Ik wist even niet waar ik dit topic moest neerzetten maar hoop hier op wat reacties. Onze dochter is nu ruim 2,5 jaar. Als het aan ons had gelegen was er al een 2e kindje geweest maar helaas heb je het niet altijd voor het zeggen. Maar sinds een een week ofzo zegt ze ineens: "ik krijg een broertje of een zusje" en dit doet ze niet alleen thuis Ik weet denk ik ook wel waar het vandaan komt want ze is helemaal gek op de dvd van Nijntje de musical waar ook het liedje "broertje of een zusje" in voorkomt. Maar het is nu zelfs zo dat als ze een baby ziet ze dus al vragend zegt "ik ook een broertje of zusje he?" Ze denkt ook dat ze in haar buik zitten En ja op de peuterspeelzaal waar ze zit krijgt het ene kindje na het andere een broertje of een zusje. Ik ben benieuwd of er hier moeders zijn die (bewust of niet) ook geen 2e kindje hebben en waarbij kinderen dan ook zulke vragen stellen en hoe reageer je daar dan op? Gelukkig is ze nog maar 2,5 en dus nog vrij makkelijk om gewoon te zeggen dat mama geen baby in haar buik heeft. Maar ben gewoon bang hoe ouder ze wordt hoe meer vragen ze misschien gaat stellen?
Het hebben van een broertje of zusje zegt niets over deze vragen. Dochter, die dus een broertje heeft, ging van de zomer op vakantie in een kledingwinkel heel enthousiast tegen de eigenaresse zitten vertellen over dat ze een zusje krijgt. Die mevrouw wilde ons al feliciteren en begon al over lieve meisjesbebabykleding terwijl er dus geen zusje op komst is. Na die tijd hebben we nog een paar keer gezegd dat als er een baby komt het dan ook een broertje kan zijn, maar ook dat wilde ze niet horen. Dochter wil waarschijnlijk gewoon graag een zusje. Momenteel heeft ze het er niet meer over.
Nee ik weet idd dat het nog niet zo bewust is want daar is ze nog veel te jong voor. Maar was gewoon benieuwd hoe andere daar dan antwoord op geven. Kijk als je zwanger bent is het makkelijker denk ik omdat je dan veel meer uit kunt leggen. Maar ja ik ben niet zwanger helaas al willen we dat wel heel graag en vind het dus moeilijk om haar vragen te beantwoorden met: Nee je krijgt geen broertje of zusje, ze kan dan ook best sip kijken op haar manier.
Dat sip kijken deed dochter ook want ze wilde/wil blijkbaar graag een zusjesbaby als ik zei dat er geen baby in mama`s buik zat. Hier ging de voorkeur dus duidelijk uit naar een meisje, want dat als er nog een baby zou komen dat het ook een jongetje kon zijn dat wilde ze ook niet horen. Ik beantwoorde het dus met nee er zit nu geen baby in mama`s buik, misschien een andere keer wel. In jullie geval zou ik zeggen dat jij het ook graag wil, maar dat er nog geen baby in mama`s buik zit, maar hopelijk binnenkort wel. Succes met uitleggen en hopelijk kun je snel vertellen dat er wel een baby in mama`s buik zit alleen dat de baby nog heel lang moet groeien en pas komt als het weer zomer is (zo hadden wij het dochter uitgelegd dat ze heel lang moest wachten).
Herkenbaar.. Wij waren begonnen voor een 2e kindje (8 maanden al) maar helaas door omstandigheden weer aan de pil begonnen. (Man is zwaar depressief met zelfmoordgedachtes en nu aan de anti-depressivia, dus ik zag mezelf niet zitten met een peuter en zwanger en alles in me eentje kunnen doen.) In onze vriendenkring zijn er een hoop zwanger of net bevallen en inderdaad ook op de tv en peuterspeelzaal is het een hot topic. Dus regelmatig komt zoonlief met de opmerking dat hij een baby in zijn buik heeft of graag een zusje of broertje wil. Ook zijn er mensen in onze omgeving die dan aan hem vragen: Goh zou je het niet leuk vinden een broertje of een zusje? Moet je maar tegen je ouders zeggen dan. Daar kan ik dan vooral erg agressief van worden maargoed... Ik heb hem gewoon geprobeerd uit te leggen dat we hopen dat er ooit wel een broertje of zusje voor hem komt, maar het nu nog niet kan en hij nu nog lekker even alleen is met papa en mama en daardoor alle aandacht kan krijgen.
