Zomaar waren jullie weg... waarom toch?!

Discussie in 'Vlindertjes van 17 - 24 weken' gestart door BlauwBloempje, 28 jul 2019.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. BlauwBloempje

    BlauwBloempje Bekend lid

    23 jan 2019
    889
    1.236
    93
    Vrouw
    Lieve meiden,

    Even van me afschrijven.... waarschuwing: lange tekst!

    Gisterochtend, zaterdag 27 juli, zijn geboren onze tweeling Mieke en Siebe.
    Met 23 weken en 6 dagen veel te vroeg, en veel te klein.
    Ze hadden geen schijn van kans en mochten maar enkele uren bij ons zijn.
    Wij zijn verbijsterd en kapot.

    Er was niets, maar dan ook niets dat erop wees dat onze kindjes zo vroeg zouden komen. Omdat het een tweeling is stonden we elke drie weken onder controle van de gynaecoloog. Elke controle was prima: de hartjes klopten sterk en snel, de kindjes waren actief en beweeglijk en speelden zelfs met elkaar. Zo mooi om te zien. Een jongen en een meisje, we konden ons geluk niet op!

    Tot die vreselijke nacht van vrijdag op zaterdag. Lage rugpijn. De hele dag. Moeite met lang in dezelfde houding zitten. Veel gestaan, gelopen, van houding gewisseld. 's Avonds twee paracetamol en gaan slapen.

    3 uur 's nachts, klaarwakker. Draaien en woelen. Opstaan, lopen, zitten liggen, niets ging meer. Plotseling bloedverlies. Om half 5 in paniek het ziekenhuis gebeld, ik kon meteen langs. Direct op een verloskamer gelegd, 4 cm ontsluiting. Op de echo zagen de kindjes er nog goed uit: beweging, hartactie, alles aanwezig. De verloscrew in lichte paniek: we MOETEN dit tegenhouden! Als we de weeën kunnen stoppen, kon ik met een ambulance naar het UMC. Weeënremmers, infuus, capsules, injecties - werkelijk alles werd uit de kast getrokken om de bevalling te stoppen. Om onze kindjes ook maar de kleinste kans te geven.

    Het mocht niet baten. De natuur trok zich niets aan van alle toegediende middelen en ging gewoon door. In allerijl van de noodkamer naar de verloskamer. Rennen door de gangen. Ik heb geen idee waarheen we zijn gegaan, maar had al mijn aandacht nodig om de weeën te stoppen. Nog maar net binnen en Mieke werd ondanks alle pogingen geboren. Ons kleine meisje had geen schijn van kans. In zo'n korte tijd kon ik niet naar het UMC en zelfs daar gaven ze haar niet veel kans. Zonder longrijping en hersenrijping van tevoren kwam alles op ons kleine meisje neer. Ze heeft een klein uurtje geleefd. We hebben haar mogen vasthouden, haar gekust en haar verteld hoe mooi ze was, hoeveel we van haar hielden (en nog steeds houden) en hoe enorm het ons speet dat we niet meer voor haar hadden kunnen doen.

    Intussen was de verloscrew nog druk: er was NOG een baby op komst. Meer remmers, navelstreng afbinden, puffen en binnen proberen te houden. Alles, alles om dan de tweede baby te redden. Maar ook hier mocht het niet baten. De weeën lieten zich opnieuw niet stoppen. Ondanks alle pogingen kwam Siebe een kleine drie kwartier later ter wereld. Onder luid protest. Onze jongen huilde - en bleef huilen en bewegen!

    Een piepklein sprankje hoop. Siebe werd in allerijl meegenomen door de kinderarts, met mijn man direct op zijn hielen. In de couveuse, onder de warmtelamp. Infuusje dat veel te groot was voor zijn kleine lijfje, hoofdschuddend aangesloten door de kinderarts. Tegen beter weten in, maar toch proberen... helaas, ook Siebe kon het niet winnen van de buitenwereld. Te klein, de weinig kracht in zijn kleine longen. Maar gevochten heeft hij als een leeuw. Ruim twee uur heeft hij bij ons mogen zijn, heb ik hem op mijn huid mogen voelen, zijn huilen gehoord, zijn bewegingen gevolgd. De sterke handen van mijn man hielden hem warm en veilig in de vijandige buitenwereld. Maar het was niet genoeg, het was te vroeg.

