik merkte dat ik zwanger was, hij feliciteerde me en lachte en was blij maar ik voelde me raar.. terwijl ik niks liever wilde dan een broertje of zusje voor onze dochter) Na een goed gesprek dinsdag merkte ik aan zijn praten en manier van doen dat hij dit eigenlijk neit wilt maar het even niet anders ziet dat het niet andres kan zeg maar.. hij heeft tijd voor zichzelf nodig en neemt die dan ook al 2 weken... ik zei nog zoiets van als je weg bent en je hebt je eigen kamertje/huisje dan word je uiteindeljik daar ook niet eglukkig van en als jij ziet dat ik door ga en wel gelukkig ben en alles op orde heb ga je weer respect voor mij krijgen dat gevoel heb ik heel sterk... En ik zei ook wat als we apart wonen en op den duur merk je toch dit is niet wat ik wil .. toen zei hij ik weet niet of het dan goed kan komen maar kon duidelijk horen dat dit zeker niet uitgesloten is... Hierdoor voelde ik me nog kalmer en heb gisteren 4 kantjes brief getypt en op tafel gelegd voor als hij thuis kwam.. werd ik om half 1 wakker gebeld dat hij de bus gemist had en naar zijn bazin en collega (is haar zoon) terug zou lopen en daar op de bank zou slapen, vandaag meteen zou werken en vanavond thuis kwam na het werk... en dat we dan zouden praten.. toen ik vertelde dat ik inmiddels wist dat hij niet bij zijn moeder terecht kon zei hij ga vrijdag praten .. dus ik zeg het hoeft niet perse zo he.. had in de brief namelijk gezegd als jij die tijd nodig hebt en je wil het zo even doen met goede afspraken over dochter dan kan ik dat wel (vorige week trok ik dat echt niet nameljik maar nu ik rustig ben wel) maar hij zei nee het moet.. eind volgende week ben ik uiterlijk weg... en toen overheerste me weer adt gevoel van angst en verdriet volgende week gaat dochter voor t eerst naar de psz.. dat is een verandering, als haar papa dan ook nog is die dagen weg is .. pff vind het zo moeilijk.. bovendien heb ik donderdag echo en afspraken bij de verpleegkundig en de gyn.. ben ook zo bang dat er iets is met het kindje en dat ik er dan alleen zit.. ik ben namelijk in 10 dagen 8 kg afgevallen ... geen idee of het invloed heeft op de baby ik weeg nog teveel hoor, genoeg reserves maar krijg amper wat door mn keel en geef veel over.. dus ikh eb gezegd wil je aub die brief eerst even lezen voor je zo stellig zegt ik ben dan weg... omdat ik in die brief ook eindelijk toon dat ik inzie waar het volgens mij fout is gegaan, te onzeker en gestressed te snel uit het veld laten slaan en ook niet genoeg praten ... en die brief echt het komt recht uit mijn ziel, ik heb me geloof ik nog nooit zo opengesteld als in die brief... maar we zullen vanavond zien, ik moet zo gaan werken en baal heel erg dat ik dat rustige gevoel nu niet meer heb want ik moet mijn baan wel behouden! en met verdriet en jankbuien tussendoor word het lastig... dus ik probeer mezelf nu even weer bij elkaar te rapen en ervoor te gaan zometeen... alvast bedankt voor het lezen, ik zoek gweoon wat herkenning en advies.. er komt veel op me af.. zal aanvullende bijstand meoten aanvragen (wat pas kan als hij echt uitgeschreve is) bovendien moeten we eruit komen met omgangsregeling en twijfeli k heel erg wat ik nu zelf prettig vind en wat voor dochter goed is.. hier hebben we overigens geen ruzie over maar we weten beiden niet zo goed wat we het handigste vinden ivm werk en zo... ik heb ook geen enkel idee wat voor bedrag ik aan alimentatie straks kan verwachten... veel vragen dus... alvast bedankt voor het lezen meiden...
Ik zie dat er nog niemand heeft gereageerd. Mij is nu niet helemaal duidelijk of het een tijdelijke break is of een definitieve breuk. Maar bij beide in ieder geval veel sterkte! Ik ben benieuwd of hij de brief heeft gelezen en wat hij daarop heeft gezegd!
Bedankt voor je reactie ik ga straks en anders morgen even dingen toelichten.. was het vergeten omdat er nog geen reacties waren er is veel gebeurd en vanavond komt hij weer thuis om te praten dus even zien wat dat brengt..
stampvamp ik hoop dat het weer goed komt vanavond... want ik merk wel uit je bericht dat dat is wat je het liefste wilt...
Nou geloof niet dat het vanavond goedkomt haha.. maar na gisteren wat heel heftig begon maar uieindelijk in een heel open gesprek eindigde voelt het wel of het niet definitief is. de brief heeft hij nog niet gelezen door omstandigheden leest hjj hem straks. maar ik licht het later toe ben mobiel online teveel typwerk haha maar thanks meiden
Heel erg voor je en ben benieuwd hoe het gegaan is gisteren. Krijg alleen wel het gevoel dat je partner al iemand anders heeft. Kies even helemaal voor jezelf, 8 kg in 10 dagen is natuurlijk erg veel (mooi als je niet zwanger bent haha) ga lekker even met je dochter naar het zwembad of outdoor speeltuin. Even niets moeten en niets verwachten. Succes
Meid heel veel sterkte. Wat de oorzaak ook is dat jullie nu uit elkaar gaan, ik vind het echt vreselijk voor je. Uit je verhaal krijg ik het idee dat jij het idee hebt dat het jouw schuld is dat jullie uit elkaar gaan? Maar een relatie heb je altijd met zijn tweeën. Ga even goed voor jezelf zorgen meid, want zoveel afvallen is wel veel. Lekker veel fruit en groente en gezonde dingen.