Hier ook een peuter die blijft vragen om een baby. In mei was ik zwanger maar dit is helaas misgegaan. Sindsdien is het nog erger want hij heeft hier natuurlijk best aardig wat van meegekregen (curretage) hier dus best vaak de vraag mama waar is mijn baby nou? Echt vreselijk moeilijk helaas zijn sommige dingen niet te sturen.
Mijn jochie vroeg het ook wel af en toe. Vooral als andere kindjes op het KDV een broertje/zusje hadden gekregen. Gewoon gezegd dat er nu niks in mama's buik zit. Maar misschien over een poos wel, en dat ik het hem dan zou vertellen. De laatste keer dat hij het vroeg, was 3 dagen voor mijn positieve test. Dat vond ik wel bijzonder. Het was alweer een paar maanden geleden dat ik die vraag gehoord had. Maar waarschijnlijk toch ook door een KDV-kindje die haar broertje kwam showen.
mijn zoon komt sinds een paar weken ook thuis met de medeling dat ik een baby in mijn buik heb. ik denk dat ze op de psz gewoon gek gemaakt worden, al dan niet bewust door de leidsters als er weer ergens een broertje of zusje gekomen is. ik ga er niet bewust op in , hij geeft mijn buik een kusje en is 2 tellen later alweer met iets anders bezig. hier zal er ook nooit een baby in mijn buik zitten meer, want dat is definitief voorbij. tegen de tijd dat hij dat snapt zal ik hem dat ook uitleggen, maar dan is hij een stuk ouder dan 2 en half die hij nu is in ieder geval.
Mijn zoon vraagt af en toe waarom hij geen grote broer heeft, of zegt dat hij dat graag zou willen. Ik kies voor een eerlijk antwoord: die heb je niet en die krijg je niet, want jij bent als eerste geboren en een grote broer komt er dus niet meer (nou ja, in iets andere bewoordingen). Zoiets zou ik ook doen als hij zou vragen om nog een jonger broertje of zusje, of als de jongste erover zou beginnen. Wees eerlijk, wees open. In jouw geval is dat zoiets als: dat zouden wij ook heel graag willen, en we hopen dat er gauw een zal komen, maar je weet nooit of je die ook krijgt. En ja, hoe ouder, hoe meer vragen er komen. Zoonlief wilde laatst ook al weten hoe baby's bij hun mama in de buik komen. Tot nu toe volstaat een kort, simpel antwoord, maar over een tijdje zal hij vast verder gaan doorvragen. Dat doet hij namelijk met alles zo.
Ik heb gisteren een hilarisch gesprek met mijn zoon (3) gevoerd. Hij wilde graag een broertje (hij heeft al een zusje). Nu willen wij ook graag een derde kindje maar goed, dat weet hij niet. Toen hij dit aan mij vroeg (zoals geleerd: lieve mama, ik wil graag een broertje), vroeg ik hem: "Waarom?" Hij vertelde me dat op school (kdv) er veel broertjes en zusjes geboren worden en dat hij dat wel leuk vindt (beschuit met muisjes, veel aandacht etc). Ik heb even verder gevraagd waarom dan een broertje. Nou dat was omdat hij al een zusje had. Toen ik zei dat Pom al een broer heeft en dat zij het misschien wel leuk vindt om een zusje te krijgen ooit, was meneertje eigenlijk heel duidelijk. Broertjes zijn veel leuker, hij was tenslotte ook een broer! Goeie logica. Kinderen zien om hen heen wat er gebeurt en kennen geen context en geen gene / nuance. Het zijn dus hele normale opmerkingen voor een kind wat zich in sociale situaties begeeft. Mijn tip zou zijn om er naar te luisteren en vooral wat door te vragen en dan samen de conclusie te hebben dat het inderdaad best leuk zou zijn. Het is niet zo dat ze je het vragen om het ook te krijgen maar ze vragen omdat ze het KUNNEN vragen. Een kind wat geen broertjes en zusjes heeft, heeft papa en mama helemaal voor zichzelf en daar zitten ook weer grote voordelen aan. Dit hoef je trouwens niet aan een 2,5 jarige te vertellen. Gewoon mee gaan en je tranen? Die hou je even achter en je huilt later even uit bij je man, moeder of lieve vriendin. Want ja, confronterend kan het heel erg zijn!