    Lieve kleintjes, jullie waren zo mooi, zo perfect, helemaal af... maar nog niet sterk genoeg. Het spijt me zo dat ik jullie niet langer bij me heb kunnen dragen, al was het maar een paar daagjes geweest, al had ik maar de ambulance kunnen halen, al had ik maar...

    De dingen die door je hoofd spoken als je daar ligt, je twee kindjes, je twee perfecte, lieve kindjes vechtend en verliezend tegen je aan... dit laat je nooit meer los, dit moment tekent voor het leven. Nooit, nooit hadden we verwacht dat jullie je zo plotseling en zo snel zouden aandienen. Alles was altijd goed, we hadden een zwangerschap precies volgens het boekje. Waarom dan toch, waar ging het mis...? Hebben we iets verkeerd gedaan...?

    Intens verdriet, onbegrip, boosheid over zoveel oneerlijkheid, ze vechten allemaal om een plekje. Om te zeggen dat mijn hart huilt zou jullie onrecht aandoen. Alles in mij huilt en roept om jullie, alles in en om mij heen heeft zijn glans en kleur verloren. Overal waar ik kijk zie ik plekjes die we zo ontzettend graag met jullie hadden willen delen. Onze mooie grote tuin om in te spelen en te stoeien. Jullie eigen mooie kamertje waar we met zo veel liefde aan werkten. De vuurplaats waar jullie je kunnen warmen en misschien, als je wat groter was, samen met pappa marshmallows had kunnen roosteren. De koeien van de buurman. De kipjes in ons eigen kippenhok. Vers fruit uit onze eigen tuin. Vriendjes en vriendinnetjes, neefjes en nichtjes die graag met jullie hadden willen spelen.

    Maar er is ook liefde. Oneindige liefde voor jullie, klein als jullie zijn. Jullie kracht, dapperheid, jullie vechtlust om ondanks alles toch te leven! Er is dankbaarheid. Voor de crew in de verloskamer, die alles op alles heeft gezet om jullie te helpen, ondanks de ontzettend ongelijke strijd. Die tegen beter weten in al hun tijd, expertise en middelen hebben ingezet voor jullie kleine leventjes. Die ontredderd met ons mee hebben geleefd toen duidelijk werd dat het niet ging... die alles in het werk hebben gesteld om ons op te vangen, om mooie herinnering aan jullie te maken en de rest van ons leven bij ons te dragen.

    Lieve Mieke en Siebe, we hebben jullie 23 weken lang mogen dragen, we hebben jullie veel te kort bij ons mogen houden, maar wat waren jullie mooi, zo klein en kwetsbaar als jullie waren. Wat zijn we dankbaar voor de momenten dat we van jullie hebben mogen genieten. Wat zijn we trots op jullie moed en kracht. We dragen jullie voor altijd in ons hart, lieverds. Rust zacht....
     
  2. Suuster

    Suuster Fanatiek lid

    6 jan 2019
    1.206
    998
    113
    Vrouw
    Docent
    Zeeland
    Wat verschrikkelijk! Enorm veel sterkte lieverd♥️
     
  3. Flamingo1990

    Flamingo1990 Niet meer actief

    Mijn hart huilt, wat intens verdrietig. Gefeliciteerd met de geboorte van je prachtige kindjes.. gecondoleerd met het feit dat ze veel te vroeg zijn heengegaan..
    Ik wens jullie alle kracht toe in deze moeilijke tijd.
     
  4. Ready2loveU

    Ready2loveU Bekend lid

    28 jan 2019
    683
    1.219
    93
    Vrouw
    Zo mooi geschreven... zo rauw...zo hartverscheurend....echt woorden schieten tekort en tranen stromen over mn wangen om het verdriet dat niet te omschrijven valt en dat jullie moeten doorstaan. Het is zo oneerlijk!
    Ik leef met jullie mee en wens jullie alle kracht van de wereld toe!
    Xxxx
     
  5. flowertje36

    flowertje36 Fanatiek lid

    21 sep 2014
    4.074
    1.314
    113
    Vrouw
    Enorm veel sterkte met dit verlies van twee prachtige kindjes.
     
  6. Panter

    Panter VIP lid

    14 mrt 2011
    13.710
    4.559
    113
    Wat enorm verdrietig....

    Sterkte met dit immense verlies.
     
