Hi, Ik vraag me af of jullie dit herkennen. Ik ben nu 23 weken zwanger en ik heb een zoon van 2 jaar en 3 maanden. Hij is altijd al wel een klein beetje een mama's kindje geweest, maar ik heb altijd aangenomen dat dat komt omdat ik nou eenmaal meer tijd met hem spendeer. Eind vorig jaar is mijn man een maand lang afwezig geweest door werk, Nathan reageerde hier best heftig op, het heeft weer iets van 2 maanden geduurd voor hij papa weer een beetje okay vond. Nu doet hij eigenlijk weer hetzelfde. Papa is zeer okay als mama er niet is, maar is mama er wel, dan moet zij alles doen. Dit gaat van drinken inschenken, tot spelen, van in bad doen tot handje vast houden als we buiten lopen. Volgens mijn schoonmoeder reageert nathan op mijn hormonen en weet hij dat er iets aan het veranderen is en hangt hij daarom zo aan me. Ik vraag me af of dat inderdaad zo is. Overigens is mijn gedrag naar hem niet echt veranderd, ik begin nu pas een beetje meer moe te zijn etc, dus kan me niet voorstellen dat het daardoor komt. Ook zijn we nog niet begonnen aan zijn nieuwe kamer of de babykamer etc. Ideeen? groet, aukie.
He aukie Vervelend joh, mijn dochter was ongeveer zo oud toen mijn dochter geboren werd. Ik denk wel dat het goed is dat papa vaker met hem bezig is; dit wil zeggen hem ook wat vaker in bad en bed stopt. Hier hangt mijn oudste ook erg aan mij, maar regelmatig zorgen wij ervoor dat papa haar op bed stopt, omdat we anders ook echt drama's krijgen. nou is onze situatie dat we beiden 4 dagen werken, dus werk en zorg is gelijkmatig verdeeld zeg maar. Ik proef dat je man kostwinner is en veel weg is? Gelukkig reageerde mijn dochter niet anders dan anders op de zwangerschap. We hebben haar er wel bij betrokken; het feit dat ze grote zus werd. Ze is een aantal keren meegeweest naar de verloskundige en we hebben boekjes gekocht. We zijn ook idd op tijd begonnen met het maken van haar nieuwe grote meiden kamertje. 3 maanden voor de geboorte van de jongste is ze hier naar toe gegaan, zonder problemen. Op de dag dat haar zusje geboren werd, zat zij op het KDV en toen ze binnenkwam heeft ze de jongste echt meteen in haar hart gesloten, alsof ze nooit alleen was geweest. vond het zo bijzonder. Fijne zwangerschap en succes. Hopelijk volgen nog meer tips!
Jelle is 2,5 jaar, en ik ben ook 23 weken zwanger, redelijk vergelijkbaar dus. Ik merk niet echt reactie van Jelle op m'n zwangerschap. Hij is alleen af en toe wat moeilijker en eigenwijzer omdat ie nou eenmaal aan het peuterpuberen is, hij wil alles regelen en hebben zoals hij dat wil. Misschien komt bij jou daar ook het aanhankelijke wel vandaan, moeilijk te zeggen of dat echt een reactie op de zwangerschap kan zijn. Jelle hangt soms ietsje meer aan mij, dat papa iets niet mag doen maar mama het moet doen van hem, maar over het algemeen maakt ie geen verschil tussen papa en mama.
dank voor de reacties dames. Even voor de duidelijkheid, papa doet heel erg zijn best hoor, maar zoonlief is ok zwaar aant puberen en is heel erg duidelijk over hoe hij dingen wil hebben. En papa past op dit moment gewoon niet int plaatje!
Hmmm, nu ik erover nadenk heeft Jelle een tijdje terug ook wel een beetje zo'n fase gehad dat ie meer wilde dat ik dingen deed, en niet m'n vriend.
Wij hebben het hier tijdens mijn zwangerschap ook gehad. Na de bevalling heeft papa meer tijd met hem doorgebracht en is hij erg aan papa gaan hangen. Ook omdat de baby veel aandacht vraagt met voeden, slapen e.d. Tijdens de vakantie was hij alleen maar met papa bezig, zo erg dat ik dacht dat ik had afgedaan Nu zijn we net weer een week thuis en het is weer als vanouds: papa werkt en ik heb nog 3 weken verlof. Zoonlief doet leuke actieve dingen met papa en met mama knuffelt hij en doet 'rustige' dingen in huis... succes met je zwangerschap!
Heel herkenbaar... Ik moest alles doen en papa niks ..bv tanden poetsen, naar bed brengen etc.. Maar ook dingen niet meer zelf willen doen ...de trap op en af lopen, zelf eten... Heb er ook niet altijd aan toe gegeven want op een gegeven moment til je geen peuter van ruim 2,5 die ongeveer 16 kg weegt. Ben nu 39 weken zwanger en merk dat het de laatste tijd stukken minder geworden is. Papa is weer ok, en hij doet ook alles zelf weer. Ben benieuwd hoe het straks gaat als de kleine er is ........ GR, Diana
Sasha is nu 2 jaar en 2 maanden en ik ben bijna 8 weken zwanger. Óf het is toeval óf het komt echt door de zwangerschap, ik ben dan nog niet zover, maar Sasha doet ook heel 'raar' sinds ik zwanger ben. Lijkt wel een soort verlatingsangst! Papa mag sowieso vrij weinig doen hierzo, hij mag haar niet eens helpen de glijbaan op, NEEEEE MAMA gilt ze dan. Ik ben straks ook echt serieus bang, dat het helemaal niets wordt met een 2e. Nu heeft ze natuurlijk dikke vette pech, want die 2e komt er. Maar ze is echt een jaloerse kip, ze heeft een tijdje terug zowat een baby van mijn schoot afgetrokken, omdat ik haar mama was.
Dank voor de reacties dames. Ben zelf ook echt heel benieuwd hoe het gaat als de kleine er straks is!
mijn dochter is 3,5 en ik ben nu 33 wkn zwanger.. ze is mega dwars ! en hangt enorm aan me. Ze heeft altijd al verlatingsangst gehad en dat mama alles moest doen, drinken inschenken, broodje smeren etc.. maar nu kan ik niet eens meer rustig naar de wc. Ze verteld me ook regelmatig dat ze het spannend vind dat de baby bijna komt. Dus dat verklaart een hoop lijkt me zo.. Ze merkt dat ik sneller moe ben en niet lekker ben (ik heb bloedarmoede). Ze wil savonds niet slapen en smorgens is ze voor 6 uur haar bed alweer uit. Ik denk dat het puur spanning is, ze zijn niet gek en voelen ALLES. Ben heel benieuwd hoe ze straks reageerd als de baby er is.