onze dochter zei zaterdag onder het eten vanuit het niets, "ik wil graag een baby de fles geven...ik wil zo graag een grote zus worden" ik reageerde met "heel misschien komt er nog wel eens een babytje bij ons thuis en dan ben jij grote zus" haar reactie was(blij) "dat zou leuk zijn,(even nadenken) maar als dat babytje dan gepoept heeft moet het wel naar boven voor een schone luier en dat moet jij dan maar doen mama, want dat vind ik een beetje vies" hahaha verder heeft ze het er niet meer over gehad.
Bedankt voor jullie reacties! Ik bedenk me nu ook dat ze de laatste tijd heel vaak haar babyalbum wil zien en daardoor kan het natuurlijk ook dat ze er nu zo mee bezig is want vooral mama's dikke buikfoto's zijn erg interessant. Op zich is het ook wel grappig hoor, net zoals vanavond wanneer ze haar shirt omhoog doet en zegt: "kijk mama ik heb een broertje in mijn buik"
Ah, wat schattig! Hier is dat niet, maar zoon is enorm stapel op baby's; hij wil ze strelen en rent naar wagens toe en roept: "baby, baby!". Heb al een paar keer de vraag gehad of ik zwanger was, dat was wel minder ja.
snoopy@ ik denk zelf dat het gewoon een fase is die gevoed wordt door kdv of psz. daar komt dit thema geregeld terug natuurlijk. gewoon een onderdeel van de ontwikkeling en van de fantasie. dat het niet een persoonlijk iets is, ( hoe leg ik dat nu goed uit)
Ja ik snap precies wat je bedoeld hoor en ik denk idd dat dat het is en ik zeg nu maar gewoon dat mama geen baby in haar buik heeft.
Herkenbaar Hier ook een meisje, dol op baby's en mensen die vragen: zooooo zonde dat ze nog geen broertje of zusje heeft! :x Alsof je ze voor het uitzoeken hebt in de schappen van de supermarkt zeg!
Ja die hoor ik hier ook vaker:x Daarom vind ik het hoe ouder ze gaat worden dus steeds moeilijker worden.
heel herkenbaar wat er hier geschreven wordt. ook onze dochter is de laatste tijd erg veel bezig met vragen om een broertje of zusje., en ze wil ook steeds foto's zien van mijn dikke buik toen ik zwanger was van haar. In onze omgeving, mijn zusjes, vrienden en op het kdv worden dan ook op het moment erg veel 2e kindjes geboren en zeker bij mijn zusjes(haar tantes) krijgt ze dat dus erg veel mee. als ze mij vraagt om een broertje of zusje dan zeg ik gewoon heel eerlijk(ze is best wel wijs voor haar leeftijd) dat er hier waarschijnlijk geen broertje of zusje komt en dat zij heel erg bijzonder is. Ik zeg dus gewoon hoe het zit! Nu zitten we momenteel wel in de molen voor een pleegkindje maar daar hebben we het niet/bijna niet over als zij erbij is. we moeten maar eerst eens zien of dat allemaal doorgaat voordat we haar dat vertellen.