  7. Pinkie88

    Pinkie88 Fanatiek lid

    13 dec 2015
    3.747
    4.267
    113
    Heel erg veel sterkte :cry: niemand kan zich voorstellen wat jullie nu moeten doormaken...

    Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar Eva Mouton, een Belgische cartoonist, maakte iets meer dan een jaar geleden ongeveer hetzelfde mee en verloor haar tweeling met 23 weken zwangerschap. Ze heeft hier op Instagram een aantal mooie, rake reeksen tekeningen over gemaakt.
     
  8. Rian89

    Rian89 Fanatiek lid

    13 jul 2013
    3.106
    2.347
    113
    NULL
    NULL
    Lieve @BlauwBloempje,

    Wat heb je het toch mooi geschreven... tranen over mijn wangen. Wat een verdriet...
    Heb vandaag veel aan je gedacht... en dat zal ik de komende tijd blijven doen.

    Heel veel sterkte gewenst voor jullie.
     
  9. BlauwBloempje

    BlauwBloempje Bekend lid

    23 jan 2019
    889
    1.236
    93
    Vrouw
    Bedankt meiden voor jullie lieve reacties. Fijn om te lezen, dat geeft weer een beetje kracht om toch door te gaan.

    Bedankt voor de suggestie @Pinkie88 - ik heb ze opgezocht en ze zijn zo raak bewoord. Zo verdrietig en zo oneerlijk allemaal. Zo ontzettend herkenbaar.
     
    Pinkie88 vindt dit leuk.
  10. Wenda

    Wenda Fanatiek lid

    12 dec 2013
    2.431
    1.398
    113
    Gelderland
    Wat vreselijk:cry:
    Heel veel sterkte!!
     
  11. Kaatje92

    Kaatje92 Fanatiek lid

    7 aug 2018
    4.572
    4.043
    113
    Vrouw
    Wat heb je dit onwijs mooi geschreven. Enorm veel sterkte met dit immens verdriet. ❤️
     
  12. Krily

    Krily VIP lid

    20 jul 2017
    5.031
    3.774
    113
    Vrouw
    Wat heb je dit mooi en knap geschreven, tranen stromen over m'n wangen. Ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet. Het is zo oneerlijk. Heel veel sterkte en kracht voor jullie. ❤️
     
  13. lana88

    lana88 Actief lid

    11 sep 2018
    485
    766
    93
    Vrouw
    Tranen over mijn wangen. Wat een intens verdriet. Onwijs veel kracht toegewenst <3
     
  14. Meisje93

    Meisje93 VIP lid

    21 mrt 2015
    32.071
    14.402
    113
    Heel veel sterkte bij dit grote verdriet.
     
  15. Yviev

    Yviev Fanatiek lid

    23 dec 2017
    3.015
    2.709
    113
    Vrouw
    Wat een oneerlijke wereld toch..

    Hele dikke knuffel.
    Onze gedachten zijn bij jullie ♡
     
  16. Killy88

    Killy88 Fanatiek lid

    1 aug 2018
    1.394
    2.307
    113
    Vrouw
    Wat verschrikkelijk... Heel veel sterkte met het dragen van dit onwerkelijke verlies ❤️
     
  17. Sprina

    Sprina Actief lid

    30 apr 2019
    273
    412
    63
    Vrouw
    Wat prachtig beschreven en wat hebben jullie allemaal gevochten voor jullie twee kindjes. Heel veel sterkte de komende tijd!
     
  18. Neilia

    Neilia Niet meer actief

    Wat vreselijk:(
    Ik lees in je bericht ontzettend veel liefde. Een enorm verlies.
    Gefeliciteerd met jullie prachtige kindjes en gecondoleerd.
    Heel veel sterkte!
     
  19. LadyH88

    LadyH88 Bekend lid

    12 mei 2015
    800
    274
    63
    Wat verschrikkelijk, en wat verwoord je dit prachtig.. Ik lees je verhaal met tranen over mn wangen. Zo onmenselijk wat jullie moeten meemaken. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie tweeling, en gecondoleerd met dit verlies.
    Heel veel sterkte gewenst met het verwerken hiervan. ❤
     
  20. Saskia0507

    Saskia0507 Bekend lid

    25 aug 2018
    503
    558
    93
    Vrouw
    Prachtig geschreven en wat intens verdrietig.

    Heel veel sterkte de komende tijd...
     

Deel Deze Pagina