Mijn meisje is sinds augustus voor het eerst naar school. In het begin was het dikke mik met een meisje; later bekoelde dat een beetje. Ze vertelde met wie ze buiten had gespeeld en dat was ook een bekende uit een andere klas die in groep 2 zit. Begrijpelijk dat ze er niet altijd zin in heeft en dat meisje heeft een paar keer gezegd dat ze er geen zin in had en er niet zo achter aan moest lopen. De laatste tijd horen we dat ze steeds bij de juf blijft. De juf geeft aan dat zij ziet dat ze geen aansluiting zoekt en dat de juf aanbiedt mee te lopen en dat ze dat niet wil. Tegen ons zegt ze dat niemand met haar wil spelen en dat ze vandaag zelfs weggeduwd is... Ik krijg er verder niks uit. Heb mailcontact met de juf en zij gaat dit morgen met een klein groepje van groep 1 inclusief mijn dochter bespreekbaar maken. Mijn gevoel zegt dat ze door de afwijzingen misschien niet meer durft. We hebben al 2 speelafspraakjes gehad en die waren super leuk. Er staan nog speelafspraakjes gepland ook. Herkennen jullie hier iets in en heeft iemand misschien nog tips?
Ik zou me er nu niet zo druk over maken nog hoor, ze zit pas net op school! Mijn dochter is in mei begonnen en had pas na de herfstvakantie dat ze een beetje afspraakjes ging maken, mijn zoontje is van juni en heeft ook nog nergens gespeeld. Ik weet dat ik me bij mijn meisje ook zorgen over maakte en het zelf probeerde te regelen maar dat heeft helemaal geen zin, het komt wel als het komt. En kinderen op die leeftijd zijn ook nog eens zo veranderlijk als het weer, de ene dag beste vrienden en de andere dag zien ze elkaar nekt staan. Loopt wel los denk ik!
Laat het los, het komt vanzelf. Het kan echt wel even duren. Eerst alle nieuwe indrukken verwerken en zich een plekje verwerven, daarna komt spelen wel.
dit, er komen vanzelf meer kinderen, sommigen zitten er gelijk 'tussen' en anderen zijn ook wat verlegener en dat zijn misschien kindjes waar jouw dochter dan gemakkelijker contact mee kan maken.. Mijn dochter is nu bijna 5 - speelt leuk samen met de andere kindjes, maar kan nog steeds de halve pauze alleen met een potje zand zitten spelen, soms wil ze met anderen - maar die net niet met haar (op een fiets speel je met 2 en als je dan nr 3 bent....) en soms wil ze ook alleen. En andere keren speelt ze wel met een groepje... Maar de jonge kindjes moeten hun plekje in de groep nog vinden.
Het gesprekje tussen de juf en wat groep 1 meisjes heeft zijn vruchten afgeworpen ze heeft nu 2 dagen lekker gespeeld met wat meisjes. Nu herfstvakantie hier dus ben benieuwd of her na de vakantie zo verder gaat!
Hier heeft een soort gesprek wel nut gehad, mijn dl vertelde dat een klasgenootje aldoor aan dr haren trok en als ze zei stop hou op, ze doorging. Ik heb dit bij de moeder aangekaart, het meisje vertelde huilend dat ze nooit mee mocht spelen. We hebben met de meiden besproken en ze concludeerden "als je ons geen pijn doet mag je best mee spelen!" En sindsdien gaat het veel beter met dat meisje. Dus bespreekbaar maken is soms goed. Verder kost het idd veel energie om te wennen en is het ook spannend. Fijn dat het nu al wat beter gaat!